ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1423

เมื่อประกาศเรื่องแผนการที่ขุนนางสตรีสามารถรับค่าตอบแทนเท่าเทียมกับตำแหน่งเดียวกันได้และเลื่อนตำแหน่งได้ดั่งเช่นขุนนางบุรุษออกไป ก็เกิดการวิพากษ์วิจารณ์กันในเมืองหลวงทันที

สตรีที่ดูเชิงอยู่เหล่านั้นก็ใจเต้นขึ้นมาทันที นี่ก็หมายความว่า หากพวกนางออกมาสมัครครูก็จะสามารถได้รับค่าตอบแทนมาดูแลครอบครัวได้และโดดเด่นได้ดั่งเช่นบุรุษหรือ?

วันแรกก็มีสตรีออกมาลงทะเบียนกันจำนวนมิน้อย สตรีเหล่านั้นส่วนมากล้วนเป็นคนที่สภาพแวดล้อมในการใช้ชีวิตที่บ้านมิดี

บางคนถูกแม่สามีทรมานจนมิอาจอยู่ที่บ้านได้ บางคนก็ถูกสามีและแม่สามีทอดทิ้งเพราะให้กำเนิดลูกสาว

ทั้งยังมีบางคนที่ถูกสามีทุบตีอยู่บ่อยครั้งด้วย

หลิงอวี๋ให้ขุนนางสตรีที่รับลงทะเบียนบันทึกข้อมูลของสตรีเหล่านี้ที่มาลงทะเบียนและสาเหตุที่มาสมัครเอาไว้ด้วย

เมื่อเห็นสาเหตุเหล่านี้ หลิงอวี๋ก็ยิ่งรู้สึกถึงความยากลำบากในการใช้ชีวิตของสตรี ในตอนที่นางกับเซียวหลินเทียนกินอาหารกันจึงโยนข้อมูลเหล่านี้ไปตรงหน้าของเซียวหลินเทียน

เซียวหลินเทียนตกใจกับความหงุดหงิดของหลิงอวี๋ไปครู่หนึ่ง แต่เมื่อเขาอดทนอ่านสาเหตุที่สตรีเหล่านั้นมาสมัครจนจบ ในฐานะที่เซียวหลินเทียนเป็นบุรุษ เขาก็รู้สึกละอาย

เขานึกถึงเรื่องที่เฆี่ยนตีหลิงอวี๋ในตอนแรกก็ยิ่งอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี

เหตุใดตอนนั้นเขาจึงมิคิดเลยนะว่าวันหนึ่งหลิงอวี๋จะสำคัญต่อตนเช่นนี้ มิเพียงแต่ช่วยชีวิตตนไว้แต่ยังช่วยตนจัดการเรื่องที่อันตรายมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว

“ดูหลินซิ่วเจินผู้นี้สิเพคะ ภายในระยะเวลาสี่ปีนางแท้งไปถึงสามครั้ง ครั้งแรกคือตอนที่นางตั้งครรภ์ได้สามเดือน นางถูกแม่สามีลงโทษจนแท้งลูกเพียงเพราะกินเนื้อเกินกำหนดไปสองชิ้น!”

หลิงอวี๋เอ่ยอย่างปวดใจ “ครั้งที่สอง นางตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนแล้ว แม่สามีของนางฟังคำโกหกของนักพรตมาผิด ๆ ว่าเด็กในท้องของนางจะเหนือกว่าพ่อ จึงใช้ยาขับให้ลูกของนางหลุดออกมา!”

“ครั้งที่สามตั้งครรภ์ได้สองเดือนก็ถูกสามีทุบตีเพราะเขาเมา เด็กจึงแท้ง!”

หลิงอวี๋เอ่ยอย่างโมโห “เป็นเช่นนี้แล้วแม่สามีกับสามีของนางยังบอกว่านางมิสามารถมีลูกให้ได้แล้วขอหย่าให้นางกลับบ้านไปอีก!”

“เมื่อก่อนข้าก็อวดดีเหมือนกับบุรุษเหล่านี้เช่นกัน ข้าทำเรื่องที่ทำร้ายเจ้าไปมากมาย! ข้าขอโทษเจ้าอย่างจริงจังนะ… ขอโทษ!”

เซียวหลินเทียนโค้งคำนับให้หลิงอวี๋อย่างลึกซึ้ง

ขันทีและนางกำนัลที่คอยดูแลอยู่ด้านข้างต่างก้มหน้าลงมิกล้ามอง รู้สึกเพียงว่าฮองเฮาเก่งกาจจริง ๆ สามารถทำให้องค์จักรพรรดิที่อยู่เหนือผู้คนเป็นหมื่น ๆ คำนับขอโทษนางได้

หลิงอวี๋มิได้รู้สึกถึงการได้รับความโปรดปรานจากสิ่งนี้เลย นางรู้สึกว่าเซียวหลินเทียนสมควรที่จะขอโทษตนแล้ว และสิ่งที่นางกล่าวโทษไปก็มีเหตุผลและมีหลักฐาน

เป็นคนเหมือนกัน เหตุใดสตรีต้องน้อยเนื้อต่ำใจในตนเองด้วยเล่า!

ยิ่งไปกว่านั้น การเฆี่ยนตีห้าสิบครั้งของเซียวหลินเทียนในตอนแรกทำให้หลิงอวี๋เจ้าของร่างตายในทันทีแล้วจึงมีตนที่ข้ามเวลามาแทนที่

นับดูแล้วเซียวหลินเทียนติดหนี้ชีวิตหลิงอวี๋ไว้ การขอโทษเป็นก็การได้เปรียบสำหรับเขาแล้ว!