ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1474

แต่จนสุดท้ายหลิงหว่านก็มิได้โวยวายออกไป เพราะท่านแม่ห้ามปรามไว้

แต่เรื่องราวเหล่านี้ นางรับใช้ที่กลับไปรายงานหลิงอวี๋ได้แจกแจงรายละเอียดให้หลิงอวี๋ฟังอย่างละเอียดหลังจากที่หลิงอวี๋ซักถามแล้ว

หลิงอวี๋ฟังเรื่องเหล่านั้นแล้วก็รู้สึกหนักอึ้ง

หากหลิงเสียงกังไม่มีวันนึกเรื่องในอดีตได้ เช่นนั้นป้าสะใภ้ใหญ่กับหลิงหว่านก็จะต้องได้รับความคับข้องใจเช่นนี้

นี่มันมิยุติธรรมกับป้าสะใภ้ใหญ่!

ก้อนเลือดที่อยู่ในสมองของหลิงเสียงกังควรต้องหาเวลาช่วยเอาออกมาให้เขา หลิงอวี๋ตัดสินใจว่า วันหลังจะออกจากวังไปเกลี้ยกล่อมหลิงเสียงกังให้ตกลงผ่าตัด

เมื่อคิดแล้วก็ทำเลย วันรุ่งขึ้นหลิงอวี๋จึงจัดการเรื่องในวังให้เรียบร้อย และจะพาหลิงซวนกับสุ่ยหลิงออกจากวังไปด้วยกัน

แต่เพิ่งจะไปได้เพียงครึ่งทางก็มีนางกำนัลของไท่เฟยเส้าคนหนึ่งมาตาม

“ฮองเฮาเพคะ ไท่เฟยเส้าของพวกเราอยากเชิญท่านไปพูดคุยเพคะ!”

นางกำนัลเอ่ยอย่างตรงไปตรงมา

หลิงอวี๋ขมวดคิ้ว

หลิงซวนจึงเอ่ยอย่างมิเกรงใจ “ไท่เฟยเส้าอยากจะเชิญฮองเฮาไปพูดคุยก็ควรจะส่งคนมาแจ้งก่อนเสียหน่อย ตอนนี้ฮองเฮาของเรามีธุระจะต้องออกไปทำ รอกลับมาแล้วค่อยว่ากันเถิด!”

นางกำนัลคุกเข่าลงทันที พลางเอ่ยอย่างตระหนก “บ่าวรับคำสั่งจากไท่เฟยให้มาเชิญฮองเฮาเพคะ ไท่เฟยมีเรื่องด่วน! ฮองเฮาโปรดผ่อนปรนและไปดูก่อนเถิดเพคะ!”

หลิงซวนจะพูดอะไรบางอย่างอีก แต่หลิงอวี๋ห้ามนางไว้ “ช่างเถิด ในเมื่อเป็นเรื่องเร่งด่วนก็ไปดูก่อนเถิด!”

นางกำนัลคำนับขอบคุณพลางลุกขึ้นเดินนำทางไป

กระทั่งมาถึงที่ตำหนักโซ่วอัน หลิงอวี๋เข้าไปก็เห็นไท่เฟยเส้านอนอยู่บนเก้าอี้ เมื่อได้ยินรายงานจึงลุกขึ้นนั่งกึ่งหนึ่ง

ไท่เฟยเส้าผมมิยุ่งเลยแม้แต่น้อย เมื่อเห็นหลิงอวี๋ก็แค่ยกมืออย่างเกียจคร้าน เป็นการให้นางกำนัลจัดที่นั่งให้หลิงอวี๋

“ฮองเฮา ข้าหวังดีกับท่าน มิอยากให้ความไร้ศีลธรรมของท่านไปทำให้องค์จักรพรรดิต้องถูกคนวิพากษ์วิจารณ์!”

หลิงอวี๋กระตุกมุมปากอย่างเยาะเย้ย พลางเอ่ยอย่างตรงไปตรงมา “หากไท่เฟยเส้ามิได้มีเรื่องสำคัญอันใด เช่นนั้นข้าขอตัวก่อน!”

ยังมิทันที่หลิงอวี๋จะหมุนตัว ไท่เฟยเส้าก็เอ่ยขึ้นมาทันที “ผู้ใดบอกว่าข้ามิได้มีเรื่องสำคัญ การคัดเลือกสนมขององค์จักรพรรดิมิใช่เรื่องสำคัญเร่งด่วนหรือ?”

“ฮองเฮา องค์จักรพรรดิมีทายาทเพียงคนเดียว ในฐานะที่ท่านเป็นฮองเฮาผู้มีคุณธรรมก็ควรจะเป็นฝ่ายเริ่มเรื่องการคัดเลือกสนมให้องค์จักรพรรดิ! คัดเลือกพระสนม พระชายามาเติมเต็มวังหลังคอยปรนนิบัติองค์จักรพรรดิ!”

ทันทีที่หลิงอวี๋ได้ยินว่าเป็นเรื่องนี้ก็นึกถึงเรื่องที่หลิงเสียงกังพาเฝิงฉินกลับมาที่จวนเสนาบดีเจิ้นหย่วน และรู้สึกมิสบายใจมาก

นางกลับมาก็มิได้ยินเซียวหลินเทียนเอ่ยถึงเรื่องนี้ ตอนนี้เมื่อเห็นว่าไท่เฟยเส้าเอ่ยถึงก็คิดว่าเซียวหลินเทียนได้ตอบตกลงเรื่องการคัดเลือกสนมแล้ว

ไท่เฟยเส้าให้ตนมารับผิดชอบ เห็นได้ชัดว่าอยากให้ตนอับอาย

ในใจของหลิงอวี๋มีความโกรธและก้าวไป ขณะที่กำลังจะตอบโต้ก็รู้สึกได้ว่าหลิงซวนที่ยืนอยู่ด้านหลังของตนใช้นิ้วจิ้มตนอยู่อย่างเงียบ ๆ...