ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1477

หลิงอวี๋มิได้มีความรู้สึกลึกซึ้งถึงความเป็นพ่อลูกกับหลิงเสียงเซิง ทุกคราที่พบหลิงเสียงเซิงก็จะนึกถึงภาพน่าสลดที่หลานฮุ่ยจวนถูกขังและแท้งลูก จึงให้ความเคารพต่อเขามิได้จริง ๆ

“ท่านพ่อ ท่านออกไปก่อนเถิด ข้ามีธุระจะหารือกับท่านอดีตเสนาบดีจริง ๆ!”

หลิงอวี๋พูดยังมิทันขาดคำ หลิงเสียงกังกับเฝิงฉินก็มาทั้งคู่

หลิงหว่านเห็นหลิงเสียงกังประคองเฝิงฉินมาอย่างระมัดระวังก็แอบกลอกตาใส่ ทำอ่อนแอให้ใครดูกัน!

“ฮองเฮา!”

เฝิงฉินลากหลิงเสียงกังให้คุกเข่าลงคำนับหลิงอวี๋

ตามหลักแล้วหลิงอวี๋จะมิรับการคำนับของคนในครอบครัว

แต่ภาพที่เฝิงฉินทำตัวอ่อนแอให้หลิงเสียงกังประคองเมื่อครู่ก็อยู่ในสายตาของหลิงอวี๋เช่นกัน นางจึงรับการคำนับของทั้งสองคนอย่างสงบแล้วให้ทั้งสองลุกขึ้น

หลิงเสียงเซิงเห็นว่าพวกหลิงเสียงกังมาแล้วก็รีรอมิยอมไป

นางกังวลว่าหลิงอวี๋จะเลื่อนตำแหน่งให้หลิงเสียงกังอย่างเงียบ ๆ จึงอยู่ดูก่อน

หลิงอวี๋เห็นท่าทางของเฝิงฉินมิน่าจะออกไป จึงพูดถึงเรื่องที่หลิงเสียงกังมีก้อนเลือดอยู่ในสมองและบอกวิธีการรักษาของตนให้ท่านอดีตเสนาบดีและนางซุนฟังเสียเลย

ทันทีที่นางซุนได้ยินก็ตกใจมาก ผ่าหัวเพื่อเอาก้อนเลือดออก นี่เป็นเรื่องที่มิเคยได้ยินมาก่อน!

นางซุนยังมิทันได้พูดสิ่งใด เฝิงฉินก็ชิงเอ่ยขึ้นมาก่อน “มิได้นะเพคะ หม่อมฉันมิเห็นด้วย! ตอนนี้สามีของหม่อมฉันก็ดี ๆ อยู่ เหตุใดต้องไปเสี่ยงด้วย!”

เฝิงฉินได้เห็นถึงความยิ่งใหญ่น่าเกรงขามของจวนเสนาบดีเจิ้นหย่วนแล้ว คนรับใช้เกือบร้อยคน เรือนอีกหลายสิบหลัง สัญลักษณ์ของอำนาจและความมั่งคั่งนี้ทำให้นางลุ่มหลงในตำแหน่งฮูหยินแม่ทัพเข้าแล้ว

เฝิงฉินจะให้หลิงเสียงกังจำนางซุนภรรยาเดิมได้อย่างไร

ตอนนี้ตนควบคุมหลิงเสียงกังไว้ในกำมือได้อย่างมั่นคงก็เพราะหลิงเสียงกังสูญเสียความทรงจำ

หากหลิงเสียงกังจำอดีตได้ เช่นนั้นจะยังเคารพเชื่อฟังตนหรือ?

เฝิงฉินมองไปทางนางซุนอย่างขอร้อง พลางเอ่ยเศร้า ๆ “พี่หญิงซุน ใต้หล้านี้ไม่มีผู้ใดที่ผ่าหัวแล้วยังมีชีวิตอยู่ได้นะเจ้าคะ!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน