ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1489

เมื่อประทานสมรสแล้ว งานอภิเษกสมรสขององค์ชายคังและองค์ชายรุ่ยจึงได้เตรียมการและกำหนดวันไว้อย่างรวดเร็ว

มิรู้ว่าองค์ชายคังคิดจะใช้โอกาสนี้รวบรวมกำลังพลใหม่ หรือว่าตั้งใจจะให้ความสำคัญกับพระชายาคังคนใหม่กันแน่ สินสอดทองหมั้นจึงอุดมสมบูรณ์เป็นพิเศษจนเกือบจะเป็นทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของตำหนักองค์ชายคังแล้ว

วันส่งมอบสินสอดมีหาบถึงหนึ่งร้อยยี่สิบหาบ และใช้เวลาหาบไปหลายชั่วยาม ขบวนที่ยิ่งใหญ่ดึงดูดความสนใจของราษฎรในเมืองหลวงจนการสัญจรติดขัดอยู่ครึ่งวันเลยทีเดียว

ความร่ำรวยขององค์ชายคังมากพอที่จะทำให้ผู้คนอิจฉา และจ้าวหรุ่ยหรุ่ยผู้ได้รับสินสอดทองหมั้นก็ยิ่งเป็นสตรีที่จุดรวมความอิจฉา

หลิงอวี๋มิรู้เรื่องนี้ เพิ่งจะรู้ตอนไปกินอาหารเย็นแล้วได้ยินพวกนางกำนัลซุบซิบเรื่องนี้กัน

นางกำนัลเหล่านั้นมิรู้ว่าหลิงอวี๋มาแล้วจึงรวมตัวกันซุบซิบนินทา

“ได้ยินว่าคุณหนูรองจ้าวผู้นี้งดงามยิ่งกว่าพี่สาวอีก เป็นคนที่งดงามจนพระจันทร์ต้องหลบ ดอกไม้ละอาย และปลาตกใจจนลืมว่ายน้ำไปจริง ๆ!”

“องค์ชายคังโชคดีจึงได้แต่งงานกับนาง!”

นางกำนัลอีกคนก็หัวเราะพลางเอ่ย “เกิดมางดงามก็เป็นข้อได้เปรียบ! แต่ก็ต้องดูที่ฝ่ายบุรุษด้วยว่าให้ความสำคัญหรือไม่...”

“ยกตัวอย่างเช่นเบื้องบนผู้นั้น ตอนนั้นที่แต่งงานกับองค์จักรพรรดิ ได้ยินมาว่าสินสอดที่องค์จักรพรรดิให้นางก็ให้มิกี่หาบพอเป็นพิธี!”

“องค์ชายคังแต่งงานกับคุณหนูจ้าวด้วยความจริงใจ มองนางราวกับของล้ำค่า! สินสอดที่ส่งให้นางจึงมีหนึ่งร้อยยี่สิบหาบ เมื่อเทียบกันก็เหนือกว่าเห็น ๆ!”

“เป็นสตรี ต่อให้แต่งงานดีแค่ไหน ตำแหน่งจะสูงแค่ไหนก็ล้วนว่างเปล่า มีเพียงการได้พบคนที่จริงใจเท่านั้นจึงจะเป็นโชคดีอย่างแท้จริง!”

หลิงซวนกับเถาจื่อติดตามหลิงอวี๋มา เมื่อได้ยินนางกำนัลเหล่านี้นินทาหลิงอวี๋ลับหลังก็โกรธจนจะเข้าไปตบพวกนาง

หลิงอวี๋ดึงพวกนางไว้ พลางกระแอมอย่างเย็นชา

นางกำนัลเหล่านั้นได้ยินเสียงกระแอม เมื่อหันมาเห็นพวกหลิงอวี๋ยืนอยู่ด้านหลังก็ตกใจจนหน้าถอดสีไปทันที จากนั้นก็พากันคุกเข่าขอโทษ

หลิงอวี๋ทำเป็นมิเห็นแล้วเดินเข้าไปในครัวหลวง นางมิสนใจเอาความนางกำนัลเหล่านี้

แม้ว่าตนจะมิใช่เจ้าของร่าง แต่ประวัติอันดำมืดนี้ตนต้องแบกรับแทนนาง

นี่คือสมัยโบราณ สตรีได้รับสินสอดทองหมั้นเท่าใด นั่นเป็นการตัดสินว่าครอบครัวสามีให้ความสำคัญกับตนแค่ไหน

ยิ่งสินสอดมาก ก็แสดงว่าสตรีผู้นั้นมีความสำคัญในใจของฝ่ายชายมาก

ตอนแรกเซียวหลินเทียนดูถูกเจ้าของร่าง สินสอดก็มีเพียงเล็กน้อย ทำให้เดิมทีคนรับใช้จำนวนมากในตำหนักอ๋องอี้รวมถึงพวกเสิ่นจวนล้วนดูถูกหลิงอวี๋

แม้ว่าหลังจากที่หลิงอวี๋ข้ามเวลามาแล้วอาศัยความสามารถของตนพลิกมุมมองของพวกเขา แต่ก็เป็นเพียงแค่วงสังคมเล็ก ๆ เท่านั้น

คนด้านนอกอีกจำนวนมากที่มิรู้เรื่องภายในจะต้องเต็มไปด้วยความดูถูกที่มีต่อตนเหมือนกับนางกำนัลเหล่านี้แน่นอน

แม้ว่าหลิงอวี๋จะใจกว้าง แต่เมื่อนึกถึงว่าในสายตาของคนเหล่านั้นตนเป็นเช่นนี้ก็ค่อนข้างมิสบายใจ