ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1490

เซียวหลินเทียนมากินอาหารด้วย หลิงอวี๋ก็โกรธเขาอย่างประหลาดเพราะเรื่องนี้ เอาแต่ถามคำตอบคำกับเซียวหลินเทียนต่างจากก่อนหน้านี้ ทั้งยังก้มหน้าก้มตากินในส่วนของตนด้วยใบหน้าเย็นชา

“อาอวี๋ วันนี้เป็นอะไรไปหรือ? มิสบายหรือไม่?”

เซียวหลินเทียนทำตัวมิถูก แต่ก็ยังเอ่ยถามอย่างเอาใจ

“เปล่าเพคะ!”

หลิงอวี๋เอ่ยเท่านี้แล้วกินต่อ

“เช่นนั้นผู้ใดทำให้เจ้าขุ่นเคืองหรือ? หรือว่าไท่เฟยเส้า?”

เซียวหลินเทียนเอ่ยถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

หากไท่เฟยเส้ากล้ามาทำให้หลิงอวี๋ลำบากใจอีก เซียวหลินเทียนตัดสินใจว่าจะมิไว้หน้าองค์ชายคังอีกแล้ว จะบังคับให้ส่งไท่เฟยเส้าไปที่ศาลบูรพกษัตริย์

“เปล่าเพคะ!”

หลิงอวี๋กลายเป็นคนถามคำตอบคำ ตอบมาเพียงคำเดียวมิพูดไปมากกว่านั้น

เซียวหลินเทียนประหลาดใจกับสิ่งนี้ มิได้มีผู้ใดทำให้นางขุ่นเคือง และนางก็มิได้ป่วย เช่นนั้นเหตุใดวันนี้หลิงอวี๋จึงเปลี่ยนไปอย่างน่าแปลกเช่นนี้เล่า!

เขากวาดสายตามองไปที่หลิงซวนกับเถาจื่อที่รับใช้อยู่ด้านข้าง หลิงซวนกับเถาจื่อก็แสร้งมิเห็นและเบือนหน้าหนี

พวกนางเป็นนางรับใช้ของหลิงอวี๋ เจ้านายก็คือหลิงอวี๋ พวกนางจะมิเปิดเผยเรื่องของเจ้านายตน

เซียวหลินเทียนเห็นว่าไม่มีผู้ใดบอกตน และมิสะดวกที่จะซักถามพวกหลิงซวน

กระทั่งทานอาหารเสร็จ ระหว่างทางที่เขากลับห้องทรงพระอักษรก็สั่งขันทีน้อยเซี่ย “ไปสืบทีว่าวันนี้ฮองเฮาไปเจอเรื่องอะไรมา!”

ขันทีน้อยเซี่ยรับทราบแล้วเลี้ยวกลับไประหว่างทาง ในที่สุดก็สืบจากปากของนางกำนัลคนอื่น ๆ ว่าก่อนหน้านี้หลิงอวี๋ถูกพวกนางกำนัลนินทา

ขันทีน้อยเซี่ยจึงรีบกลับไปรายงานเซียวหลินเทียน

เซียวหลินเทียนตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง หลิงอวี๋มิใช่คนใจแคบ เหตุใดจึงโทษแม้แต่ตนเพราะถูกนางกำนัลต่อว่ามิกี่คำเล่า?

วันนี้ขันทีเซี่ยก็อยู่ด้วย เมื่อเห็นเซียวหลินเทียนมีท่าทีมึนงงมิเข้าใจ ก็เอ่ยเตือนเซียวหลินเทียนอย่างสงบ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน