ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1492

เซียวหลินเทียนมองอยู่นิ่ง ๆ และมิคิดที่จะช่วย

การกระทำเช่นนี้ทำให้หลิงอวี๋เย็นชาไปทันทีอย่างมิต้องสงสัย นางมิได้รู้สึกว่าตนทำผิดไปเลย

นางมีความลับก็เพื่อปกป้องตนเอง โอสถเซียนที่กลั่นออกมาก็มอบให้เซียวหลินเทียนอย่างมิเห็นแก่ตัว แล้วเซียวหลินเทียนมีสิทธิ์อะไรถึงกล้าทำท่าทีเช่นนี้ใส่ตน?

ขอถามว่าสิ่งที่นางทำเพื่อเขายังมิพอหรือ?

มิว่าเรื่องอะไรก็เป็นห่วงแทนเขา เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ในวังนี้มิใช่เรื่องที่นางชอบทำเลยสักนิด แต่นางก็อดทนทำไป

ก็เหมือนกับที่ป้าสะใภ้ใหญ่ทำเพื่อหลิงเสียงกัง อุทิศตนอยู่เบื้องหลังอย่างเงียบ ๆ แต่หลิงเสียงกังลืมอดีตและลบล้างความยากลำบากของนางไปทั้งหมด

ตอนนี้เซียวหลินเทียนก็เช่นกัน เขายังมิได้สูญเสียความทรงจำก็ลืมสิ่งที่ตนทำเพื่อเขาแล้ว เอาแต่จับจ้องตนเมื่อมีเรื่องปิดบังเล็กน้อยก็ชักสีหน้าใส่ตน

เช่นนี้คู่ควรกับที่ตนทุ่มเทไปหรือ?

หลิงอวี๋โยนโอสถเซียนเข้าไปในมิติ แล้วตะโกนไปข้างนอก “หลิงซวน เรียกขันทีน้อยเซี่ยมาดูแลให้องค์จักรพรรดิไปพักผ่อนที่ตำหนักอื่น!”

หลิงซวนที่อยู่ด้านนอกได้ยินดังนั้นก็ตะลึงไปครู่หนึ่ง พลางมองไปทางเถาจื่ออย่างทำตัวมิถูก

เมื่อครู่หลิงอวี๋ยังเรียกเซียวหลินเทียนอย่างตื่นเต้นอยู่เลย เหตุใดเพียงชั่วครู่จึงไล่องค์จักรพรรดิเสียแล้วเล่า!

ทั้งสองอยู่ข้างในนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น?

“มิต้อง คืนนี้ข้าจะนอนที่พระตำหนักคุนหนิง!”

เซียวหลินเทียนเอ่ยเสียงเรียบ

เขาขมวดคิ้วมองไปทางหลิงอวี๋ พลางเอ่ยถามอย่างมิยอมแพ้ “ข้าคิดว่าระหว่างเราควรจะไม่มีความลับ แต่เจ้ามีหลายเรื่องที่ปิดบังข้าอยู่!”

“หลิงอวี๋ ข้ามิชอบความรู้สึกนี้มาก ๆ! ข้าละทิ้งชายาสนมทั้งหมดเพื่อเจ้าได้ คิดหาวิธีมาเอาใจเจ้าได้ แล้วเหตุใดเจ้ากลับทำเหมือนมิเชื่อใจข้าอยู่เรื่อย?”

“สามีภรรยาควรจะร่วมแรงร่วมใจกันมิใช่หรือ? เจ้าปิดบังข้าเช่นนี้ จะให้ข้าวางใจมอบแผ่นหลังให้เจ้าดูแลได้อย่างไร?”

ประโยคสุดท้าย เซียวหลินเทียนตะโกนออกมา

เขามิใช่คนโง่ หลิงอวี๋มีหลายสิ่งมากที่ผิดปกติ

ที่มาของทักษะการแพทย์ของนางมิชัดเจน นิสัยของนางมีหลายจุดมากที่ต่างกับเมื่อก่อนสุด ๆ!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน