ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 15

หลานย่วน

แม่นมลี่และหลิงซินช่วยกันเช็ดทำความสะอาดคราบเลือด และอาหารหมูที่อยู่บนกายของหลิงอวี๋

แม่นมลี่เมื่อมองเห็นสภาพที่น่าสังเวชของหลิงอวี๋แล้ว ปวดใจเสียจนน้ำตาร่วงไหลมาอย่างไม่อาจควบคุมเอาไว้ได้

“พระชายา....ท่านไม่ใช่ว่าไปช่วยเฮยจื่อหรอกหรือ? เฮยจื่อฟื้นขึ้นมาแล้ว! แต่ทำไมท่านถึงได้กลายเป็นเช่นนี้ไปได้เพคะ?”

หลิงอวี๋กึ่งหลับกึ่งฝัน นางได้ยินคำของแม่นมลี่ แต่ไม่อาจตอบกลับได้

นางเหนื่อยจนเกินไป ขอเพียงแค่ได้นอนหลับให้พอ

“ท่านแม่ ข้าจะเป่าให้ท่าน!”

เสี่ยวเมาน้ำตาไหลริน คลานมายังขอบเตียงแล้วจ้องมองหลิงอวี๋

เซียวหลินเทียนยังไม่เข้าไปในห้อง นั่งอยู่บนรถเข็นด้วยใบหน้าไร้ซึ่งอารมณ์จ้องมองยังพวกเขา

ไป๋สือเอ่ยออกมาเสียงเบา “ข้าได้จัดยารักษาภายนอกให้กับหลิงอวี๋แล้ว อีกทั้งยังสั่งยาให้ อีกประเดี๋ยวให้หลิงผิงต้มยาให้กับนาง...นางไม่มีทางตายไป!”

เซียวหลินเทียนพยักหน้า นำลู่หนานจากไป

เสี่ยวเมาจ้องยังเบื้องหลังของพวกเขาอย่างเกลียดชัง มือเล็กกำหมัดแน่น

ท่านแม่ถูกพวกคนร้ายเหล่านี้ทุบตีจนกลายเป็นเช่นนี้ เขาเติบโตขึ้นจะต้องแก้แค้นให้กับท่านแม่!

...

ชิวเฮ่าคุกเข่าอยู่ในเรือนของเซียวหลินเทียน

นี่คือที่ชิวเหวินซวงสอนเขาเอาไว้

“ท่านพี่ ในตอนนั้นท่านควรจะฆ่านางเสีย ทำไมถึงได้ให้ปากเบี้ยวไปทำการดูหมิ่นนางกัน?”

“ท่านอ๋องจะโกรธเกรี้ยวนั้นเป็นเรื่องปกติ เพราะอย่างไรแล้วนางก็ยังได้ชื่อว่าชายาอ๋องอี้!”

“ครั้งนี้ข้าทำผิดพลาดไปแล้วจริง ๆ!”

ชิวเฮ่าถึงแม้ว่าจะเสียใจ แต่กลับเอ่ยออกมาอย่างไม่สนใจว่า “ท่านอ๋องจะทรงโกรธข้าจริง ๆ อย่างนั้นหรือ!”

ชิวเหวินซวงยิ้มเย็นออกมา

“หลิงอวี๋ช่วยเฮยจื่อเอาไว้ ก่อนหน้านั้นที่นางทำความผิด ท่านอ๋องไม่มีทางคิดแค้นอีก!”

“เดิมที พวกเราชนะไปหมากหนึ่งแล้ว ท่านกลับเดินหมากไปผิดหนึ่งตัว เสียไปตัวหนึ่ง!”

ชิวเฮ่าเอ่ยออกมาอย่างโหดเหี้ยม “เช่นนั้นก็หาโอกาสที่จะฆ่านางอีกครั้ง!”

ในใจของชิวเหวินซวงสั่นสะท้าน เมื่อครู่นี้ที่หลิงอวี๋ถูกหามออกไปนั้น นางมองเห็นแล้ว อยู่ห่างจากความตายไม่ไกลแล้ว!

คิดจะใช้เล่ห์กลอะไรจะไม่ใช่เรื่องง่ายดายหรอกหรือ?

“ท่านไปคุกเข่าในเรือนท่านอ๋องเสีย ให้ท่านอ๋องได้เห็นความตั้งใจของท่าน! เรื่องอื่นข้าจะคิดหาวิธีเอง!”

ชิวเฮ่าไม่ต้องการจะสูญเสียความไว้ใจของเซียวหลินเทียนไป ก็ฟังตามคำของชิวเหวินซวง ไปคุกเข่าในลานเรือน