ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1516

เมื่อมีงานเลี้ยงนมวัวมื้อนี้ เซียวหลินเทียนก็มีความเชื่อมั่นในการผลักดันการเพาะเลี้ยงวัวนมอย่างเต็มเปี่ยม

เขาให้ฉินซานหาทุ่งนาที่เหมาะกับการเพาะเลี้ยง พลางเตรียมการประชุมของแคว้นเล็ก ๆ ไปด้วย

เรื่องที่ใต้เท้าจางถูกลอบสังหารที่เรือนจำกรมอาญาแพร่ออกไปแล้ว

จ้าวฮุยยังคิดว่าตนทำสำเร็จแล้ว แม้ว่าจะสูญเสียมือสังหารไปมิน้อย แต่สามารถกำจัดใต้เท้าจางได้ ทำให้เขาปิดปากไปตลอดกาล เช่นนี้ก็คุ้มค่าแล้ว

จ้าวฮุยมิรู้ว่าการตายของใต้เท้าจางทำให้ขุนนางผู้ใหญ่ที่ติดตามองค์ชายคังเกิดความรู้สึกเห็นใจพวกเดียวกัน

ผู้ที่ฉลาดต่างก็รู้ว่าเงินที่ใต้เท้าจางยักยอกจำนวนมากไปอยู่ที่ใต้เท้าจางกับองค์ชายคัง แต่เมื่อเกิดเรื่องกับใต้เท้าจาง จ้าวฮุยกับองค์ชายคังมิเคยคิดจะช่วยเขาทั้งยังสังหารเพื่อปิดปากอีกด้วย

ใต้เท้าจางทุ่มเททำงานให้พวกเขา แต่กลับมิได้จบลงด้วยดี เช่นนั้นเหตุใดต้องทุ่มเทอดทนทำงานเพื่อพวกเขาอีกเล่า!

กอปรกับสินสอดที่องค์ชายคังมอบให้จ้าวหรุ่ยหรุ่ยและการจัดงานแต่งงานที่หรูหราฟุ่มเฟือย สิ่งเหล่านี้หากคำนวณดูก็เป็นเงินที่ใต้เท้าจางหามาเพื่อพวกเขาอย่างยากลำบาก!

สิ่งที่ยิ่งทำให้เหล่าขุนนางเหล่านี้ผิดหวังก็คือ พวกลูกของภรรยาของใต้เท้าจางถูกเซียวหลินเทียนนิรโทษกรรมและส่งกลับบ้านเกิด

เนื่องจากทรัพย์สินถูกยึดไปแล้ว ฮูหยินจางมีเงินอยู่ในมือมิเท่าไร จึงขายเครื่องประดับแล้วหารถม้าสองสามคันออกจากเมืองหลวงไปอย่างน่าสงสาร

เหล่าขุนนางที่มิเคยได้รับผลประโยชน์จากใต้เท้าจางมิให้ความช่วยเหลือก็ยังพออภัยได้

แต่องค์ชายคังได้รับผลประโยชน์จากใต้เท้าจางมากมายถึงเพียงนั้น กลับนำเงินไปเปลี่ยนเป็นพรมแดงให้ลูกสาวตระกูลจ้าวเหยียบย่ำอย่างเสียเปล่า มิมอบเงินแม้แต่สิบตำลึงให้ฮูหยินจาง

การกระทำเช่นนี้จะมิทำให้คนผิดหวังได้อย่างไร!

ในทางตรงข้ามจักรพรรดิองค์ใหม่จักรพรรดิเซิ่งอู่เมื่อรู้เรื่องนี้ก็ส่งแม่ทัพเฉินไปมอบเงินสองพันตำลึงให้ฮูหยินจาง บอกว่าฮองเฮามอบให้เป็นการส่วนตัว ให้เป็นค่าเดินทางกลับบ้านเกิดของครอบครัวของฮูหยินจาง

เงินมิน้อยมิมาก เพียงพอให้ครอบครัวของฮูหยินจางกลับไปถึงบ้านเกิดและมีเหลือก็ยังซื้อที่ดินดำรงชีวิตได้

การกระทำผิดของใต้เท้าจางมิได้เดือดร้อนถึงภรรยาและลูก นโยบายที่จะมิได้สังหารทั้งหมดของจักรพรรดิองค์ใหม่จึงได้รับการยอมรับจากเหล่าขุนนาง

คนธรรมดามิใช่นักบุญผู้ใดจะมิเคยทำผิดบ้าง พวกเขาก็มิสามารถรับรองได้ว่า หลังจากนี้ตนจะราบรื่นในทุกเรื่อง ขอเพียงเมื่อทำผิดแล้วสามารถปกป้องครอบครัวไว้ได้ก็เพียงพอแล้ว

ผู้ใดจะเคยชินกับปัญหาเช่นนี้?

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยกวาดตามององค์ชายคังอย่างเย็นชา จากนั้นก็ต่อยออกไปโดยมิรีรอ

หมัดนี้โจมตีเข้าที่ท้องขององค์ชายคัง ทำให้เขาถอยหลังไปหลายก้าวจนไปกระแทกกับมุมโต๊ะ แล้วความเจ็บปวดตรงเอวก็ราวกับว่ากระดูกหัก

องค์ชายคังตะลึงจนลืมความเจ็บปวดแล้วมองไปทางจ้าวหรุ่ยหรุ่ยอย่างตกใจ

“เจ้า...สารเลว เจ้ากล้าต่อยข้ารึ?”

“ด่าใครสารเลว?”

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยก้าวเข้ามาทีละก้าว ใบหน้าที่งดงามปานล่มเมืองก็เย็นเยียบไปทันที ดวงตาที่งดงามของนางก็ยิ่งเย็นเยือก ในนั้นรวมไปถึงความเย็นชา ดูถูก ดูหมิ่น และเหยียดหยาม...

สายตานี้ปรากฏความเย็นยะเยือกออกมา ทุกสิ่งโดยรอบดูเหมือนว่าจะถูกทำให้แข็งค้างไว้ ทำให้องค์ชายคังตัวสั่นและหวาดกลัว...