ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 153

เฉี่ยวเหลียนสมรู้ร่วมคิดกับเฮยจื่อแล้วยืนยันว่าตนด่าเฮยจื่อ

และมีหลายคนพบเห็นตนเคยไปเรือนของเฮยจื่อจริง ๆ

ตราบใดที่ทั้งสองยืนกรานกล่าวว่าตนข่มเหงเฮยจื่อ นั่นแม้ว่าตนจะไม่ได้ลักพาตัวเขา ชื่อเสียงโหดเหี้ยมนี้นางก็ต้องแบกรับงั้นหรือ?

ความคิดของหลิงอวี๋ปั่นป่วนเร็วจี๋ นางควรพิสูจน์ว่าตนมิได้ด่าเฮยจื่อเช่นไรดี?

กลอุบายคราก่อนที่ทำให้หลิงหลานกับแม่ครัวพิสูจน์ว่าตัวเองกล่าวเท็จเคยใช้แล้วครั้งหนึ่ง ไม่อาจใช้ได้ผลอีก

นางมองเฮยจื่อกับเฉี่ยวเหลียน มุมปากเผยยกยิ้มเร็วพลัน

“ท่านอ๋อง พวกเขามั่นใจว่าหม่อมฉันด่าคนเยี่ยงนี้! หากหม่อมฉันพูดว่าไม่เคยด่าเฮยจื่อและไม่มีพยานในเหตุการณ์ เดาว่าจะไม่มีคนเชื่อหม่อมฉันว่าพูดความจริงเพคะ!”

“แต่หลิงอวี๋มีวิธีพิสูจน์ความบริสุทธิ์ตน โปรดขออนุญาตท่านอ๋อง หลิงอวี๋ขอถามเฮยจื่อสักสองสามคำถามเพคะ”

เซียวหลินเทียนมองนางพลางผงกศีรษะ “ได้ เจ้าถามเถอะ!”

หลิงอวี๋หยิบเมล็ดช็อกโกแลตหนึ่งเม็ดออกจากถุงเหรียญที่หลิงซินเย็บให้ตน พลางเดินลงบันได

เฮยจื่อไม่ทันโต้ตอบ หลิงอวี๋พลันบีบกรามล่างเขาพลางยัดเมล็ดช็อกโกแลตเข้าปากเขา

เมล็ดช็อกโกแลตละลายในปากรวดเร็ว เฮยจื่อรู้สึกขมและหวานประปราย เขาไม่รู้ว่านี่คือสิ่งใด ทว่าความรู้สึกตามสัญชาตญาณมิใช่สิ่งที่ดีอะไร

เฮยจื่อพยายามคายสุดกำลัง พลางถ่มน้ำตาลระคนสีน้ำตาลออก

“พระชายา ท่านป้อนสิ่งใดเฮยจื่อ? ไยท่านโหดเหี้ยมเพียงนี้ ท่านคิดฆ่าคนปิดปากรึ?”

เฉี่ยวเหลียนเอ่ยร้องผวาสุดขีดสีหน้าผกผัน

“กลัวอะไร? ท่านอ๋องก็อยู่นี่ หรือว่าหลิงอวี๋กล้าฆ่าคนต่อหน้าธารกำนัลเชียวรึ?”

หลิงอวี๋หัวเราะเยาะหยัน “นี่คือโอสถสัจธรรม!”

“เฮยจื่อ เจ้ากินโอสถสัจธรรมของตัวข้าไปแล้ว! ข้าจะบอกประโยชน์โอสถสัจธรรมเจ้าเสีย!”

“ข้าถามคำถามเจ้า ตราบใดที่เจ้าพูดความจริง โอสถสัจธรรมจะไม่ส่งผลอันใดต่อเจ้า!”

“แต่ถ้าเจ้าโกหก! โอสถสัจธรรมนี้จะทำให้เจ้าปวดท้อง ลำไส้จะขาดทีละนิ้ว ขาดอากาศหายใจตายในที่สุด!”

“พระชายา ไยท่านโหดเหี้ยมเพียงนี้!”

เฉี่ยวเหลียนตกใจหน้าซีดไร้เลือดพลางโขกหัวคำนับต่อเซียวหลินเทียนร้องเรียก