ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1531

นางซุนเดินกลับจวนเสนาบดีเจิ้นหย่วนราวกับเดินละเมอ

ท่านอดีตเสนาบดียังมิรู้ว่าในวังเกิดเรื่องราวเช่นนี้จึงมิได้เอ่ยถามสิ่งใดมาก

นางซุนเดินกลับไปในห้อง หลังจากปิดประตูแล้วก็คว้าแม่นมที่ติดตามนางเข้าวังพลางเอ่ย “ข้าพูดตามที่พวกเจ้าบอกแล้ว เมื่อใดพวกเจ้าจะปล่อยสามีข้ากับหลิงหว่าน?”

แม่นมผลักนางออกแล้วยิ้มเยาะพลางเอ่ย “รีบร้อนอะไรเล่า? ขอเพียงเจ้าทำตามที่พวกเราต้องการ หลิงเสียงกังกับหลิงหว่านก็จะกลับมาได้อย่างปลอดภัย!”

ทันทีที่แม่นมเอ่ยปาก มิได้มีคนนอกอยู่ก็มิได้ปิดบังตน ก็เป็นเสียงของสาวน้อยผู้หนึ่ง

นางซุนถูกผลักจนโซเซไปล้มลงที่พื้น นางจ้องแม่นมอย่างโกรธเกรี้ยวพลางแผดเสียงใส่ “คำพูดของพวกเจ้าเชื่อถือมิได้ จะให้ข้าเชื่อพวกเจ้าอีกได้อย่างไร!”

“เจ้าไม่มีทางเลือก!”

แม่นมยิ้มอย่างดูถูก พลางเอ่ยเตือน “นางซุน หากต้องการให้หลิงเสียงกังกับหลิงหว่านกลับมา เจ้าก็เชื่อฟังเสียดี ๆ!”

“อย่าได้เล่นลูกไม้ใด ๆ เป็นเด็ดขาด มิเช่นนั้นคนของข้าจะสังหารหลิงหว่านก่อน แล้วค่อยสังหารหลิงเสียงกังเป็นรายต่อไป แล้วเจ้าจะมิได้สิ่งใดทั้งนั้น!”

หลังจากพูดจบ แม่นมก็เดินออกไป

นางซุนทรุดนั่งลงที่พื้นอย่างหดหู่ แล้วปิดหน้าพลางร้องไห้ออกมา

ที่วันนี้นางใส่ร้ายหลิงอวี๋ก็เพราะถูกบังคับ!

นางเองก็มิได้อยากทำ!

แม่นมที่ท่าทีแปลก ๆ ผู้นี้จับตัวหลิงเสียงกังกับหลิงหว่านไป แล้วบังคับให้ตนทำตามที่พวกนางบอก นางมิสามารถปล่อยให้สามีและลูกสาวของตนตายไปเพราะเหตุนี้ได้

สิ่งที่หลิงอวี๋สูญเสียมีเพียงชื่อเสียง แต่หลิงหว่านกับหลิงเสียงกังต้องเสียถึงสองชีวิต!

ขอเพียงหลิงเสียงกังกับหลิงหว่านมีชีวิตรอดกลับมา นางจะต้องไปพิสูจน์ชื่อเสียงให้หลิงอวี๋แน่นอน!

นางซุนปลอบใจตนเองอย่างคิดว่าตนถูกต้อง

นางมิรู้เลยว่าเวลานี้สิ่งที่ตนทำไว้ได้แพร่กระจายไปทั่วเมืองหลวงอย่างสมบูรณ์แล้ว

ฮูหยินเผยเอ่ยอย่างประชดประชัน “อวี้เอ๋อร์ ลูกกลับมาพอดี ท่านพ่อกับท่านย่าของลูกกำลังหารือกันอยู่ทีเดียวว่าจะถอนหมั้นให้เจ้าดีหรือไม่!”

“ถอนหมั้น?”

เผยอวี้มองไปทางฮูหยินผู้เฒ่าเผยอย่างตกใจ เรื่องการแต่งงานของตนกับหลิงหว่านในตอนแรกนั้นท่านย่าเป็นคนไปตกลงกับตระกูลหลิงด้วยตนเองนี่

ฮูหยินผู้เฒ่าชอบหลิงหว่านมาก แล้วก็พึงพอใจหลิงหว่านมาก ทั้งยังกำหนดวันแต่งงานไว้แล้วด้วย เหตุใดจึงจะถอนหมั้นเล่า!

“อวี้เอ๋อร์ เจ้าคงมิรู้ ที่ราชสำนักเช้าวันนี้ นางซุนแม่ของหลิงหว่านไปที่ตำหนักกระดิ่งทองร้องเรียนฮองเฮา!”

ฮูหยินเผยเอ่ยอย่างยินดีกับเรื่องนี้ “ตอนนี้ผู้คนตามท้องถนนต่างซุบซิบนินทากันเรื่องนี้ ท่านย่าของเจ้ากังวลว่า สิ่งที่นางซุนทำจะส่งผลกระทบต่อชีวิตภายภาคหน้าของเจ้า ดังนั้นจึงคิดจะถือโอกาสก่อนที่เรื่องจะบานปลายไปกว่านี้ทำการถอนหมั้นให้เจ้า!”

“ท่านแม่ ตอนแรกข้าก็บอกแล้วว่าหลิงหว่านมิคู่ควรกับอวี้เอ๋อร์ ท่านดูสิเจ้าคะว่าแม่ของนางทำสิ่งนี้คืออะไรกัน! กล้าไปร้องเรียนฮองเฮาได้...”

“เรื่องนี้มิต้องหารือแล้ว ถอนหมั้น จะต้องถอนหมั้นเสียเดี๋ยวนี้! แม่เป็นเช่นไรก็ย่อมเลี้ยงลูกสาวออกมาเป็นเช่นนั้น ลูกสาวครอบครัวเช่นนี้มิคู่ควรที่จะเข้ามาในตระกูลเผย!”