ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1530

ทรยศก็คือทรยศ! ความลำบากอะไรก็มิใช่เหตุผล!

หลังจากพิจารณาคำพูดของหลิงอวี๋อย่างละเอียดแล้ว พวกหลิงซวนล้วนชอบ

นางซุนเข้าวังมาก็มาที่พระตำหนักคุนหนิงก่อน จากนั้นก็ไปที่ตำหนักกระดิ่งทองกับหลิงอวี๋

ระหว่างเส้นทางนี้ นางมีโอกาสตั้งมากมายที่สามารถบอกความลำบากใจของตนกับหลิงอวี๋ได้ แต่นางซุนมิได้พูดสิ่งใด

แล้วไปโจมตีหลิงอวี๋ในตำหนักกระดิ่งทอง!

นี่หมายความว่าอย่างไรเล่า?

หมายความว่านางซุนตั้งใจที่จะทรยศหลิงอวี๋!

หมายความว่าในใจของนางซุนมิได้มองหลิงอวี๋เป็นคนในครอบครัว!

สิ่งที่ทำให้ฮองเฮาปวดใจมิเพียงแต่การทรยศของนางซุน แต่ยังมีความมิเชื่อใจของนางซุนด้วย!

ดังนั้น แม้ว่านางจะมีความลำบากก็มิคู่ควรกับการให้อภัย!

สิ่งที่ทำให้หลิงซวนมิกล้าคิดลึกลงไปก็คือ หลิงหว่าน...

การที่นางซุนทำเรื่องเหล่านี้ คุณหนูหลิงหว่านรู้หรือไม่?

เพื่อนาง ฮองเฮาไปหานางที่เจิ้งโจวโดยมิกลัวอันตรายและปฏิบัติต่อหลิงหว่านอย่างดีมาตลอดเช่นกัน

โรงงานเวชสำอางที่หลิงหว่านเปิดก็ล้วนเป็นสูตรที่ฮองเฮาให้โดยมิเห็นแก่ตัว

หากหลิงหว่านรู้เรื่องที่นางซุนจะทำแต่กลับมิบอกฮองเฮา เช่นนั้นก็จะเป็นการทรยศหลิงอวี๋เหมือนกับนางซุน!

มิน่า ฮองเฮาจึงยอมรับเพียงท่านอดีตเสนาบดี มิเอ่ยถึงหลิงหว่านด้วย เป็นเพราะคิดถึงขั้นนี้ด้วยใช่หรือไม่?

“ข้าจะออกจากวังไปถามหลิงหว่านให้ชัดเจน! พวกนางมีสิทธิ์อะไรถึงกล้าทำเรื่องเช่นนี้กับฮองเฮา!”

เถาจื่อเต็มไปด้วยความแค้นเคือง ใครหน้าไหนกล้าทำร้ายเจ้านายของตน นางไม่มีทางยอม

“ไปมิได้!”

หานเหมยเอ่ยเสียงเรียบ “สถานการณ์ตอนนี้มิเป็นผลดีกับฮองเฮา!”

หลิงซวน หานเหมยและสุ่ยหลิงที่ถูกเรียกชื่อจึงเดินออกไป

เซียวหลินเทียนถามขั้นตอนโดยละเอียดที่หลิงอวี๋ไปตรวจให้หลิงเสียงกังจากทั้งสามคน แล้ววางแผนว่าจะช่วยลบล้างมลทินให้หลิงอวี๋แล้วกอบกู้ชื่อเสียงกลับมาได้อย่างไร

เมื่อออกจากพระตำหนักคุนหนิง เซียวหลินเทียนก็กลับไปที่ห้องทรงพระอักษรแล้วเรียกจ้าวซวนกับท่านจินต้ามาที่ห้องทรงพระอักษร

“ส่งกำลังพลออกไปสองสามกลุ่ม ตรวจสอบที่อยู่ของหลิงเสียงกังให้เจอโดยเร็วที่สุด!”

“ส่งคนกลุ่มหนึ่งไปจับตาดูนางซุนไว้ แล้วสืบสวนดูอีกว่าช่วงนี้นางติดต่อกับผู้ใดบ้าง!”

“หากไม่มีลมก็ไม่มีคลื่น เรื่องฮูเหยียนเสวี่ยกับข่าวลือที่ส่งผลเสียต่อฮองเฮาหลังจากนั้น หากไม่มีคนกระตุ้นจะแพร่ออกไปเร็วเช่นนี้ได้อย่างไร… ส่งคนไปตรวจสอบที่มาของข่าวลือ!”

เซียวหลินเทียนคิดไปก็สั่งไป

“จริงสิ ไปหาพวกคนที่ฮองเฮารักษาให้จนหาย ทางที่ดีที่สุดคือพวกผู้ป่วยที่ได้รับพระคุณจากฮองเฮา!”

เซียวหลินเทียนยิ้มเยาะ “นางซุนพูดเพียงผู้เดียวมินับว่าเท่าใด ข้าจะให้คนที่มากขึ้นออกมายืนหยัดเพื่อชะล้างชื่อเสียงให้ฮองเฮา!”

“ข้ามิเชื่อว่าใต้หล้านี้ล้วนมีแต่คนเนรคุณ ต้องมีคนที่รู้บุญคุณและรู้จักตอบแทน… ต้องมีคนที่ยึดมั่นในความยุติธรรมและพูดความจริง...”