ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1538

เหล่าขุนนางที่ยังคงพูดอยู่ตกใจกลัวจนเงียบกริบและพากันคุกเข่าลงทันที

นี่เป็นครั้งแรกที่เซียวหลินเทียนโกรธราวกับฟ้าผ่าลงมาเช่นนี้นับตั้งแต่ครองบัลลังก์มา

“พล่ามกันพอแล้วหรือไม่?”

เซียวหลินเทียนตะคอกด้วยความโกรธ “อย่าเอาคำว่ากษัตริย์ผู้ทรงธรรมมาข่มขู่ข้าา! ตัวข้าเข้าสู่สนามรบตั้งแต่เจ็ดขวบ ข้าจะมิเคยเห็นภาพนองเลือดเชียวรึ? ข้าจะกลัวที่พวกเจ้าจะวิ่งชนเสาหรือ?”

“วันนี้ข้าจะเอ่ย ณ ที่แห่งนี้ ข้ายอมเผด็จการหากจะต้องปกป้องหลิงอวี๋!”

“อย่าว่าแต่ที่หลิงอวี๋มิได้มีความผิดใด ๆ แม้ว่านางคิดอยากจะนั่งในตำแหน่งนี้ของข้าจริง ๆ ข้าก็ยินดีจะหลีกทางให้… เพราะข้าเชื่อว่าหากหลิงอวี๋เป็นจักรพรรดินีก็ไม่มีทางด้อยไปกว่าข้า!”

ขุนนางเหล่านั้นล้วนตกใจกับคำพูดนี้ของเซียวหลินเทียน!

นี่… นี่… องค์จักรพรรดิถูกกระตุ้นจนจิตมีปัญหาหรือ?

มิฉะนั้นจะพูดคำพูดที่ไร้สาระจนคาดมิถึงเช่นนี้ออกมาได้อย่างไร!

“ราษฎรทำผิดกฎหมายทางจวนขุนนางยังให้โอกาสพวกเขาได้อุทธรณ์! พวกเจ้าเป็นขุนนางในราชสำนักของข้า เป็นเจ้าหน้าที่ปกครองบ้านเมือง แต่พวกเจ้าฟังดูว่าพวกเจ้าพูดอะไรออกมา?”

เซียวหลินเทียนตวาด “มิทำการสอบสวน มิรวบรวมหลักฐาน อาศัยเพียงแค่สิ่งที่ได้ยินมาแล้วมากล่าวโทษฮองเฮาของข้า! ให้ข้าถอดถอนฮองเฮา!”

“พวกเจ้ามิได้ตักเตือนให้ข้าเป็นกษัตริย์ผู้ทรงธรรมหรอก แต่ตั้งใจอยากให้ข้าเป็นทรราช!”

“ผู้ตรวจการเจียง ข้าให้เจ้ากับผู้ตรวจการซุนไปสอบสวนคดีของนางซุนกับฮองเฮา เจ้าสอบสวนแน่ชัดแล้วหรือไม่?”

เซียวหลินเทียนหันไปจี้กับผู้ตรวจการเจียง

ผู้ตรวจการเจียงแอบบ่นอยู่ในใจ แต่ก็กัดฟันเอ่ยออกไป “กำลังตรวจสอบรวบรวมหลักฐานพ่ะย่ะค่ะ! เพราะว่าหาตัวหลิงเสียงกังมิเจอ คดีนี้...”

ผู้ตรวจการเจียงยังพูดมิทันจบ เซียวหลินเทียนก็เอ่ยขึ้นมา “ยังมิทันได้ตรวจสอบให้แน่ชัด ผู้ตรวจการเจียงกล้าตัดสินได้อย่างไรว่าฮองเฮามีความผิด แล้วเอะอะโวยวายให้ข้าถอดถอนฮองเฮากระนั้นรึ?”

“หรือปกติผู้ตรวจการเจียงก็ตัดสินคดีเช่นนี้? เช่นนั้นเจ้าก็บกพร่องต่อหน้าที่!”

“ตอนนั้นข้าเคยพูดในราชสำนักแล้ว ผู้ที่พูดเท็จ จะต้องถูกลงโทษตามความผิดฐานพูดเท็จ!”

เซียวหลินเทียนยิ้มเยาะอยู่ในใจแล้วใช้สายตาควบคุมพวกเขา จนกระทั่งขู่ไปพอประมาณแล้วเขาจึงเอ่ยออกมาอย่างเย็นชา

“จบการว่าราชกิจ!”

แผ่นหลังสูงใหญ่ของเซียวหลินเทียนออกไปนานแล้ว ขุนนางเหล่านั้นก็ยังมิผ่อนคลาย รู้สึกว่าสายตาโหดเหี้ยมขององค์จักรพรรดิกดอยู่บนหัวตลอด

ชั่วขณะหนึ่ง พวกเขาคิดว่าองค์จักรพรรดิจะประหารพวกเขาภายใต้ความพิโรธเสียแล้ว!

ดีที่สุดท้ายแล้วองค์จักรพรรดิก็ปล่อยพวกเขา

ไหนเลยพวกเขาจะคิดได้ว่า เซียวหลินเทียนมีความคิดที่จะสังหารพวกเขาจริง ๆ แต่สุดท้ายเซียวหลินเทียนก็ระงับความคิดนี้ไว้

หากทำเช่นนั้นก็จะเป็นการยืนยันคำพูดเรื่องเผด็จการของตน เขากับหลิงอวี๋ดูแลราษฎรด้วยใจ เหตุใดจะให้เรื่องนี้มาทำลายชื่อเสียงของพวกเขา

เช่นนั้นจะมิเป็นเข้าทางแผนการของศัตรูพอดีหรือ?

จุดจบของผู้ตรวจการเจียงกับผู้ตรวจการข่งก็เพียงพอที่จะข่มขู่พวกเขาไปได้ระยะหนึ่งแล้ว หากยังมิจบเขาจะให้พวกนั้นเห็นภาพการนองเลือดที่แท้จริง!