ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1540

กับคนกันเอง หลิงอวี๋มิเคยแล้งน้ำใจได้ลง

นี่คือสาเหตุหลักที่หลิงซวนกับพวกหานเหมยยินดีติดตามหลิงอวี๋ด้วยความรักโดยมิเสียใจ

“ฮองเฮาเพคะ ครานี้องค์จักรพรรดิทรงทำเพื่อท่าน นับว่าทรงทุ่มเทแรงกายแรงใจเลยทีเดียว!”

หลิงซวนอดมิได้ที่จะเอ่ย “ยามตกทุกข์ได้ยากจะพบความจริงใจ หม่อมฉันรู้สึกว่าฮองเฮาน่าจะให้โอกาสพระองค์ อย่าได้ปิดกั้นพระองค์อีกเลยเพคะ!”

คำพูดของหลิงซวนเป็นคำกำกวม พวกนางผู้เป็นนางรับใช้ข้างกายของหลิงอวี๋ ล้วนรู้เรื่องราวภายในที่องค์จักรพรรดิมาพักที่พระตำหนักคุนหนิงในทุกครั้งเป็นอย่างดี

ว่านั่นเป็นการนอนหลับเฉย ๆ มิได้ทำสิ่งใดทั้งนั้น

นี่หลิงซวนบอกใบ้ให้หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนได้ทำในสิ่งที่สามีภรรยาที่แท้จริงทำกัน อย่าได้ปิดกั้นเซียวหลินเทียนอีกเลย...

หลิงอวี๋ย่อมเข้าใจในการบอกใบ้ของหลิงซวนอยู่แล้ว เหตุใดครานี้นางจึงมิเป็นฝ่ายไปตรวจสอบคดี หนึ่งก็คือรู้สึกผิดหวัง สองก็คือนางต้องการจะดูว่าเซียวหลินเทียนจะสามารถทำอะไรเพื่อตนได้บ้าง

เห็นได้ชัดว่าการกระทำของเซียวหลินเทียนในสองวันมานี้ผ่านมาก ๆ

นี่คือทัศนคติที่ควรมีในฐานะสามี!

“ฮองเฮา ได้ยินมาว่าองค์จักรพรรดิจัดงานเลี้ยงท้องถนน สิ่งนี้น่าจะจัดขึ้นเพื่อท่านเช่นกันเพคะ!”

หลิงซวนกับพวกนางรับใช้พยายามคิดเรื่องนี้กันเองแล้ว ข่าวลือตามตรอกซอกซอยนั้นไม่มีทางที่จะลากทุกคนไปอธิบายให้ชัดเจนได้

องค์จักรพรรดิทำเช่นนี้ ขอเพียงพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของหลิงอวี๋ต่อหน้าธารกำนัล ราษฎรที่เข้าร่วมงานเลี้ยงท้องถนนก็จะบอกต่อไปโดยทั่วกัน ผลจะต้องดีมากอย่างแน่นอน

หลิงอวี๋ฉลาดถึงเพียงนี้ เหตุใดจะคาดเดามิได้เล่า!

“อืม ให้พวกหมิ่นกูให้ความร่วมมือกับองค์จักรพรรดิจัดงานเลี้ยงท้องถนนให้เต็มที่!”

ในเมื่อหลิงอวี๋วางมือให้เซียวหลินเทียนทำแล้ว ก็มิอาจทำอะไรเอิกเกริกได้อีก ครั้งนี้นางตัดสินใจว่าจะเป็นภรรยาที่ดี

ส่วนอีกด้านหนึ่ง ครั้นเมื่อจ้าวหรุ่ยหรุ่ยรู้เรื่องที่เซียวหลินเทียนจะจัดงานเลี้ยงท้องถนนก็คาดเดาเจตนาที่แท้จริงภายใต้ข้ออ้างของเซียวหลินเทียนได้เช่นกัน

พวกเขาดูถูกตนเกินไปกระมัง?

เซียวหลินเทียนเรียกหลี่ว์เซียงกับผู้ตรวจการซุนที่ซื่อสัตย์และเที่ยงตรงไปหารือที่ห้องทรงพระอักษรหลังจบการว่าราชกิจ

ครานี้จ้าวฮุยในฐานะที่เป็นอัครเสนาบดีฝ่ายซ้ายถูกกันออกไปอย่างชัดเจน คนฉลาดล้วนมองออกว่าจ้าวฮุยมิได้รับความเชื่อใจจากเซียวหลินเทียน

ภายนอกจ้าวฮุยดูมิสนใจ แต่ในใจเกลียดเซียวหลินเทียนแทบตาย

ตนยังอยู่ในตำแหน่งอัครเสนาบดี เซียวหลินเทียนก็ตบหน้าตนเช่นนี้แล้ว

ได้ เช่นนั้นก็เผชิญหน้ากันไปเสีย เขาก็อยากจะเห็นว่าเซียวหลินเทียนจะจัดการสถานการณ์นี้เช่นไร

น้ำสามารถทำให้เรือลอยได้ก็ทำให้เรือจมได้เช่นกัน หากเซียวหลินเทียนมิจัดการเรื่องบัณฑิตเหล่านั้นให้ดี บัลลังก์มังกรของเขาจะต้องสั่นคลอน...

เรื่องนี้มิใช่เรื่องที่ประหารขุนนางคนสองคนแล้วจะปิดปากพวกเขาได้ หากเซียวหลินเทียนริอ่านประหารหนึ่งคน ผลกระทบที่เกิดขึ้นจะเป็นดังก้อนหิมะที่ยิ่งกลิ้งไปก็ยิ่งใหญ่ขึ้น...