ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1541

“ฝ่าบาท! เรื่องนี้จะทำอย่างไรดีพ่ะย่ะค่ะ? แคว้นเล็กเหล่านั้นล้วนอยู่ที่เมืองหลวง ครานี้บัณฑิตโวยวายกันจนเป็นเช่นนี้ หากมิไกล่เกลี่ยพวกเขาให้ดี ผลที่ตามมาคงยากเกินจะรับไหวพ่ะย่ะค่ะ!”

สองวันมานี้หลี่ว์เซียงติดเชื้อไข้หวัดพักรักษาตัวอยู่ที่บ้าน เมื่อเห็นว่าเรื่องของหลิงอวี๋ใหญ่โตขึ้นเรื่อย ๆ ก็อยู่บ้านมิได้แล้วจึงรีบมาราชสำนัก

“พวกเจ้าอย่าได้ร้อนใจ ข้าเรียกพวกเจ้ามาก็เพราะจะหารือเรื่องนี้!”

เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างปลอบใจ “ข้ามิประหารผู้ใดง่าย ๆ หรอก ทว่าหากมีเจตนาชั่วร้าย คิดจะใช้เรื่องนี้มาบีบบังคับให้ข้าประนีประนอม เช่นนั้นคงเป็นไปมิได้!”

“วันพรุ่งข้าจะจัดงานเลี้ยงท้องถนนและชี้แจงเรื่องนี้ เรื่องที่พวกเจ้าสองคนต้องทำในวันนี้ก็คือ ไกล่เกลี่ยให้บัณฑิตเหล่านั้นกลับไปโดยมิต้องเปลืองแรง!”

เซียวหลินเทียนให้แม่ทัพเฉินไปตรวจสอบเรื่องอาคารศึกษาถล่ม หลี่ต้าหนิวเองก็ถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำกรมอาญาเป็นการชั่วคราว

เรื่องต่าง ๆ เหล่านี้ล้วนต้องทำให้ชัดเจนก่อนวันพรุ่ง

เซียวหลินเทียนรู้ดี หากมิเตรียมให้พร้อม งานเลี้ยงท้องถนนในวันพรุ่งก็จะเป็นหายนะครั้งใหญ่ที่สุดที่ตนพบหลังจากครองบัลลังก์มา

“การจัดสอบขุนนางช่วงวสันตฤดูตอนปลายเดือนก็ต้องดำเนินการ ข้ามิได้ข่มขู่พวกเขา ทว่าหากมิฟังและก่อเรื่อง ข้าจะมิจ้างบัณฑิตเหล่านี้!”

เซียวหลินเทียนบอกขีดจำกัดนี้กับหลี่ว์เซียงและผู้ตรวจการซุน ให้ทั้งสองไปห้ามปราม

ผู้ตรวจการซุนรับผิดชอบในการตรวจสอบคดีของหลิงอวี๋กับหลิงเสียงกัง

เขาได้รู้เรื่องภายในจากปากของท่านอดีตเสนาบดีและคนรับใช้ที่จวนเสนาบดีเจิ้นหย่วนแล้ว แต่ยังหาหลิงเสียงกังมิพบ จึงมิสามารถยืนข้างหลิงอวี๋ด้านเดียวได้

แต่วันนี้บัณฑิตก่อเรื่อง เขาเองในฐานะบัณฑิตก็มิอยากเห็นบัณฑิตต้องเสียอนาคตไปเพราะคดีที่ยังสอบสวนมิกระจ่างชัด เมื่อรับคำสั่งกับหลี่ว์เซียงแล้วจึงออกไปจัดการ

ผู้ตรวจการซุนกับหลี่ว์เซียงวางแผนร่วมกัน มิได้ไปหาบัณฑิตโดยตรง แต่ไปหาอาจารย์ที่ได้รับความเคารพอย่างสูงของแต่ละหออักษร จากนั้นก็พูดไกล่เกลี่ยด้วยความรู้สึกและเหตุผล ให้พวกเขาไปเรียกบัณฑิตของตนกลับไป

“งานเลี้ยงท้องถนนในวันพรุ่งองค์จักรพรรดิจะอธิบายให้พวกเขาฟัง! พวกเจ้าแค่รออีกคืนก็จะได้รู้ความจริง!”

“ร่ำเรียนกันมาอย่างยากลำบาก องค์จักรพรรดิมิใช่ทรราช พวกเจ้าจะหลงผิดกันแล้วบีบให้องค์จักรพรรดิที่ทรงงานเพื่อแว่นแคว้นด้วยพระทัยต้องกลายเป็นคนเผด็จการหรือ?”

การเจรจาก่อน การใช้กำลังเอาไว้ทีหลังเช่นนี้ของเขาทำให้คนที่ดื้อรั้นเหล่านี้หาจุดจับผิดมิได้ ราษฎรเห็นแล้วก็หาได้เหตุผลที่จะโวยวายไม่

สำหรับเด็กที่บาดเจ็บจากอาคารศึกษาถล่ม เซียวหลินเทียนก็ส่งแพทย์หลวงที่นำโดยถังถีเตี่ยนไปทำการรักษาให้ลูกของพวกเขาตามบ้านเรือน ทั้งยังส่งเครื่องยาสมุนไพรและเงินชดเชยให้ด้วย

ครอบครัวของเด็กที่ตายทุกครอบครัวก็ได้รับเงินชดเชยหนึ่งพันตำลึงเช่นกัน

เซียวหลินเทียนพยายามใช้ความคิดเพื่ออุดช่องโหว่ทั้งหมดที่จะสามารถถูกศัตรูในความมืดใช้ประโยชน์ได้

ที่เหลือก็คือวันพรุ่ง!

หลิงเสียงกังกับหลิงหว่านจะรอดชีวิตกลับมาเพื่อล้างมลทินให้ชื่อเสียงของหลิงอวี๋ครั้งสุดท้ายได้หรือไม่?

เซียวหลินเทียนได้ทำการเตรียมรับมือสำหรับสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดไว้แล้ว หากพวกเขามิสามารถกลับมาได้ เขาจะพึ่งหลักฐานที่มีอยู่ในมือเอาชนะใจและความคิดของราษฎรเพื่อหลิงอวี๋!