ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1572

ไท่เฟยเส้ามิได้พอใจกับจ้าวหรุ่ยหรุ่ยผู้เป็นสะใภ้มากนัก ก่อนหน้านี้นางหวังให้ตระกูลจ้าวให้จ้าวหรุ่ยหรุ่ยแต่งงานเข้ามาและสามารถช่วยให้องค์ชายคังประสบความสำเร็จได้

แต่จ้าวหรุ่ยหรุ่ยเผชิญหน้ากับหลิงอวี๋ครั้งแรกก็พ่ายแพ้แล้ว สิ่งนี้ทำให้ไท่เฟยเส้าผิดหวังเป็นอย่างมาก

เมื่อได้ยินว่าจ้าวหรุ่ยหรุ่ยจะมาไหว้ตน ไท่เฟยเส้าก็เรียกเข้ามาตำหนิ

ภายนอกจ้าวหรุ่ยหรุ่ยฟังอย่างนอบน้อม แต่ในใจอยากจะจัดการนางดังเช่นที่ทำกับองค์ชายคัง

“สิ่งที่หมู่เฟยสอนก็คือ คราวนี้หรุ่ยหรุ่ยไม่มีประสบการณ์ เตรียมการมิมากพอ ครั้งต่อไปจะมิให้หลิงอวี๋รอดไปได้แล้วเพคะ!”

คำพูดอ่อนโยนของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยทำให้ความโกรธของไท่เฟยเส้าเบาบางลงไปมาก อย่างน้อยจ้าวหรุ่ยหรุ่ยก็สามารถบีบให้หลิงอวี๋อยู่ในสถานการณ์อับจนได้ เมื่อเทียบกับจ้าวเจินเจินแล้วจ้าวหรุ่ยหรุ่ยดีมากแล้ว

ไท่เฟยเส้าได้ต่อว่าไปแล้วน้ำเสียงก็อ่อนลงมา แล้วก็เอ่ยด้วยความเกลียด “ตอนนี้ในวังอยู่ในการควบคุมของหลิงอวี๋กับยายเฒ่านั่น หมู่เฟยจะทำอะไรก็มิได้สะดวกนัก”

“หมู่เฟยอยากให้ยายแก่นั่นตายไปเร็ว ๆ เช่นนี้แล้วหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนก็จะไม่มียายเฒ่าคอยหนุนหลัง ก็จะจัดการได้ง่ายหน่อย!

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยใจเต้น นี่ไท่เฟยเส้าส่งสัญญาณให้ตนจัดการไทฮองไทเฮาก่อนหรือ?

นี่จะยากอะไร จัดการหลิงอวี๋ต้องใช้ความพยายาม แต่จัดการกับยายเฒ่าคนเดียวก็เป็นเรื่องง่ายเลยมิใช่หรือ?

“หมู่เฟย หรุ่ยหรุ่ยเข้าวังยังมิเคยไปคารวะไทฮองไทเฮาเลย หรุ่ยหรุ่ยเองก็อยากไปไหว้ไทฮองไทเฮาเช่นกันเพคะ!”

ไท่เฟยเส้ายิ้มอย่างพอใจ จ้าวหรุ่ยหรุ่ยเข้าใจสัญญาณของตน เช่นนั้นนางก็รอให้จ้าวหรุ่ยหรุ่ยลงมือแล้วกัน

“หมู่เฟยจะไปกับเจ้าเอง! ยามนี้ใกล้จะถึงเวลาอาหารแล้ว จะได้ไปกินพร้อมกับไทฮองไทเฮาพอดี!”

ไท่เฟยเส้าให้นางกำนัลคนหนึ่งไปรายงานไทฮองไทเฮาก่อน แล้วจึงมุ่งหน้าไปพร้อมกับจ้าวหรุ่ยหรุ่ย

“หรุ่ยหรุ่ย สภาพการเงินของหมู่เฟยช่วงนี้มิค่อยดี หากทางตระกูลจ้าวสะดวกเจ้าส่งตั๋วเงินมาให้หมู่เฟยสักหน่อยเถิด!”

ดวงตาคู่สวยเป็นประกาย ในสีดำนั้นเจือสีน้ำเงินอยู่เล็กน้อย ราวกับสระน้ำที่มิเห็นก้นสระ ทำให้เมื่อมองแล้วรู้สึกดึงดูด

รูปร่างตัวเล็กบอบบาง สวมชุดผ้าแพรสีม่วงและเสื้อคลุมสีแดง ตรงคอเสื้อมีการปักลวดลายมากมาย นางเป็นราวกับลูกท้อสดใสที่มีรอยยิ้มที่เป็นมิตร ดูมีความดึงดูดแต่มิได้ดูเย้ายวน

มีความสง่าและงดงามอย่างไม่มีผู้ใดเทียบ

แม้ว่าหลิงอวี๋จะถูกจ้าวหรุ่ยหรุ่ยแอบประเมิน แต่เมื่อเห็นความงามไร้ที่ติและไม่มีผู้ใดที่งามเทียบเท่าเช่นนี้ ก็อดมิได้ที่จะแอบชมอยู่ในใจหนึ่งประโยค

เซียวหลินเทียนเองก็ตะลึงกับความงามล่มเมืองของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยไปครู่หนึ่งเช่นกัน แต่ก็กวาดสายตามองไปทางอื่น

ต่อให้งดงามแค่ไหนแล้วอย่างไร ก็เป็นเพียงแค่งูพิษที่ใจดำอำมหิตเท่านั้นเอง!

จะเทียบอย่างไรก็เทียบหลิงอวี๋ภรรยาผู้งดงามทั้งภายนอกและฉลาดภายในของตนมิติด...