ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1573

“ข้านึกขึ้นได้ว่ามีธุระ ขอตัวก่อน!”

“อาอวี๋ เจ้าอยู่กินอาหารกับไท่เฟยเส้าและไทฮองไทเฮาเถิด!”

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยเป็นพี่สะใภ้ ไม่มีเหตุผลที่จะต้องร่วมโต๊ะอาหารกับเซียวหลินเทียน เซียวหลินเทียนจึงบอกกับหลิงอวี๋และไทฮองไทเฮาแล้วกำลังจะไป

“ฝ่าบาท หรุ่ยหรุ่ยรบกวนการเสวยของพวกท่านหรือเพคะ?”

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยเอ่ยด้วยใบหน้าที่อึดอัดเจือความรู้สึกผิด “หรุ่ยหรุ่ยแค่อยากจะมาคารวะไทฮองไทเฮาเพคะ หากมิสะดวก เช่นนั้นหรุ่ยหรุ่ยขอทูลลา!”

หลิงอวี๋ยิ้มเยาะอยู่ในใจ ระดับความเสแสร้งของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยผู้นี้มิได้ด้อยไปว่าจ้าวเจินเจินเลยแม้แต่น้อย!

เซียวหลินเทียนกำลังหลีกเลี่ยง แม้ว่าคนที่เข้าใจจะรู้ว่าเป็นเพียงข้ออ้างก็มิควรเอ่ยออกมาอย่างชัดเจน แต่จ้าวหรุ่ยหรุ่ยกลับหยิบยกมาพูดแสร้งทำเป็นกระต่ายขาวตัวน้อยผู้ไร้เดียงสา!

“พี่สะใภ้รอง องค์จักรพรรดิมีธุระจริง ๆ เมื่อครู่ก็บอกไว้แล้ว ให้เขาไปเถิด พวกเราบรรดาสตรีกินด้วยกันก็พอแล้ว!”

หลิงอวี๋ยิ้มให้เซียวหลินเทียนเล็กน้อยพลางเอ่ย “ฝ่าบาท กลางคืนหม่อมฉันจะเตรียมพระกระยาหารมื้อดึกไว้ให้ ท่านจัดการเรื่องบ้านเมืองเสร็จแล้วก็มาเสวยเถิดเพคะ!”

เซียวหลินเทียนสับสนไปในทันที เขาเพิ่งจะจัดพิธีแต่งงานกับหลิงอวี๋ใหม่ กำลังเป็นคู่แต่งงานใหม่และตัวติดกันเป็นตังเม หากสามารถไปกินอาหารมื้อดึกที่พระตำหนักคุนหนิงได้ เช่นนั้นก็หมายความว่าสามารถทำเรื่องดี ๆ ได้

เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างยิ้ม ๆ ทันที “ได้ เช่นนั้นข้าไปก่อน!”

เซียวหลินเทียนกำลังคิดจะเดินออกไปข้างนอก จ้าวหรุ่ยหรุ่ยก็ก้าวไปตรงหน้าเขาแล้วช้อนตาขึ้นมองพลางเอ่ยเสียงสั่นเทา “ฝ่าบาท หม่อมฉันมีเรื่องที่อยากจะขอความกรุณาจากพระองค์เพคะ!”

เซียวหลินเทียนถูกนางขวางทางไว้ก็ค่อนข้างมิพอใจ

จึงก้มหน้ามองนาง แต่กลับเห็นว่าในดวงตาของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยมีแสงแปลก ๆ เล็กน้อย ราวกับผีเสื้อที่มีสีสันส่องประกายแสงที่มีหลากหลายสี

แสงเหล่านั้นรวมเข้าที่ลวดลายซับซ้อนที่คอเสื้อของจ้าวหรุ่ยหรุ่ย ราวกับเป็นวังวนขนาดใหญ่ที่ดึงเซียวหลินเทียนเข้าไป

เซียวหลินเทียนมองจ้าวหรุ่ยหรุ่ยนิ่ง สีสันงดงามในวังวนนั้นทำให้เกิดความโหยหา เขาอยากจะเข้าไปดูมาก ๆ ว่ายังมีอะไรที่น่าประหลาดใจรอคอยตนอยู่

หลิงอวี๋ลุกขึ้นมาโดยมิรู้ตัว ช่วงเวลาเมื่อครู่นั้นนางรู้สึกได้ว่ามีกระแสพลังวิญญาณที่แข็งแกร่งมากอยู่ภายในตำหนัก

เมื่อเห็นท่าทีหวาดกลัวของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยแล้ว หรือนางจะขอร้องให้จ้าวฮุยจริง ๆ?

“หรุ่ยหรุ่ย เจ้าเป็นอะไรไป? เหตุใดจึงไปเอ่ยร้องขอกับองค์จักรพรรดิอย่างไร้เหตุผลเช่นนี้!”

ไท่เฟยเส้าแสร้งเอ่ยตำหนิ “คราวหน้าอย่าได้ทำเช่นนี้อีก เจ้าแต่งงานออกมาแล้วมิควรไปยุ่งเรื่องในครอบครัวอีก อัครเสนาบดีจ้าวทำงานเพื่อราชสำนัก เจ้าอย่าได้ยื่นมือเข้าไปยุ่ง!”

“สิ่งที่หมู่เฟยสอน ครั้งหน้าหรุ่ยหรุ่ยมิกล้าอีกแล้วเพคะ!”

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยโบกมืออย่างค่อนข้างเสียใจ เมื่อครู่เห็น ๆ อยู่ว่ามีโอกาสที่จะควบคุมเซียวหลินเทียนไว้ในกำมือได้

แต่ความมุ่งมั่นของเซียวหลินเทียนแข็งแกร่งเกินไป ด้วยความสามารถของตนในตอนนี้มิสามารถควบคุมเขาได้เลยจริง ๆ

หากสามารถขึ้นไปถึงดินแดนที่เจ็ดได้ เซียวหลินเทียนก็จะอยู่ในกำมือแล้ว

ดูท่าทางคงต้องพยายามเลื่อนขึ้นไปดินแดนที่เจ็ดให้จงได้โดยเร็ว