ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1579

คืนนั้นพวกหลิงอวี๋จึงพักอยู่ที่บนแท่นนี้แล้วศึกษาวิธีเข้าไปกันต่อ

ทุกคนคิดว่าวันพรุ่งก็จะต้องกลับไปแล้ว ต้องแข่งกับเวลาจึงหลับมิลง ได้แต่ศึกษากันทั้งคืน

เพียงแต่มิว่าทุกคนจะทำเช่นไรก็มิอาจหาวิธีเข้าไปได้

ลู่หนานทำกระทั่งการใช้กระบี่เปิดออก แต่กระบี่ที่คมจนสามารถตัดเหล็กราวกับโคลนได้ของเขาก็มิอาจทิ้งร่องรอยบนประตูได้

เมื่อเห็นว่าฟ้าสว่างแล้ว หลิงอวี๋เห็นว่าเวลาคืนหนึ่งมิได้ประโยชน์ใดจึงเอ่ย “ช่างเถิด พอแล้ว พวกเราลงจากเขากัน!”

นางกลัวว่าหากล่าช้าไป เซียวหลินเทียนจะกังวลเรื่องความปลอดภัยของตนแล้วจะมาด้วยตนเอง

ทุกคนล้วนยอมแพ้กันอย่างหมดอาลัยตายอยาก

กระทั่งพวกเขาย้อนกลับทางเดิมลงไปที่ริมแอ่งน้ำ หลิงอวี๋ก็เห็นดอกไม้ที่งดงามเหล่านั้น

แล้วจู่ ๆ นางก็นึกถึงกล่องเหล็กของหลานฮุ่ยจวนที่ตนเคยพบในแอ่งน้ำในมิติ เช่นนั้นเป็นไปได้หรือไม่ที่แอ่งน้ำนี้ก็จะมีของดีเช่นกัน?

“ลู่หนาน เจ้าพาคนของเจ้าถอยออกไปห้าสิบเมตร ข้าอยากจะลงไปดูในน้ำ!”

หลิงอวี๋กำลังจะให้คนของลู่หนานออกไปก็ได้ยินเสียงนกหวีดดังมาไกล ๆ เป็นเสียงนกหวีดที่เสียงยาวสามครั้งและสั้นสองครั้ง หลิงอวี๋ตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง นี่คือสัญญาณที่องครักษ์เงาเป่านกหวีดมาจากที่ไกล ๆ แสดงว่าป่าลึกแห่งนี้มีแขกที่มิได้รับเชิญมา

หลิงอวี๋จึงทิ้งแผนการที่จะลงไปสำรวจในแอ่งน้ำทันทีแล้วออกคำสั่ง “ถอยก่อน! ค่อยมาคราวหลัง!”

พวกเขาทุกคนจึงรีบมุ่งไปทางองครักษ์เงาอย่างรวดเร็ว แต่ยังมิทันได้ไปใกล้ก็ได้ยินเสียงนกหวีดอีก ครานี้เป็นเสียงยาวหนึ่งครั้งสั้นหนึ่งครั้ง หมายถึงว่าเป็นคนกันเอง อีกทั้งยังมีเรื่องด่วนด้วย

ในวังเกิดเรื่องอันใดหรือไม่?

หลิงอวี๋กังวลใจ หากมิได้เกิดเรื่องเร่งด่วนขึ้น จะมีคนมาตามตนในภูเขาลึกนี้ได้อย่างไร

พวกหลิงอวี๋สนใจแต่จะเดินลงไป จนมิได้สนใจเลยว่าตรงที่สูงของน้ำตกนั้นมีสายตาคู่หนึ่งที่หลบอยู่ในความมืดมองพวกเขาจากไป

หลิงอวี๋เร่งความเร็ว ทางด้านองครักษ์เงาเองก็รีบตามคนที่มาส่งสารมาด้วย ในเวลามิถึงหนึ่งก้านธูป ทั้งสองฝ่ายก็พบกันที่บนเส้นทางภูเขา

หลิงอวี๋เห็นคนที่มาส่งสารคืออวี๋เฮ่าองครักษ์ของเซียวหลินเทียน ก็ตกใจเล็กน้อยแล้วเอ่ยถามอย่างรีบร้อน “มีเรื่องอันใด? หรือองค์จักรพรรดิ...”

“ฮองเฮา ไทฮองไทเฮาสิ้นพระชนม์เมื่อคืนพ่ะย่ะค่ะ! กระหม่อมได้รับคำสั่งจากองค์จักรพรรดิให้รีบมาเชิญฮองเฮากลับไปจัดการพิธีพระศพ...”

ไทฮองไทเฮาสิ้นพระชนม์คล้ายกับจักรพรรดิอู่อัน

แต่ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋ตรวจมิพบสาเหตุการตายที่แท้จริงของจักรพรรดิอู่อัน จึงได้ให้ไทฮองไทเฮากับเซียวหลินเทียนอธิบายต่อเหล่าขุนนางไปเช่นนี้

บัดนี้ก็เป็นสาเหตุการตายเช่นเดียวกันอีก สิ่งนี้ทำให้หลิงอวี๋กลุ้มใจ จ้าวหรุ่ยหรุ่ยทำวิธีการใดกันจึงได้ทำให้ไทฮองไทเฮาสิ้นพระชนม์กะทันหันเช่นนี้?

“สองวันมานี้จ้าวหรุ่ยหรุ่ยเข้าวังหรือไม่?” หลิงอวี๋เอ่ยถาม

“มิได้เข้าวังพ่ะย่ะค่ะ แม้แต่ไท่เฟยเส้าเองก็มิได้เข้าใกล้ไทฮองไทเฮา!”

อวี๋เฮ่าเป็นคนสนิทของเซียวหลินเทียน ย่อมรู้ว่าเหตุใดหลิงอวี๋จึงเอ่ยถามเช่นนี้

หลิงอวี๋หมดคำพูด ผู้ต้องสงสัยที่สุดสองคนล้วนมิได้เข้าใกล้ไทฮองไทเฮา แต่ก็มิได้หมายความว่าพวกนางจะมิสามารถให้ผู้อื่นจัดการได้

ในตอนที่ยังมิได้ตรวจศพของไทฮองไทเฮาด้วยตนเอง หลิงอวี๋ก็มิอาจตัดสินสาเหตุการตายที่แท้จริงของไทฮองไทเฮาได้ จึงทำได้เพียงรอให้กลับถึงวังก่อนแล้วค่อยตรวจสอบ

แต่นางมั่นใจว่าไทฮองไทเฮามิได้สิ้นพระชนม์กะทันหันอย่างธรรมชาติ เรื่องนี้จะต้องเกี่ยวข้องกันจ้าวหรุ่ยหรุ่ยอย่างแน่นอน...