ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1586

ตอนนี้แม่ทัพเว่ยยังมิได้แสดงออกถึงตำแหน่งอย่างโจ่งแจ้งนักเพราะความสงบเสงี่ยมขององค์ชายรุ่ย แต่เซียวหลินเทียนมิอาจวางใจกับเขาได้เต็มที่

องค์ชายรุ่ยเห็นเลือดแล้วมิได้แสดงท่าทีก้าวร้าวเช่นองค์ชายคัง แต่พ่อตาของเขาเข้าร่วมกำกับดูแลการพิจารณาคดีนี้ เห็นได้ชัดว่าเขาเองก็ดูจะชอบ

“ฝ่าบาทคงจะมิคัดค้านใช่หรือไม่?”

องค์ชายคังมองไปทางเซียวหลินเทียนด้วยท่าทีที่ว่าหากเจ้ามิร้อนตัวก็อย่าได้คัดค้าน

เมื่อกระทำในสิ่งที่ถูกต้องย่อมมิต้องกลัว!

เซียวหลินเทียนมิได้เก็บการยั่วยุเช่นนี้มาใส่ใจแม้แต่น้อย เขากับหลิงอวี๋ต่างก็เคารพไทฮองไทเฮา พวกเขามิเคยมีจิตคิดสังหารไทฮองไทเฮา แล้วเหตุใดจะต้องกลัวว่าผู้ใดไต่สวนคดี

หลังจากกำหนดรายชื่อของผู้ที่กำกับดูแลการพิจารณาคดีแล้ว เซียวหลินเทียนก็พาทุกคนเข้าไป

หลิงอวี๋ก็ตามเข้าไปโดยมิลังเลเช่นกัน

องค์ชายคังก็คัดค้านทันที “ฮองเฮาเข้าไปมิได้! ท่านเป็นผู้ต้องสงสัย ควรจะเลี่ยงความสงสัย!”

“หึ!”

คราวนี้เซียวหลินเทียนมิทนองค์ชายคังแล้ว เขายิ้มเยาะพลางเอ่ย “ท่ามกลางสายตาของทุกคนที่จับจ้องอยู่ เจ้ายังกังวลว่าฮองเฮาจะทำสิ่งใดอีกหรือ?”

“ฮองเฮาเป็นหมอที่ดีที่สุดในเมืองหลวง นางมีความละเอียดรอบคอบ จะต้องพบรายละเอียดในส่วนที่เราหามิพบอย่างแน่นอน!”

“องค์ชายคัง เจ้ามิให้ฮองเฮาเข้าไป หรือว่าร้อนตัว? กังวลว่านางจะพบเบาะแสที่ทำให้เจ้าเสียเรื่องเข้าหรือ?”

องค์ชายคังร้อนใจทันที “กระหม่อมเสียเรื่องอะไร? ฝ่าบาทพูดให้ชัดเจน หรือว่าท่านคิดว่ากระหม่อมทำให้ไทฮองไทเฮาสิ้นพระชนม์?”

“ช่วงหลายวันนี้กระหม่อมมิได้เข้าวัง ท่านมีสิทธิ์อะไรมาสงสัยกระหม่อม?”

เซียวหลินเทียนยิ้มอย่างเย็นชา “องค์ชายคังอย่าได้ตระหนก ข้ามิได้จะกล่าวหาเจ้า ข้าเพียงแต่พูดไปตามคำพูดของเจ้าเท่านั้น!”

“เจ้าบอกว่าฮองเฮาเป็นผู้ต้องสงสัย เช่นนั้นหากนับเช่นนี้ เจ้าองค์ชายคัง ไท่เฟยเส้าและพระชายาคังก็ล้วนนับว่าเป็นผู้ต้องสงสัยได้ทั้งสิ้น เพราะในวังนี้คนที่สามารถเข้าใกล้ไทฮองไทเฮาได้ นอกจากฮองเฮาแล้วก็ยังมีไท่เฟยเส้ากับพระชายาคังอีก!”

“และหากโค่นล้มข้ากับฮองเฮาได้ พวกเจ้าเองก็ได้ประโยชน์มิใช่หรือ?”

แม่ทัพเว่ยกับใต้เท้าเถี่ยค่อนข้างสงบ เมื่อเห็นเซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋เดินเข้าไปใกล้แล้วจึงตามไป

ผู้ตรวจการพันได้เห็นไทฮองไทเฮาที่อยู่ในโลงศพอย่างชัดเจนก็ตะโกนเสียงดังอย่างตกใจ “เหตุใดไทฮองไทเฮาจึงสิ้นพระชนม์อย่างน่าเวทนาเช่นนี้!”

เสียงนี้ดังลั่นทำให้เหล่าขุนนางและสตรีบรรดาศักดิ์ที่อยู่ด้านนอกห้องโถงที่ตั้งศพต่างก็ได้ยินแล้วบีบคั้นหัวใจ

เกิดอะไรขึ้นข้างใน?

เหตุใดผู้ตรวจการพันจึงพูดเช่นนี้?

องค์ชายคังเองก็เข้าไป เมื่อเห็นไทฮองไทเฮาที่อยู่ในโลงศพก็ร้องขึ้นมาอย่างเศร้าโศกเช่นกัน “เสด็จย่า เหตุใดท่านจึงสิ้นพระชนม์อย่างน่าเวทนาเช่นนี้!”

“เซียวหลินเทียน ท่านยังจะบอกว่าเสด็จย่าสิ้นพระชนม์เพราะพระทัยวายเฉียบพลันอีกหรือ มาดูเถิด เป็นเช่นนี้แล้วใช่การสิ้นพระชนม์เพราะพระทัยวายเฉียบพลันหรือ?”

“ท่านทำร้ายเสด็จย่าอย่างไรกันจึงทำให้พระนางสิ้นพระชนม์อย่างน่าเวทนาเช่นนี้?”