ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1587

องค์ชายเย่กับองค์ชายรุ่ยที่อยู่ข้างนอกได้ยินคำพูดเหล่านี้ก็อยู่มิเป็นสุข รีบพุ่งเข้าไปพร้อมกัน

องค์ชายเย่ก้าวไปตรงหน้าโลงศพ เมื่อเห็นไทฮองไทเฮาที่อยู่ข้างในอย่างชัดเจนก็ตกใจจนถอยหลังไปหลายก้าว จากนั้นก็มองไปทางเซียวหลินเทียนอย่างตกใจและโกรธเกรี้ยว

“เสด็จย่ามิได้สิ้นพระชนม์เพราะพระทัยวายเฉียบพลัน เซียวหลินเทียน หากท่านไม่มีคำอธิบายที่สมเหตุสมผล กระหม่อมจะไม่มีทางเคารพท่านในฐานะจักรพรรดิอีก!”

หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนเห็นท่าทางของไทฮองไทเฮาที่นอนอยู่ในโลงศพ ทั้งสองต่างก็รู้สึกตกใจและโกรธเช่นกัน!

เพียงแต่จุดของความโกรธนั้นต่างกัน!

สิ่งที่เซียวหลินเทียนโกรธก็คือ มีคนมาทำร้ายศพของไทฮองไทเฮาใต้จมูกของตนเช่นนี้!

นี่มิใช่การทำให้ไทฮองไทเฮาตายไปแล้วยังต้องได้รับความทรมานหรือ?

ส่วนสิ่งที่หลิงอวี๋โกรธคือ เพื่อที่จะโค่นล้มพวกเขา องค์ชายคังกับไท่เฟยเส้ามิละเว้นแม้แต่คนตาย

เดิมทีไทฮองไทเฮาควรจะได้นอนอยู่ในโลงศพอย่างสงบ แต่ยามนี้กลับมิเป็นเช่นนั้น

ใบหน้าของไทฮองไทเฮาถูกบางอย่างกัดจนเป็นชิ้น ๆ อาภรณ์ก็ถูกกัดขาดเสียหายมิเป็นอันดี

รูปลักษณ์และอาภรณ์เช่นนี้ มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่ามิใช่การตายแบบปกติ!

ตอนที่หลิงอวี๋เข้ามายังคิดอยู่ว่าต้องพยายามตรวจสอบสาเหตุการตายของไทฮองไทเฮา แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่าคนที่วางยาพิษชนิดนี้ช่างโหดร้ายจริง ๆ ความใจดีของพวกเขาก่อนหน้านี้มิอาจเปรียบได้!

หากจะจัดการกับเดรัจฉานที่ชั่วช้าสามานย์ที่ใช้ประโยชน์ได้แม้กระทั่งศพเพื่อให้บรรลุเป้าหมายเช่นนี้ ทำได้เพียงแค่ต้องโหดร้ายยิ่งกว่าพวกเขาเท่านั้น!

ท่านอ๋องเฉิงก็โกรธกับภาพที่เห็นตรงหน้าจนตัวสั่น เขามิเชื่อว่าเซียวหลินเทียนจะวางยาพิษทำร้ายไทฮองไทเฮา!

สิ่งที่เขาโกรธก็คือ ลูกหลานที่เลวร้ายเช่นองค์ชายคัง เพื่อที่จะแย่งชิงตำแหน่งจักรพรรดิ กลับมิสนใจศีลธรรมจรรยาและทำร้ายร่างของไทฮองไทเฮาอย่างโหดเหี้ยมเช่นนี้!

เนื่องจากว่านฉีซานเป็นขุนนางขันสูตรที่เห็นศพมาจนคุ้นชินแล้ว แม้ว่าศพของไทฮองไทเฮาจะถูกทำร้ายอย่างน่าสยดสยอง ใบหน้าของเขาก็ยังคงเป็นเช่นเดิม

ผู้กำกับดูแลทั้งสี่แยกกันยืนอยู่ข้าง ๆ ข้างหนึ่งคอยสังเกตว่านฉีซานชันสูตรศพ อีกด้านหนึ่งก็คอยดูว่าหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนทำอะไรหรือไม่

แต่เรื่องราวเป็นเช่นนี้ หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนมิจำเป็นต้องทำสิ่งใดทั้งนั้น

หลิงอวี๋เองก็มิได้เข้าใกล้โลงศพ และรักษาระยะห่างมองว่านฉีซานหยิบหนูตายหนึ่งตัวออกมาจากในปกเสื้อของไทฮองไทเฮา

จากนั้นก็อีกตัว และอีกตัว...

โลงศพที่หนักเช่นนี้ ฝาโลงก็หนามากจนต้องให้องครักษ์ที่แข็งแกร่งสิบกว่าคนยกพร้อมกันจึงจะเปิดออกได้ แล้วหนูเหล่านี้เจาะเข้าไปได้อย่างไร?

ไม่มีเหตุผล เหตุใดหนูเหล่านี้จึงเข้าไปกัดกินศพของไทฮองไทเฮา?