ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1598

องค์ชายคังเห็นว่าเซียวหลินเทียนมุ่งเป้าไปที่ไท่เฟยเส้าเช่นนี้ก็ทนมิได้ จึงก้าวเข้าไปพลางเอ่ย “ฝ่าบาท ผู้ใดก็มิอาจหลีกเลี่ยงมิให้ข้างกายมีคนมิดี การที่ไท่เฟยเส้ามิรู้เรื่องเหล่านี้ที่เถิงเซียงทำอยู่เบื้องหลังของพระนางก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ เช่นนี้ก็หมายความว่าคนในตำหนักไท่เฟยเส้าล้วนน่าสงสัยมิใช่หรือ!”

เซียวหลินเทียนมองเขา กำลังรอให้เขาเอ่ยปากอยู่เลย!

“องค์ชายคัง ข้ายังพูดมิจบ! เมื่อครู่ท่านอ๋องเฉิงตรวจสอบความจริงเรื่องการตายของหนูแล้ว! แต่ยังมีคนที่ทำลายฝาโลงแล้วใส่หนูเข้าไปที่เป็นคนร้ายเช่นกัน!”

“และคนที่จัดการเรื่องการเฝ้าศพเมื่อคืนก็คือคนที่ไท่เฟยเส้าส่งมา ละเลยเถิงเซียงไปคนหนึ่งเรียกว่าละเลย แต่ต่อมาก็มีการกระทำผิดทำลายฝาโลงอยู่ใต้จมูกอีก นี่ยังใช้คำว่าละเลยมาอธิบายได้อีกหรือ?”

เซียวหลินเทียนตะคอกอย่างโมโห “ไทฮองไทเฮาสิ้นพระชนม์ด้วยพระอาการพระทัยวายเฉียบพลันอยู่ชัด ๆ ก็ยังมีคนต้องการให้ขุนนางเข้าใจผิดว่าพระนางถูกวางยาพิษ อีกทั้งยังประสงค์ที่จะระบุมาที่ข้ากับฮองเฮาอีก หากนี่มิใช่เจตนาร้ายแล้วจะเป็นสิ่งใดเล่า?”

“ตอนนี้ท่านอ๋องเฉิงได้ตรวจสอบสาเหตุการสิ้นพระชนม์ของไทฮองไทเฮาแน่ชัดแล้ว ผู้ใดยังมีข้อคัดค้านอีกก็ออกมา หลังจากนี้หากยังกล้าพูดจาเหลวไหลอีกจะลงโทษในฐานก่อความวุ่นวาย!”

ไม่มีผู้ใดกล้าลุกออกมาคัดค้าน ทุกคนล้วนเห็นกันว่าหนูที่กินเลือดไทฮองไทเฮายังมีชีวิตอยู่ ผู้ใดจะกล้าพูดว่าไทฮองไทเฮาถูกยาพิษเล่า!

เซียวหลินเทียนสยบทุกคนไว้แล้ว จึงหันกลับไปที่ไท่เฟยเส้าอีกครั้ง

“ไท่เฟยเส้า ฮองเฮาออกจากวังไปเก็บยาให้ไทฮองไทเฮาโดยมิกลัวความยากลำบาก ข้าเชื่อท่านจึงได้มอบหน้าที่ยิ่งใหญ่ในการจัดการพระศพไทฮองไทเฮาให้ท่านดูแล ท่านตอบแทนความไว้วางใจของข้าเช่นนี้หรือ?”

เซียวหลินเทียนแทบจะระบุออกไปว่าไท่เฟยเส้าเป็นผู้วางแผนทุกสิ่งนี้ จุดประสงค์ก็คือใส่ร้ายเขากับหลิงอวี๋

ไท่เฟยเส้าคุกเข่าอยู่ตลอดตั้งแต่ที่ทำให้ท่านอ๋องเฉิงขุ่นเคืองเมื่อครู่ ยามนี้ถูกเซียวหลินเทียนตั้งคำถามจนพูดมิออก

คนฉลาดจึงเชื่อมโยงตั้งแต่ที่หลิงอวี๋กลับวัง จูหลานกับพระชายาคังเป็นผู้พบว่าใต้โลงศพมีเลือด มาจนถึงที่ไท่เฟยเส้ากล่าวหาเซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋อย่างมั่นใจว่าวางยาพิษทำร้ายไทฮองไทเฮา จากนั้นพวกเขาก็คาดเดาได้ว่าทั้งหมดนี้มิพ้นความเกี่ยวข้องกับไท่เฟยเส้า!

“ไท่เฟยเส้า ตอนนี้ท่านควรให้คำอธิบายต่อดวงวิญญาณของไทฮองไทเฮาและเหล่าขุนนางแล้ว!”

เถิงเซียงมิกล้าและมิอาจชี้ตัวไปที่ไท่เฟยเส้าได้ ไท่เฟยเส้าสามารถเรียกร้องความยุติธรรมต่อได้ ทว่าหากเซียวหลินเทียนคิดจะมุ่งเป้าไปที่นางก็มีวิธีอยู่มากมาย