ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1600

องค์ชายคังโกรธจนตัวสั่น กำลังคิดจะพุ่งเข้าไปช่วยมารดาพูดก็ถูกแม่ทัพฟางห้ามไว้

“องค์ชายคัง ใจเย็นพ่ะย่ะค่ะ… ยังจำคำที่องค์จักรพรรดิตรัสไว้เมื่อครู่ได้หรือไม่?”

แม่ทัพฟางเอ่ยเตือนเรียบ ๆ “ท่านทำให้องค์จักรพรรดิพิโรธไปแล้ว หากออกหน้าอีกที ยศองค์ชายของท่านก็จะรักษาไว้มิอยู่จริง ๆ แล้ว!”

“ตราบใดที่มีชีวิตก็ย่อมมีความหวัง ขอเพียงท่านมีอำนาจอยู่ ไท่เฟยเส้าจะกลับมาได้หรือไม่ก็เป็นเรื่องที่ท่านเอ่ยปากได้มิใช่หรือ?”

องค์ชายคังจึงใจเย็นลง แล้วเหลือบมองเซียวหลินเทียนด้วยสายตาโหดเหี้ยม พร้อมกับกำหมัดแน่น

เพื่อหมู่เฟย เพื่อตนเอง เขาจะต้องแย่งตำแหน่งนั้นมาให้ได้!

เซียวหลินเทียน เจ้าไร้ความเมตตา ก็อย่ามาหาว่าข้าไร้ความชอบธรรม!

คดีเรื่องไทฮองไทเฮาถูกวางยาพิษจึงจบลงตรงนี้ จากนั้นหลิงอวี๋ก็หาคนมาจัดการห้องโถงที่ตั้งศพใหม่

เซียวหลินเทียนก็พาเหล่าขุนนางและสตรีบรรดาศักดิ์ออกไปกินอาหาร

หนึ่งชั่วยามผ่านไป ห้องโถงที่ตั้งศพก็กลับคืนสู่การเฝ้าศพ และทุกอย่างก็ดำเนินต่อไปอย่างเป็นระเบียบ

ไท่เฟยเส้าโกรธจนกัดฟันแทบแตก นางอดทนเฝ้าศพอยู่สักพักหนึ่งแล้วจึงอ้างว่าปวดหัวมากแล้วไปพักผ่อน

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยยืนหยัดเฝ้าศพต่อ ใบหน้าจอมปลอมที่สงบนิ่งและมิโต้แย้งนั้นทำให้เหล่าสตรีบรรดาศักดิ์ล้วนรู้สึกดีต่อนางมาก

รู้สึกว่าจ้าวหรุ่ยหรุ่ยผู้นี้แตกต่างกับจ้าวเจินเจินก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง

แต่หลังจากที่จูหลานดูละครจบแล้วกลับระแวดระวังพระชายาคังผู้นี้ขึ้นมา

ก่อนหน้านี้หากมิใช่พระชายาคังเห็นรอยเลือดนั้นก่อน ตนจะเข้ามาเกี่ยวข้องได้อย่างไร?

ตอนนี้ข้างนอกต่างก็แพร่ข่าวลือเรื่องที่ตนเห็นก่อนออกไปแล้ว หลิงอวี๋จะคิดว่าตนเข้าร่วมแผนการร้ายขององค์ชายคังกับไท่เฟยเส้าแล้วจงใจเปิดโปงเรื่องที่ไทฮองไทเฮาถูกพิษหรือไม่!