ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1602

ไท่เฟยเส้าถูกลงโทษ ทำให้จิตใจมุ่งร้ายของผู้ที่มิหวังดีล้วนสงบลง การเฝ้าศพในหลายวันที่เหลือจึงเป็นไปอย่างราบรื่น

แม้ว่าเมืองหลวงจะระงับงานรื่นเริงและงานมงคลสมรสทั้งหมด แต่การเพาะปลูกในวสันตฤดูก็ดำเนินไปอย่างเป็นระเบียบ

นี่คือเรื่องสำคัญที่เกี่ยวข้องกับการเก็บเกี่ยวในปีหน้า มิอาจล่าช้าได้

เซียวหลินเทียนจึงดำเนินการเรื่องการเพาะปลูกฤดูใบไม้ผลิไปพร้อมกันการเฝ้าศพด้วย

กระทั่งส่งโลงศพของไทฮองไทเฮาไปที่สุสานจักรพรรดิแล้ว ไท่เฟยเส้าก็ถูกส่งตัวไปที่ศาลบูรพกษัตริย์

เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋ต่างก็รู้ว่าไท่เฟยเส้ามิได้ไปที่ศาลบูรพกษัตริย์ด้วยใจที่ยินยอม จึงคอยระวังอยู่ตลอดว่าก่อนไปนางจะเล่นลูกไม้อะไร

แต่ตลอดเวลาจนถึงตอนไป ไท่เฟยเส้ามิได้มีสร้างเรื่องใด ๆ สิ่งนี้ทำให้หลิงอวี๋ยิ่งรู้สึกว่าผิดปกติ

ไท่เฟยเส้าจะไปเงียบ ๆ ได้อย่างไรกัน?

องค์ชายคังเองก็เช่นกัน ไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ ทั้งนั้น

แต่สายลับที่จับตาดูองค์ชายคังอยู่ตลอดมารายงานว่า องค์ชายคังราวกับเปลี่ยนเป็นคนละคน เขาแนบแน่นอยู่กับพระชายาคังคนใหม่มาก ทั้งยังออกไปเล่นเที่ยวเล่นกับพระชายาคังอยู่บ่อย ๆ ด้วย

หลิงอวี๋ก็ยิ่งระวังกับวิธีการของจ้าวหรุ่ยหรุ่ย

หลิงอวี๋ได้ทำการทดสอบผิวหนังที่ตัดมาจากแถว ๆ จุดแดงที่หลังของไทฮองไทเฮาแล้ว

ผิวหนังนั้นมองภายนอกแล้วก็ไม่มีอะไรผิดปกตินอกจากจุดแดง

แต่จากการทดสอบของหลิงอวี๋ พบว่าผิวหนังบริเวณโดยรอบล้วนมีร่องรอยของความเสียหายอยู่ ดูเหมือนว่าจะเกิดจากการบาดเจ็บจากความเย็นในระดับที่สาม

แต่จะเป็นไปได้อย่างไร?

หลิงอวี๋คิดมิตก หากไทฮองไทเฮาได้รับบาดเจ็บจากความเย็นระดับสาม จะมีเพียงจุดแดงนี้ได้อย่างไร การบาดเจ็บที่เกิดขึ้นน่าจะเป็นวงกว้าง

แต่จุดแดงเช่นนี้คล้ายว่าจะเกิดจากสิ่งที่มีขนาดเท่าเข็มเงินมากกว่า