ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1682

หลิงอวี๋สีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมา แล้วเอ่ยถามเสียงเรียบ “แม่นม จากที่ท่านบอก เช่นนั้นจ้าวหรุ่ยหรุ่ยสังหารคนไปมากมายถึงเพียงนี้ อาการบาดเจ็บภายในของนางก็ฟื้นตัวดีแล้วใช่หรือไม่?”

“นางได้บรรลุดินแดนที่หกไปสู่ดินแดนที่เจ็ดแล้วด้วยหรือไม่?”

แม่นมอูเม้มปาก “เรื่องนี้มิอาจบอกได้ บ่าวมิเข้าใจวิชาบำเพ็ญตนชั่วร้ายเหล่านั้น บางทีอาการบาดเจ็บภายในของนางอาจจะหายแล้ว! แล้วยังบรรลุดินแดนที่เจ็ดหรืออาจจะสูงกว่านั้นแล้วเพคะ!”

“เหตุผลที่วิชาบำเพ็ญตนชั่วร้ายสามารถดึงดูดผู้บำเพ็ญตนให้ละทิ้งวิธีบำเพ็ญที่ถูกต้องไปได้ก็คือ มันสามารถทำให้พัฒนาการบำเพ็ญได้อย่างรวดเร็ว มิเช่นนั้นจะมีคนเลือกใช้วิธีที่เสี่ยงต่อการเป็นปีศาจเช่นนี้ได้อย่างไร!”

เหงื่อเย็นไหลออกมาที่หลังของหลิงอวี๋

หากจ้าวหรุ่ยหรุ่ยบรรลุเข้าสู่ดินแดนที่เจ็ดหรือแปดอย่างรวดเร็วดังเช่นที่แม่นมอูบอก เช่นนั้นนางกับแม่นมอูรวมถึงขันทีโม่ก็ล้วนมิใช่คู่ต่อสู้ของจ้าวหรุ่ยหรุ่ย!

“ข้าจะไปสอบสวนดูก่อนสักหน่อยแล้วกัน!”

ในสถานการณ์ที่ยังมิรู้แน่นี้ หลิงอวี๋มิกล้าให้แม่นมอูและคนอื่น ๆ ตกอยู่ในอันตรายไปกับตนได้

นางเรียกเผยอวี้กับฉินซานมาแล้วเล่าเรื่องนี้ให้พวกเขาฟัง

เผยอวี้กับฉินซานต่างก็ตกใจจนเหงื่อตก

หลิงอวี๋กับจ้าวหรุ่ยหรุ่ยต่อสู้กันคราก่อนมิได้เสียเปรียบกัน ครานี้หากจ้าวหรุ่ยหรุ่ยพัฒนาขึ้นไป เช่นนั้นในบรรดาพวกเขาก็ไม่มีผู้ใดเป็นคู่ต่อสู้ของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยได้แล้ว

“คืนนี้พวกเราไปสืบดูก่อน หากจ้าวหรุ่ยหรุ่ยยังมิบรรลุ วันพรุ่งพวกเราจะร่วมแรงกันจัดการกับนาง!”

“แต่หากนางบรรลุไปถึงจุดที่เรามิอาจจัดการได้จริง ๆ เราก็กลับมาคิดหาทางกันอีกที!”

หลิงอวี๋อธิบายอย่างระมัดระวัง

เผยอวี้กับฉินซานต่างก็พยักหน้าอย่างเงียบ ๆ นอกจากนี้ก็ไม่มีวิธีอื่นแล้ว