ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 169

ในเมื่อเข้ามาแล้วก็ต้องอยู่ในความสงบ ขณะที่ยังไม่ได้รู้แน่ถึงเจตนาของจ้าวซวน หลิงอวี๋ก็แสร้งทำเป็นไม่รู้แล้วนั่งลงบนเก้าอี้ในห้องตำราไปก่อน

ห้องตำรามีขนาดใหญ่มาก มีตู้หนังสือเรียงเป็นแถวชิดกับกำแพง และมีโต๊ะหนังสือขนาดใหญ่อยู่ที่ริมหน้าต่าง

ข้าง ๆ โต๊ะหนังสือเป็นอ่างเซรามิกโบราณที่บรรจุภาพวาดไว้

ห้องตำราเก็บกวาดสะอาดสะอ้าน มีการจัดวางอย่างเป็นระเบียบ มีเพียงบนโต๊ะหนังสือที่มีหนังสือวางกองเต็มไปหมด

“พระชายา ดูเถิดขอรับ ท่านอ๋องให้ข้าตรวจสอบสมุดบัญชีของพ่อบ้านฟั่น! แต่ข้าเป็นคนค่อนข้างจะสะเพร่า ไม่สามารถทำงานเช่นนี้ได้ขอรับ!”

จ้าวซวนถือสมุดบัญชีหลายเล่มเข้ามา พลางเอ่ยด้วยสีหน้าขมขื่น

“นี่คือสมุดบัญชีในช่วงสองสามปีมานี้ แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่ของเรือนชั้นในเท่านั้น แต่มีความสำคัญยิ่ง ไม่สามารถขอให้คนนอกมาช่วยตรวจสอบได้ขอรับ!”

“พระชายา โปรดช่วยดูหน่อยเถิดขอรับ ข้าจะจัดการกับสมุดบัญชีเหล่านี้เยี่ยงไรดีหรือขอรับ?”

ทันทีที่หลิงอวี๋ได้ยินว่าเป็นเรื่องเล็กเช่นนี้ ก็คลายความระมัดระวังที่มีต่อจ้าวซวนลง แล้วรับมาดู

ทันทีที่เห็นก็อธิบายได้คำเดียวเลยว่า… เละเทะ!

นางเรียนแพทย์ แต่หลักการบัญชีง่าย ๆ เช่นนี้นางก็รู้อยู่ จึงให้คำแนะนำจ้าวซวนไป

“นี่ง่ายมากเลย! เจ้าไปหาผู้ใต้บังคับบัญชาที่รู้หนังสือมาสักสองสามคน แล้วให้พวกเขาจดบันทึกแยกรายรับและรายจ่าย…”

“มีพู่กันหรือไม่? ข้าจะวาดตารางให้เจ้า!”

จ้าวซวนนำพู่กันและกระดาษของเซียวหลินเทียนมาให้ทันที จากนั้นหลิงอวี๋ก็วาดตารางรายรับและรายจ่ายของบัญชีแบบในยุคปัจจุบันให้ แล้วอธิบายหลักการให้จ้าวซวนฟังอย่างชัดเจน

ทันทีที่จ้าวซวนฟังว่าเรื่องที่ซับซ้อนเช่นนี้เมื่อออกจากปากของหลิงอวี๋กลับกลายเป็นเรื่องง่าย ๆ เขาก็ยิ่งชื่นชมหลิงอวี๋

เขาเอ่ยขึ้นอย่างหุนหันพลันแล่น "พระชายา เช่นนั้นพระชายาช่วยจัดการสมุดบัญชีเหล่านี้ด้วยเถิดขอรับ! พวกข้าล้วนเป็นคนหยาบทำงานสะเพร่า ทำมิได้หรอกขอรับ!"

หลิงอวี๋ยืนขึ้น ส่ายหัวพลางเอ่ย

“มิได้หรอก! แต่ละคนก็ย่อมมีความเข้าใจแต่ละด้านที่ต่างกัน ข้าบอกเจ้าได้ แต่ข้าก็มิได้มีความอดทนที่จะทำเรื่องเช่นนี้ การทำบัญชีจะต้องใช้ความรอบคอบและความอดทน มันจะทำให้ข้าหงุดหงิด!”

“เจ้าไปหาคนที่มีความอดทนสักสองสามคนมาช่วยจะดีกว่า! ข้าไปแล้ว แม่นมเตรียมอาหารเย็นรอพวกเราไปกินแล้ว!”

หลิงอวี๋พาหลิงซินกลับไป

เพิ่งจะเดินออกจากเรือนริมวารี ก็พบกับเซียวหลินเทียนกับลู่หนานที่กลับมาแล้วพอดี

เซียวหลินเทียนมองนางอย่างไม่คาดคิด หลิงอวี๋จึงเอ่ยอย่างเปิดเผย