ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 173

“หญิงสารเลว! เจ้ากล้ามายุ่งเรื่องของข้า!”

จ่างหนิงรู้สึกหงุดหงิดทันที นางฉลาดมาตั้งแต่เด็ก ทั้งยังเป็นที่รักของพระชายาเว่ย

เพราะว่านางเหมือนฮองเฮาเว่ยทุกประการ นางจึงได้รับความโปรดปรานอย่างมากจากฮองเฮาเว่ย

อยู่ในวัง พวกนางกำนัล ขันทีและแม่นมที่ไม่กล้าทำให้ฮองเฮาเว่ยขุ่นเคืองเหล่านั้น ใครเห็นนาง ต่างก็ปฏิบัติต่อนางอย่างเคารพกันหมดไม่ใช่หรือ?

สถานะของจ่างหนิง อาจกล่าวได้ว่าไม่ใช่องค์หญิง แต่ก็ชนะเหนือกว่าองค์หญิงแล้ว!

นี่เป็นครั้งแรกที่นางเห็นคนกล้าเข้ามายุ่งเรื่องของตน ศักดิ์ศรีของนางถูกท้าทาย นางจึงโกรธขึ้นมา

“พวกเจ้าลากนางออกไป ดึงนางลงแล้วทุบตีนางให้แรง ๆ ซะ!”

ในเรือนพระชายาเว่ยลงโทษบ่าวที่ทำผิดเช่นนี้ ตอนนี้จ่างหนิงก็กำลังทำตามแบบเดียวกัน!

นางไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าตัวตนของพระชายาอ๋องอี้คืออะไร มีหรือที่นางอยากจะทุบตีก็ทำได้ทุกเมื่อ!

แม้ว่าเซียวหลินเทียนจะรู้ว่านางกำนัลในวังไม่กล้าลงมือทำอะไรกับหลิงอวี๋ แต่เขาก็ยังตกใจกับภาพนี้อยู่ดี

ขาทั้งสองของเขาพิการ หรือว่าพระชายาของเขาเองจะถูกทำให้อับอายเช่นนี้ในวังอย่างนั้นหรือ?

เขาจำได้ว่าตอนนั้น หลังจากที่แม่ของเขาเสียชีวิต องค์ชายสองกับองค์ชายใหญ่ก็มักจะรังแกตนเสมอ!

เมื่อตอนที่เขายังเด็ก ก็เคยหวังให้มีใครสักคนออกหน้าเพื่อตนบ้างเช่นกัน!

แต่กลับไม่มีใครออกหน้าเพื่อเขาเลยสักคน!

เขาใช้เวลาเพียงหนึ่งปีในการเปลี่ยนจากความหวังพังทลายไปสู่การตระหนักว่าเขาพึ่งพาได้เพียงแค่ตัวเองเท่านั้น!

แต่ใครจะเข้าใจว่า หนึ่งปีนี้เขาข้ามผ่านมาได้เยี่ยงไร?

เมื่อเห็นหลิงอวี๋ปกป้องนางกำนัลน้อยตรงหน้านี้ เมื่อครู่เขาก็คิดว่าหลิงอวี๋เข้าไปยุ่งเรื่องของคนอื่น!

แต่ตอนนี้เขาไม่รู้สึกเช่นนั้นอีกต่อไปแล้ว!

ในวังที่ลึกแห่งนี้ ในแต่ละปีมีนางกำนัลน้อยตั้งกี่คนที่ถูกนางสนมทรมานจนตาย!

ตอนนั้นพวกนางก็คงหวังอยู่เต็มหัวใจเหมือนกับตนเอง หวังว่าจะมีคนออกหน้าเพื่อตนเองบ้างใช่หรือไม่?

แต่ไม่มีใครออกหน้าเพื่อพวกนางเลย!

แม้ว่าหลิงอวี๋จะบ้าบิ่น บางทีนางอาจจะไม่ได้คิดให้ดีก่อนว่าการออกหน้าเช่นนี้ ก็ยังไม่สามารถช่วยชุ่ยเอ๋อร์ได้เลย!

นางไม่ได้คำนึงถึงผลที่ตามมาของการทำให้ฮองเฮากับทางตำหนักองค์ชายเว่ยขุ่นเคืองเลยด้วยซ้ำ!

แต่นางก็ยังยืนหยัดที่จะทำ!

แม้ว่ามันจะให้ความหวังริบหรี่กับชุ่ยเอ๋อร์ แต่นั่นก็เป็นแสงริบหรี่ในความมืด...

แสงที่เขาต้องการมากในตอนนั้น!

เพื่อมาพิสูจน์ว่าเขาไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวบนโลกใบนี้!

ทั้งสองฝ่ายต่างไม่มีใครยอมอ่อนข้อให้กัน และไม่มีใครสังเกตเห็นว่าบนกิ่งไม้บนต้นดอกซินอี๋นั้น หลิงซวนได้ปีนขึ้นไปแล้ว

นางแค่อยากจะรีบเก็บดอกซินอี๋เร็ว ๆ แล้วลงมามอบให้

ทันใดนั้นเองอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น