ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 18

หลิงอวี๋มองพวกเขาทั้งสามด้วยสายตาเย็นชา จากนั้นก็เก็บมีดผ่าตัดเหน็บซ่อนไว้ที่เข็มขัดคาดเอวตัวเอง

นางฉวยโอกาสหยิบมีดขึ้นมาตอนที่เข้าไปแย่งตัวเสี่ยวเมาไม่ทัน!

สำหรับเรื่องเจ้าปากเบี้ยวนั่นถือว่าบทเรียนที่แสนเข็ดหลาบ!

ต่อไปต้องพกของสิ่งนี้ติดตัวไว้ตลอด!

เพิ่งตัดเอ็นข้อมือข้อเท้าของพวกสาวใช้และแม่นมสายตาสั้นพวกนั้นไป

"ในห้องถูกพวกนางทำสกปรกไปหมด พวกเราออกไปสูดอากาศข้างนอกกันเถอะ..."

กลิ่นเลือดและปัสสาวะคละคลุ้งไปทั่วห้อง ซึ่งทำให้หลิงอวี๋อึดอัดมาก

นางเดินออกไปพร้อมกับอุ้มเสี่ยวเมาไว้ในอ้อมแขน

ดวงอาทิตย์ที่สาดแสงเจิดจ้าในลานบ้าน หลิงอวี๋หรี่ตา แสงแดดช่างอบอุ่นมาก!

นางรู้ว่าการทำร้ายหลินผิงและพวกแม่นม จะดึงดูดให้เซียวหลินเทียน หรือพี่น้องตระกูลชิวมาที่นี่ในไม่ช้า

แต่หลิงอวี๋ไม่เสียใจเลยสักนิด!

ในยุคที่แปลกประหลาดนี้ นางอยากมีชีวิตรอด มีชีวิตเหมือนคนปกติทั่วไป!

นางไม่อยากถูกลากไปอีกรอบ!

หากนางต้องการปกป้องเสี่ยวเมาและคนรอบข้าง นางต้องยืนหยัดอย่างเข้มแข็ง...

“หลิงอวี๋!”

เซียวหลินเทียนที่ถูกทหารของเขาพาเข้ามา เขาเห็นหลิงอวี๋นั่งอยู่ใต้ชายคาและอุ้มเสี่ยวเมาเอาไว้

เสี่ยวเมาที่อยู่ในอ้อมแขนของนาง มองนางด้วยตากลมโตอย่างมึนงง

ทุกอย่างเหมือนฝันไป!

เสี่ยวเมาไม่เคยคิดมาก่อนว่าวันนี้จะมาถึง!

ได้ถูกแม่กอดไว้แบบนี้!

ความฝันนี้ช่างวิเศษจริง ๆ!

เสียงตะโกนดังสะเทือนเลือนลั่นของเซียวหลินเทียนทำให้ตกใจ

เขาจ้องมองเซียวหลินเทียนด้วยดวงตาสีดำกลมโตอย่างโกรธเคือง และใช้มือเล็ก ๆ จับชายเสื้อผ้าของหลิงอวี๋ไว้แน่น!

ทุกครั้งที่ผู้ชายสารเลวคนนี้ปรากฏตัว ไม่เคยมีเรื่องอะไรดี ๆ เกิดขึ้นสักอย่าง!

เสี่ยวเมาอยากจะโตไว ๆ เพื่อจะได้ช่วยแม่เอาชนะเจ้าวายร้ายตัวโตตัวนี้

"สวรรค์...เลือดเต็มไปหมด! พระชายา...นาง นางตัดเอ็นข้อมือของแม่นม และเอ็นร้อยหวายของหลินผิง!"

หลังจากนั้นไม่นาน เสียงกรีดร้องของไป่สือก็ดังมาจากในห้อง

กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งในห้องทำให้ไป่สือขนลุกซู่ไปทั้งตัว!

เซียวหลินเทียนถูกชิวเฮ่าเข็นเข้าไปที่ประตู และเห็นแม่นมและหลินผิงนอนจมกองเลือด