ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1855

เฉียวไป๋ยกมือขึ้นแล้วฟาดฝ่ามือออกไปด้วยแรงทั้งหมดที่มี จากนั้นโต๊ะภายในห้องที่ถูกแยกออกเป็นสองส่วนก็ลอยขึ้นไป แล้วโจมตีใส่มือสังหารตามแรงลมจากฝ่ามือของเฉียวไป๋...

ทว่ามือสังหารที่ข้าหลวงเก๋อส่งมาล้วนมีวรยุทธ์แก่กล้าทั้งสิ้น มิได้ด้อยไปกว่าเฉียวไป๋เลย

มือสังหารคนหนึ่งฟันโต๊ะที่ปลิวมาหาตน แล้วพุ่งไปหาเฉียวไป๋อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ใช้กระบี่ในมือแทงเข้าไปที่ไหล่ของเขา

“ช่วยด้วย! ใครก็ได้ มานี่เร็วเข้า...”

ป้าวซวนตะโกนขึ้นมา นางหวังให้แขกคนอื่นในโรงเตี๊ยมยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ

แต่แขกที่ขี้ขลาดกลัวปัญหาเหล่านั้นหนีกันไปตั้งนานแล้ว

เมื่อเห็นว่ามีมือสังหารแทงที่ต้นขาของเฉียวไป๋อีกครั้ง ป้าวซวนก็นึกขึ้นได้ทันทีว่าตอนที่หลิงอวี๋เตรียมยาแก้พิษให้ตนเมื่อคืน นางได้ให้ผงยาหนึ่งห่อไว้กับตนด้วย

หลิงอวี๋บอกว่าเป็นของดีที่ให้นางใช้หลบหนีเมื่อพบเจอพวกคนเลว

ป้าวซวนจึงมิคิดอะไรแล้ว นางหยิบมันออกมาแล้วพุ่งเข้าไป จากนั้นก็ยกมือขึ้นโปรยผงยาให้ลอยไปทางพวกมือสังหาร

“มีพิษ!”

มือสังหารที่พุ่งมาข้างหน้าชะงักไปทันที แล้วก้าวถอยหลังโดยมิรู้ตัว ป้าวซวนจึงรีบคว้าเฉียวไป๋แล้ววิ่งออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว

มือสังหารคนหนึ่งกระโดดออกมาจากหน้าต่าง แล้วพุ่งไปขวางทั้งสองคนเอาไว้

“เจ้ารีบไปเสีย มิต้องสนใจข้า!”

เฉียวไป๋รู้สึกกระวนกระวายจนตะโกนใส่ป้าวซวน ในใจของป้าวซวนก็เกิดความกลัวขึ้นมาเช่นกัน แต่นางก็ยังคงจับเฉียวไป๋ไว้แน่นมิปล่อยมือ

เฉียวไป๋รู้สึกทั้งซาบซึ้งและกังวล ตนอยู่กับนางมาเพียงสองวัน แต่เสี่ยวเฉ่าก็ยืนหยัดช่วยเหลือเขาถึงเพียงนี้ เช่นนั้นเขาจะมิปล่อยให้นางตายเด็ดขาด

เฉียวไป๋ผลักป้าวซวนอย่างแรง จากนั้นก็พุ่งเข้าหามือสังหารด้วยมือเปล่า แล้วเขาก็ตะโกนขึ้นมา “เจ้าอยากให้ข้าตายรึ ข้าก็จะมิทำตามที่เจ้าต้องการ มาดูกันว่าวันนี้ใครจะตายด้วยน้ำมือของใคร!”

เขาพุ่งไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง กระโจนเข้าใส่มือสังหารอย่างรวดเร็วด้วยท่าทีดุดัน

ในขณะนี้ความมุ่งมั่นที่จะปกป้องป้าวซวนได้กระตุ้นเลือดนักสู้ของเฉียวไป๋ เขาคิดเพียงอยากสังหารมือสังหารเหล่านี้ให้หมด เพื่อโอกาสในการมีชีวิตรอดเพื่อตัวเขาเองและป้าวซวน