ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1859

ขณะที่หลิงอวี๋พักอยู่ที่บ้านตระกูลเก๋อเพื่อรอออกเดินทางไปยังเมืองหลวงแดนเทพ เซียวหลินเทียนกับพวกเผยอวี้ก็ได้เข้าสู่แดนเทพแล้ว

เพียงแต่พวกเขาเข้ามาจากป่าของเมืองซานต้ง ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองจงกวนกว่าพันลี้ทีเดียว

นี่เป็นครั้งแรกของพวกเซียวหลินเทียนที่เข้ามาในแดนเทพ เดิมทีพวกเขาคิดว่าแดนเทพจะเป็นดังเช่นที่ขันทีโม่ได้บอกไว้ว่า จะมีผู้บำเพ็ญตนอยู่มากมาย แต่สิ่งที่เห็นกลับทำให้พวกเขาผิดหวังยิ่ง

เมืองหลายแห่งที่นี่ล้วนเหมือนกับที่ฉินตะวันตก ราษฎรล้วนเป็นคนธรรมดาทั่วไปและใช้ชีวิตในแบบเดียวกับราษฎรฉินตะวันตก เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นก็ทำงาน เมื่อพระอาทิตย์ตกก็พักผ่อน และทำงานหนักเพื่อความอยู่รอด

“ท่านสี่ ข้าว่าที่บอกกันว่าแดนเทพเจริญรุ่งเรืองนั้นก็คงเป็นเพียงแค่ชื่อเท่านั้นกระมัง!”

เผยอวี้เห็นว่าราษฎรเหล่านั้นเป็นคนธรรมดาก็อดมิได้ที่จะบ่นออกมา

แม้ว่าเซียวหลินเทียนจะผิดหวัง แต่ก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยออกมา “พวกตระกูลในแดนเทพก็ต้องกินดื่มเช่นกัน หากราษฎรทั่วไปล้วนบำเพ็ญตนอย่างเอาจริงเอาจังเช่นพวกเขา เช่นนั้นใครจะเป็นคนดูแลพวกเขาเล่า!”

“นี่เป็นเพียงแค่เสี้ยวเดียวของภูเขาน้ำแข็งเท่านั้น มิได้หมายความว่าทั่วทั้งแดนเทพจะเป็นเหมือนกันหมด พวกเราไปที่เมืองหลวงแดนเทพกันก่อนเถิด บางทีอาจจะพบกับผู้บำเพ็ญตนก็เป็นได้!”

แม่นมอูเคยบอกเอาไว้ว่า หากจ้าวหรุ่ยหรุ่ยต้องการหยกหล้าสุขาวดีที่ตัวของหลิงอวี๋ นางก็จะต้องพาหลิงอวี๋ไปที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ และภูเขาศักดิ์สิทธิ์นั้นก็อยู่ที่เมืองหลวงแดนเทพ

หากมิได้รับคำแนะนำจากแม่นมอู พวกเขาก็คงมิอาจรู้ตำแหน่งที่แน่นอนของหลิงอวี๋ได้ และคงทำได้เพียงไปรออยู่ที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น

เพื่อมิให้เป็นจุดสนใจพวกเขาจึงแสดงเป็นครอบครัว และรีบเร่งไปเมืองหลวงแดนเทพกันทั้งกลางวันกลางคืน

ผลก็คือระหว่างทางนั้นได้พบกับเก๋อเฟิ่งฉิงอีกครั้งแล้ว

ขาที่หักของเก๋อเฟิ่งฉิงดีขึ้นกึ่งหนึ่งแล้ว แต่ก็ยังส่งผลต่อการเดินของนางอยู่บ้าง นางจึงเดินกะโผลกกะเผลก

ตอนที่เซียวหลินเทียนเห็นเก๋อเฟิ่งฉิง ในใจก็เกิดสงสัยขึ้นมา หรือว่าเก๋อเฟิ่งฉิงรู้ที่อยู่ของกลุ่มพวกเขา จึงจงใจเร่งให้นำหน้าตน เพื่อแสร้งทำเป็นว่าพบตนโดยบังเอิญ?

แต่ตอนที่พวกเขาอยู่บนภูเขาหิมะ เก๋อเฟิ่งฉิงก็เสียสละตนเองช่วยเหลือเซียวหลินเทียนไว้

เซียวหลินเทียนจึงมิสะดวกใจที่จะเปิดโปงนาง ดังนั้นด้วยคำเชิญของเก๋อเฟิ่งฉิง เขาจึงไปที่เมืองหลวงแดนเทพพร้อมกับกลุ่มของเก๋อเฟิ่งฉิง

“ท่านพี่สี่ ข้ามีเรื่องจะบอกกับท่าน เกี่ยวกับหลิงอวี๋!”