ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 243

หลิงอวี๋ เซียวหลินเทียนกับแม่ทัพเฉินกลับเมืองหลวงด้วยกัน

ก่อนเดินทาง หลิงอวี๋พบจางเสี่ยวเยี่ยนพลางกล่าวปลอบ

“เสี่ยวเยี่ยน เรื่องนี้ยังไม่จบ ช่วงนี้เจ้ากับครอบครัวพักอยู่เหมืองก่อน! รอเรื่องราวจบลง ข้าค่อยจัดการพวกเจ้าให้ออกไป!”

จางเสี่ยวเยี่ยนรู้แล้วว่าหลิงอวี๋คือชายาอ๋องอี้ นางมองคนของท่านอ๋องอี้จับคนเลวเหล่านั้น

นางก็ผงกศีรษะไม่พะว้าพะวัง “พระชายาท่านวางเถิด! ข้าจะอยู่เหมืองกับครอบครัวข้าอย่างสงบเจ้าค่ะ!”

หลิงอวี๋กลัวว่านางยังคิดไม่ตกเรื่องถูกข่มขืน จึงรั้งนางกระซิบข้าง ๆ

“เสี่ยวเยี่ยน เจ้ารับปากข้าแล้วว่าจะไม่ยอมทำเรื่องโง่เขลาอีก!”

“ในชีวิตนี้เราจะเผชิญความยากลำบากมากมาย แต่ขอเพียงมีชีวิตอยู่ ความลำบากเหล่านั้นก็จะผ่านไป!”

“ตลอดหนึ่งชีวิตช่างยาวนาน ตายไปก็ไม่เหลืออันใดสักอย่าง!”

“เจ้าลองดูน้อง ๆ เจ้า พ่อเจ้า แม่เจ้า เจ้าตายไปพวกเขาจะเสียใจมากนะ!”

หลิงอวี๋คิดสักพักพลางควักยาพิษห่อเล็กออกยัดให้จางเสี่ยวเยี่ยน

“ขอโทษ ก่อนหน้าข้ารับปากเจ้าว่าจะวางยาพวกคนที่ทำร้ายเจ้า! แต่ทหารมาหลายขนาดนั้น ในหมู่พวกเขามีทั้งคนเลวและดี!”

“ฉะนั้นข้าเลยวางยาสลบให้พวกเขา! บัดนี้คือยาพิษที่ให้เจ้า เจ้าไปจำแนกพวกเขามาแล้ววางยาพิษพวกเขากับมือเถอะ!”

จางเสี่ยวเยี่ยนรับยาพิษ เหลือบมองหลิงอวี่ซาบซึ้งพลางพยักหน้า

“พระชายา ท่านวางใจเถิด! ข้าจะไม่ใช้ยาพิษทางที่ผิดเจ้าค่ะ!”

“ข้าจะไม่รนหาที่ตายอีกแล้ว! ท่านพ่อข้าพูดว่ารอเรื่องนี้จบลงจะพาครอบครัวโยกย้ายเปลี่ยนสถานที่เริ่มต้นใหม่เจ้าค่ะ!”

หลิงอวี๋ผงกศีรษะปลื้มใจ ชื่นชมพ่อของจางเสี่ยวเยี่ยน

มีบิดาจิตใจเมตตาโอบอ้อมอารีเช่นนี้ จางเสี่ยวเยี่ยนจะข้ามผ่านเงามืดแห่งการถูกล่วงละเมิดได้ในไม่ช้า!

หลิงอวี๋ขึ้นรถม้าลงเขาพร้อมกับเซียวหลินเทียน

“หลิงซวนกับหลิงหลานพวกนางไม่เป็นไรใช่หรือไม่?”

หลิงอวี๋เอนนอนบนรถม้าอย่างเหนื่อยเพลีย พอนึกถึงพวกนางทั้งสองพลันรีบถาม