ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 250

หลี่ว์เซียงส่งหลิงอวี๋ออกมา แถมขออภัยแทนความเสียมารยาทของหลี่ว์ฟางฟางอย่างจริงจังอีก

หลิงอวี๋มองความถ่อมตัวเช่นนี้ของหลี่ว์เซียง ยิ่งเคารพหลี่ว์เซียงมากขึ้น

นางนึกถึงเซียวหลินเทียนกำลังรอพูดคุยกับหลี่ว์เซียง พลันกล่าว

“ท่านลุง คืนนี้ท่านอ๋องอี้เสด็จมาเป็นเพื่อนข้ามีเรื่องอยากคุยกับท่าน! ท่านลุงก็คุยกับเขาดูเถิดเจ้าค่ะ!”

หลี่ว์เซียงได้ยินสีหน้าพลันมืดลงทันใด

เห็นแก่หลิงอวี๋เพิ่งรักษาโรคให้มารดาตน หลี่ว์เซียงไม่อยากให้หลิงอวี๋เสียหน้า จึงดึงหน้าพลางเดินเข้าห้องรับรองพร้อมกับหลิงอวี๋

หลี่ว์จงเจ๋อรู้สึกได้ถึงความโกรธของบิดา หวั่นหลิงอวี๋ถูกเซียวหลินเทียนข้องเกี่ยวจึงเดินตามเข้าไป

“ท่านอัครเสนาบดีหลี่ว์!”

เซียวหลินเทียนรอมาค่อนวันแล้วถึงเห็นหลี่ว์เซียงมา เขายิ้มเล็กน้อยพลางเอ่ยทักทายก่อน

“พระชายาอ๋องอี้พูดว่าท่านอ๋องทรงมีเรื่องอยากคุยกับกระหม่อม!”

อัครเสนาบดีหลี่ว์นั่งลงกล่าวตรงไปตรงมา “ท่านอ๋อง หากเป็นเกี่ยวเนื่องถึงการโต้แย้งแบ่งพรรคพวก นั่นท่านอ๋องก็มิต้องตรัสแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

“กระหม่อมจงรักภักดีแค่กับองค์จักรพรรดิ! ฝ่าบาทประสงค์แต่งตั้งผู้ใดเป็นรัชทายาท กระหม่อมย่อมสนับสนุนผู้นั้น!”

การปฏิเสธชัดเจนนี้อยู่ในความคาดหมายของเซียวหลินเทียน เขามิได้โกรธเช่นกัน

เซียวหลินเทียนมองหลิงอวี๋พลันกล่าว “ท่านอัครเสนาบดีหลี่ว์ ก่อนที่ตัวข้าพูดธุระ ให้พระชายาเล่าเหตุประสบเคราะห์สองวันมานี้ให้ท่านฟังก่อนเถิด!”

เมื่อรู้ว่าเรื่องนี้มีความสำคัญยิ่ง หลิงอวี๋จึงเล่าเรื่องที่ตระกูลหลี่ว์ส่งรถม้าไปรับตนวันนั้น

เมื่อได้ยินว่าตระกูลหลี่ว์ส่งรถม้าไปรับหลิงอวี๋ที่ตำหนักอ๋องอี้ หลี่ว์จงเจ๋อพลันกล่าวอย่างข่มอารมณ์ไม่อยู่

“น้องหลิง เรามิได้ส่งรถม้าไปรับเจ้า! มีเด็กรับใช้จากตำหนักอ๋องอี้มาเยือนพูดว่าเจ้าจัดการธุระที่โรงเหยียนหลิงเสร็จก็จักมาเอง!”

หลิงอวี๋หัวเราะเล็กน้อยเอ่ยว่า “พี่ใหญ่หลี่ว์ ท่านฟังข้าพูดจบก็จะเข้าใจแล้ว!”

รอหลิงอวี๋พูดถึงสารถีคนนั้นพาหลิงอวี๋กับคนรับใช้ไปเขาทุรกันดาร สีหน้าหลี่ว์เซียงก็เคร่งขรึมขึ้น

หลี่ว์เซียงต่างกับหลี่ว์จงเจ๋อ เขาที่ดำรงตำแหน่งสูงกว่าคนอื่น จากในไม่กี่ประโยคนี้ของหลิงอวี๋ เขาก็ได้กลิ่นเล่ห์เพอุบายในทันที

ครั้นรอฟังถึงหลิงอวี๋ตกจากหน้าผาสูงชันพร้อมกับรถม้า มือตึงเครียดขอหลี่ว์จงเจ๋อเปี่ยมเหงื่อเย็น

ถึงแม้เวลานี้จะเห็นหลิงอวี๋มีชีวิตนั่งอยู่ตรงหน้า แต่นึกถึงความอันตรายครานั้น อย่าว่าแต่หลี่ว์จงเจ๋อ กระทั่งเซียวหลินเทียนก็เหงื่อเย็นหลั่งแทนหลิงอวี๋เหมือนกัน