ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 252

หลี่ว์เซียงไม่อยากฟังอีกต่อไปพลางลุกขึ้นยืนตรงกล่าวว่า

“พระชายาอ๋องอี้ ท่านอ๋องอี้ ดึกดื่นแล้ว พวกท่านควรกลับไปพักผ่อน!”

“ท่านพ่อ อย่ารีบขอรับ! น้องหลิงยังพูดไม่จบเลย!”

ความอยากรู้อยากเห็นของหลี่ว์จงเจ๋อปะทุขึ้นพลางกล่าวเร่ง “น้องหลิง ข้าทายถูกหรือไม่?”

หลิงอวี๋มองหลี่ว์เซียงหมายถอนตัวกลางคัน ไฉนจะปล่อยเขาสมหวังเล่า!

นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของตนคนเดียว!

นี่เกี่ยวข้องถึงตำหนักอ๋องอี้และประชาชนมากมายที่ร้องทุกข์ไม่ได้ในหมู่บ้านเยี่ยนเจียง ความเป็นความตายมีค่าเท่ากัน!

หลิงอวี๋ไม่ให้โอกาสหลี่ว์เซียงเปิดปากไล่อีก พลันกล่าวในพรวดเดียว

“มิใช่ชุดฉลองพระองค์!”

“เป็นศพ!”

“ทั้งหลุมแร่เต็มไปด้วยศพกระดูกขาวกองแน่นขนัดหลุม!”

“ทหารจูพูดว่าตอนที่เขาไปเหมืองก็มีกองกระดูกขาวมหาศาลในบ่อแร่อยู่แล้ว! เขาเพิ่งผ่านไปครึ่งปีร่างเพิ่มขึ้นเจ็ดสิบแปดศพ!”

“พี่ใหญ่หลี่ว์ พวกเขาคือราษฎรของฉินตะวันตก แม้ด้านในจะมีนักโทษประหารชีวิต แต่ก็คือคนเป็น ๆ ทั้งนั้นเลย!”

หลิงอวี๋นึกถึงฉากน่าสะพรึงนั้นก็เคืองขึ้น

“ชายผู้หนึ่งคือเสาหลักครอบครัวหนึ่ง! ซากกระดูกมหาศาลนั่นสื่อว่าครอบครัวกว่าร้อยสูญเสียเสาหลักไป!”

“สามีของจางเหมยสิ้นแล้ว อาชายเล็กของนางก็ถูกจับไปเหมืองด้วย ภายใต้ซากศพมากมายเกิดเรื่องโหดร้ายเหมือนครอบครัวจางเหมยมากแค่ไหนกัน?”

“ดังคนโบราณว่า น้ำพยุงเรือลอยได้ก็คว่ำเรือให้จมได้!(1)”

“แม่ทัพหลูกระทำเรื่องเช่นนี้ นั่นก็คือน้ำที่กำลังทำลายฉินตะวันตก!”

“รอครั้นสงครามสี่แคว้นปะทุอีก เหล่าปราษฎรที่ถูกแม่ทัพหลูทำทุกข์ระทมยังจะช่วยราชสำนักต้านการบุกของข้าศึกได้หรือ?”

หลิงอวี๋ยิ้มหยันกล่าว “บางทีพวกเขาอาจอยากให้เปลี่ยนแปลงราชวงศ์แทบแย่ ผันเป็นจักรพรรดิที่ค้ำจุนพวกเขาได้!”

ประโยคสุดท้ายทำให้เซียวหลินเทียนกับหลี่ว์เซียงตกใจจนเหลือบจ้องหลิงอวี๋

ผิดมหันต์!

แม้คำพูดประเภทนี้เป็นความจริง แต่สามารถเอ่ยอย่างกำเริบเสิบสานเช่นนี้ได้รึ?

เซียวหลินเทียนเข้าใจความใจกล้าของหลิงอวี๋สด ๆ ร้อน ๆ งานเฉลิมฉลองพระราชสมภพคราก่อนนางกล้าพูดว่าองค์จักรพรรดิเป็นบุตรนอกสมรส!

บัดนี้ แม้แต่การเปลี่ยนองค์จักรพรรดิยังกล้าพูดด้วย!