ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 292

ฮูหยินกวนจำยอมรับความพ่ายแพ้ จ้องมองท่านกวนเอ้อร์ด้วยโทสะ

นางเอ่ยอย่างมิเต็มใจ "ข้าขออภัย พระชายาอ๋องอี้ เป็นข้าไร้มารยาทแล้ว! ข้าจักทำตามที่ท่านบอก!"

หลิงอวี๋ยิ้มเยาะ ดูเหมือนมิพอใจกับคำขอโทษที่เบาบางเช่นนี้ของฮูหยินกวน

กวนซินก็ยิ้มอย่างรวดเร็วพลางเอ่ย “พระชายาอ๋องอี้ ท่านอย่าถือสาท่านแม่ของข้าเลย พวกเราออกไปกันเถิด!”

เขาดึงฮูหยินกวนบังคับนางออกไป

ขณะที่ท่านกวนเอ้อร์กำลังจะออกไป หลิงอวี๋ก็รั้งเขาไว้ พลางกระซิบ

“ท่านช่วยข้าดูหน่อย… อย่าให้ใครเข้ามาใกล้!”

“ข้ารู้สึกว่าอาการป่วยของนายท่าน… มันค่อนข้างแปลก อีกทั้งดูเหมือนนายท่านมีเรื่องจักพูดกับข้าด้วย!”

ดวงตาของท่านกวนเอ้อร์จมดิ่งลง หัวใจของเขาสับสนวุ่นวายขึ้นมาทันที หรือว่าความสงสัยของเขาจะเป็นจริง?

อาการเจ็บป่วยของนายท่าน ถูกใครแอบวางหมากอะไรหรือไม่?

นึกถึงเหตุการณ์ช่วงหลายวันนี้ ท่านกวนเอ้อร์ก็หนักใจ!

หรือว่าที่ช่วงนี้กวนซินกับท่านกวนต้าเรียกนักบัญชีจากทั่วแคว้นมาที่เมืองหลวงอย่างโจ่งแจ้งนั้นคือ กำลังตรวจสอบทรัพย์สินของตระกูลกวน!

พวกเขามั่นใจว่านายท่านจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน จึงอยากยึดอำนาจทางการเงินทั้งหมดไว้ในมือ...

แต่มันก็ยังไม่สมเหตุสมผลเท่าไร… เหตุใดพวกเขาถึงมิวางยาพิษนายท่านไปตรง ๆ เลยเล่า?

ท่านกวนเอ้อร์ออกไปอย่างมีเรื่องให้คิดอยู่ในใจ

หลิงอวี๋ให้หลิงซวนปิดประตู แล้วเดินไปที่ข้างเตียง

ท่านกวนเอ้อร์รู้สึกได้ว่าในห้องไม่มีคนนอกอยู่ จึงลืมตาขึ้น

“พระ… พระชายา… ไม่ใช่โรค แต่เป็น… ยาพิษ...”

“เป็น… คน… ในวัง… ผู้นั้น...วางยา!”

“กวนซินกับลูกชาย… อาจ… เกี่ยวข้อง ต้องการ… วางยาพิษฆ่า… เพื่อ… ยึดทรัพย์สินตระกูลกวน!”