ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 330

รอก่อนเถอะ!

ชิวเหวินซวงกำลังคิดจะขู่หลิงอวี๋อีก ก็ได้ยินเสียงฝีเท้ามาจากข้างนอก

นางเปลี่ยนเป็นใบหน้าโศกเศร้าทันที พลางเอ่ยเสียงสะอื้น

“พระชายา ท่านพูดเช่นนี้กับข้าได้เยี่ยงไร! ข้าก็เป็นห่วงท่านอ๋องเหมือนกัน…”

หลิงอวี๋ตะลึงเล็กน้อย คนที่หยิ่งผยองเมื่อครู่ กลายเป็นเช่นนี้ในพริบตาได้เยี่ยงไร?

นางกำลังคิดจะด่ากลับแต่ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าก่อน

หลิงอวี๋พูดไม่ออกไปทันที เกรงว่าชิวเหวินซวงกำลังแสดงอยู่สินะ!

“พระชายา... เหวินซวง เกิดอะไรขึ้น?”

จ้าวซวนกับลู่หนานเดินเข้ามาด้วยกัน

“พี่จ้าว ต่อไปข้าจักมิจัดการเรื่องของตำหนักอ๋องอี้แล้ว!”

ชิวเหวินซวงหลั่งน้ำตาอย่างคับข้องใจ “พระชายา… พระชายาไม่เพียงแต่บอกว่าข้ายั่วยวนท่านอ๋องเท่านั้น แต่ยังบอกว่าข้าอยากจะบีบให้นางออกไปอีก! ข้า… ข้ามิยอมรับการกล่าวหาจอมปลอมนี้!”

“ฮือ ๆ… ข้ามิใช่ข้ารับใช้ของตำหนักอ๋องอี้ เหตุใดข้าจะต้องมารับความโกรธนี้ด้วย!”

ชิวเหวินซวงปาดน้ำตา ขณะแสดงท่าทีต่อหลิงอวี๋จากมุมที่จ้าวซวนและลู่หนานไม่สามารถมองเห็นได้

ยังไม่ทันที่หลิงอวี๋จะพูดอะไร ลู่หนานที่นึกถึงความสบายใจของเซียวหลินเทียนก็เอ่ยขึ้นมาอย่างหุนหันพลันแล่น

“พระชายา นี่ไม่ใช่เวลาจะมาหึงหวงขอรับ!”

“ท่านอ๋องจะเป็นจะตายก็ยังไม่รู้แน่ ตำหนักอ๋องอี้เกิดความวุ่นวายอีกมิได้แล้ว! มีเหวินซวงช่วย ตำหนักอ๋องอี้ถึงได้เป็นระเบียบเรียบร้อยหนาขอรับ!”

จ้าวซวนจ้องลู่หนานที่หุนหันพลันแล่น แม้ว่าจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็ยังคงเอ่ยด้วยเสียงทุ้ม

“พอแล้ว! ชิวเหวินซวง ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เจ้าจะอารมณ์เสีย แม้ว่าพระชายาจักพูดกระไรผิด เจ้าก็ไม่ควรโต้เถียงกับนาง!”

“มีกระไรพูดก็รอจนกว่าท่านอ๋องจะฟื้นแล้วค่อยพูดเถิด! เรื่องอันใดที่เจ้าควรทำก็ไปทำเสีย!”

ชิวเหวินซวงปาดน้ำตา ท่าทางดูเจ็บปวดอย่างยิ่ง

“ข้าเองก็ไม่อยากโต้เถียงกับพระชายา แต่ชื่อเสียงของตระกูลข้าสำคัญยิ่ง!”

“หากสิ่งนี้แพร่กระจายออกไป ข้าจะมีชีวิตเยี่ยงไรกันเล่า…”

ลู่หนานกลัวว่าชิวเหวินซวงไม่ดูแลเรื่องในตำหนักแล้วจริง ๆ เขาลังเลและอดไม่ได้ที่จะโน้มน้าว

“พระชายา ถ้าเช่นนั้นพระชายาขอโทษเหวินซวงเถิดขอรับ! นาง นางก็เป็นห่วงท่านอ๋องเช่นกัน…”