ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 341

จักรพรรดิอู่อันเห็นองค์ชายเว่ยกังวลจนน้ำตาแทบตกจึงรู้ว่า องค์ชายเว่ยสิ้นหวังจากการถูกใส่ไคล้

เป็นใครโดนบีบส่งของที่ตัวเองไม่มีแบบนี้มิร้อนใจสิแปลก!

จักรพรรดิอู่อันพลันเอ่ยกริ้ว

“พระชายาช่างไม่รู้จักฟังเหตุผลเสียเลย! แม้จะเป็นห่วงความปลอดภัยขององค์ชายสี่ก็มิควรฝืนใจคน!”

“ได้ เรื่องนี้ข้าเข้าใจแล้ว ข้าจักส่งคนไปช่วยเจ้าพูดให้กระจ่าง!”

ไทเฮามองดวงตาแดงก่ำเนื่องร้อนใจขององค์ชายเว่ย ทั้งเห็นจักรพรรดิทรงกริ้ว หวั่นฝ่าบาทพาลใส่หลิงอวี๋จึงกล่าวปลอบ

“เยี่ยนเอ๋อร์อย่ากังวล หากไม่มีมุกตะขาบฟ้าเราค่อยหาทางอื่นช่วยน้องเจ้าแล้วกัน!”

“ฝ่าบาท พระชายาอ๋องอี้คงเป็นห่วงความปลอดภัยของอ๋องอี้เหมือนกัน จึงใจร้อนไป พวกเจ้าอย่าดุด่านางแรงเถิด!”

“ไทเฮา เสด็จพ่อ กระหม่อมมิคิดหยุมหยิมกับสตรี! แม้พระชายาอ๋องอี้จักสับสน แต่ก็เป็นห่วงความปลอดภัยของน้องสี่ถึงหลงกลคนอื่นพ่ะย่ะค่ะ!”

“กระหม่อมแค่แค้นคนที่ปล่อยข่าวโคมลอยพวกนั้นมีเจตนาที่ยากจักหยั่งรู้! เสี้ยมความสัมพันธ์ของกระหม่อมกับตำหนักอ๋องอี้พ่ะย่ะค่ะ!”

องค์ชายเว่ยพูดด้วยสัจธรรม “เสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ เรื่องก่อนหน้าที่กระหม่อมแย่งฟื้นฟูย่านการค้ากับน้องสี่ เพราะอยากแบ่งเบาภาระเพื่อเสด็จพ่อ! ไร้ซึ่งเจตนาเห็นแก่ตัว!”

“เสด็จพ่อ ตอนนี้น้องสี่เป็นตายมิรู้ เรื่องฟื้นฟูย่านการค้าก็ล่าช้า!”

“ผู้บงการอาจประสงค์ใช้ประโยชน์จากจุดนี้ หมายให้เสด็จพ่อทรงคิดว่ากระหม่อมผู้เป็นโอรสในองค์จักรพรรดิชิงชังน้องสี่ถึงนิ่งเฉยมิช่วย! เพื่อให้ท่านมิเชื่อใจเชื่อพระทัยอีก!”

เมื่อฮองเฮาเว่ยได้ยินก็อ้าปากตาค้างตกตะลึงร้องขึ้น “เจ้าคนพวกนี้มีความคิดชั่วถึงเพียงนี้ได้เยี่ยงไร!”

“ฝ่าบาท เรื่องนี้มิอาจปล่อยเฉยได้ จักต้องสืบว่าผู้ใดเล่นสกปรกอยู่เบื้องหลังให้กระจ่างเพคะ!”

จักรพรรดิอู่อันได้ยินคำพูดเมื่อครู่ก็ปลื้มใจต่อความสุภาพบุรุษขององค์ชายเว่ยยิ่ง!

พระชายาอ๋องอี้ทำองค์ชายเว่ยลำบากใจเช่นนี้ องค์ชายเว่ยไม่เพียงมิโทษนางยังเข้าอกเข้าใจความยากเข็ญของนางด้วย!

หลังจากฟังถ้อยคำองค์ชายเว่ย พระทัยจักรพรรดิอู่ก็สั่นไหวนึกถึงขุนนางหารือในท้องพระโรงเมื่อเช้าก็เรื่องนี้เช่นกัน