ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 345

“สืบเงียบ ๆ!”

หลิงอวี๋เห็นจ้าวซวนตื่นตัวพลันกระซิบ

“สองวันนี้ข้าจักทำเรื่องแม่บ้านแทนชั่วคราว… ข้าทำสิ่งใจบ้างแล้วจักบอกเจ้า!”

“พวกเราแบ่งปันความจริงกันแล้ว แม้ชิวเหวินซวงวางกลป้ายสีข้า ในใจเจ้าก็ต้องตระหนัก!”

จ้าวซวนมิกล้ามองเป็นเรื่องเล็ก ความกังวลของหลิงอวี๋มิได้ไร้เหตุผล!

หากชิวเหวินซวงกระทำเรื่องอย่างกับเดรัจฉานเช่นนี้จริง เช่นนั้นยังจะมีเรื่องใดที่นางทำไม่ได้อีก!

“ขอรับ พระชายา ข้าจักเตรียมองครักษ์หญิงเงาให้ท่านสองคน!”

จ้าวซวนกล่าวจริงจังรอบคอบ “พวกนางจักปกป้องท่านในที่ลับ ครั้นเวลาสำคัญเป็นพยานให้ท่านได้ด้วยขอรับ!”

หลิงอวี๋มิคุ้นกับการมีคนจับตาดูตัวเองเงียบ ๆ มิติลับของนางมิอาจเปิดเผยได้

นางเพิ่งคิดปฏิเสธ แต่เมื่อเห็นเซียวหลินเทียนหมดสติบนตั่งเตียง หลิงอวี๋ก็เปลี่ยนใจ

“ได้ แต่แค่สองวันที่ข้าเป็นแม่บ้านเท่านั้น! ผ่านสองวันไป เจ้าต้องถอนพวกนางออก!”

“ขอรับ! ข้าจักไปเตรียมเดี๋ยวนี้ขอรับ!”

จ้าวซวนจากไปอย่างหนักอกหนักใจ

หลิงอวี๋กำลังจะวิจัยต่อ ทันใดนั้นก็มีเสียงเบา ๆ ในลานเรือน

หลิงอวี๋ตระหนกครู่หนึ่ง เพิ่งคิดจะออกไปดูก็ได้ยินเสียงเรียกเบา ๆ ของปี้ไห่เฟิงที่ปากประตู “พระชายา...”

“พี่ใหญ่ปี้…”

หลิงอวี๋รีบเปิดประตู ปี้ไห่เฟิงแฉลบเข้ามาเร็วพลัน

หลิงอวี๋เห็นบนเสื้อผ้าปี้ไห่เฟิงเต็มไปด้วยเลือดและแผลกระบี่หลายแห่ง นางสะดุ้งตกใจทันที

“พี่ใหญ่ปี้ เจ้าถูกคนไล่ฆ่าหรือ?”

ปี้ไห่เฟิงพยักหน้าพลางนั่งลงพื้น “พระชายา ข้าขอน้ำสักแก้วขอรับ!”

หลิงอวี๋รีบหันตัวไปรินน้ำให้เขา

ปี้ไห่เฟิงดื่มรวดเดียวจึงอารามกล่าวว่า “ขออภัยขอรับ…พระชายา ข้ามิได้หาข่าว…”

“ข้าโดนศัตรูพบเข้าจึงต้องหนีเหน็ดเหนื่อยเลยมิได้สนใจไปซื้อข่าว…”

“ไม่เป็นไร… ไม่เป็นไร… ข้ามีความคืบหน้าแล้ว! เจ้ามีชีวิตกลับมาก็ดีแล้ว!”