ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 347

“พระชายา ตั๋วเงินนี่มิได้ใช้ ข้าคืนขอรับ!”

เขายื่นตั๋วเงินให้หลิงอวี๋ หลิงอวี๋รับมันมา ดึงออกมาสองใบแล้วมอบให้ปี้ไห่เฟิง

“พี่ปี้เก็บเงินส่วนนี้ไว้เถิด ฝากขอบคุณพี่น้องของเจ้าแทนข้าด้วย หากไม่มีข่าวดีที่เจ้านำมา ข้าก็คงคิดหาวิธีช่วยท่านอ๋องมิได้!”

“เงินเล็กน้อยนี้เอาไปให้พวกเขาซื้อเหล้ากินเถิด!”

ปี้ไห่เฟิงลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วรับมา

สองปีมานี้เขาตกต่ำ มิสนใจอะไรไปมากกว่าการที่เขากินอิ่มและทั้งครอบครัวไม่หิว!

แต่ครั้งนี้ตนหนีรอดมาได้เพราะพวกพี่น้องเสี่ยงชีวิตช่วยไว้ เงินจำนวนนี้ เอาไปให้ครอบครัวของพวกพี่น้องก็แล้วกัน!

ปี้ไห่เฟิงแอบตัดสินใจ พระชายาดีกับเขาถึงเพียงนี้ เขาสาบานว่าจะภักดีต่อพระชายาไปจนตายอย่างแน่นอน!

กระทั่งแม่นมลี่นำไข่ต้มน้ำตาลทรายแดงกับเสื้อผ้ามาให้ ปี้ไห่เฟิงก็กินมันจนหมด สวมเสื้อผ้าที่สะอาดไว้ข้างนอกแล้วออกไป

หลิงอวี๋ไม่สนใจเรื่องการพักผ่อน จ้าวซวนกลับมาแล้วพร้อมกับองครักษ์และปลิงน้ำจืดตะกร้าใหญ่

“พระชายา ดูสิ หากยังมิพอพวกเราจักไปจับมาอีกขอรับ!”

หลิงซวนเห็นปลิงจำนวนมากเบียดเสียดกันอยู่ ก็แทบจะอาเจียนออกมาอย่างขยะแขยง

แต่หลิงอวี๋กลับราวกับได้เห็นสมบัติพลางเอ่ยอย่างตื่นเต้น “ยามนี้เท่านี้พอแล้ว วันพรุ่งพวกเจ้าจ้างคนไปจับมาอีก ข้ายังต้องใช้อีก!”

พิษของนายท่านกวน หลิงอวี๋ยังต้องพึ่งปลิงน้ำจืดเหล่านี้ในการรักษาอีก หากมีมากก็เก็บไว้ใช้อีกได้!

“หลิงซวน ข้าจักไปทำงานแล้ว เจ้าดูแลท่านอ๋องเถอะ!”

หลิงอวี๋ให้พวกองครักษ์ช่วยขนปลิงน้ำจืดไปที่อีกห้องหนึ่ง แล้วเริ่มสกัดปลิงน้ำจืด

ปี้ไห่เฟิงบอกว่าคางคกสามารถดูดพิษออกได้ ทำให้หลิงอวี๋นึกถึงปลิงน้ำจืดขึ้นมา

สารสลัดปลิงมีสรรพคุณในการสลายเลือดคั่งและสลายการอุดตัน เมื่อรวมกับส่วนผสมบางอย่างจะสามารถทำความสะอาดเลือดได้ และสลายลิ่มเลือดอุดตันได้

หลิงอวี๋สกัดออกมาได้หนึ่งขวด จึงเริ่มเตรียมทดลองผสมดู

นางมิได้นอนทั้งคืนอีกแล้ว!

ฟ้ายังมิทันสว่างจ้าวซวนก็เข้ามาเปลี่ยนกะ พอเห็นว่าหลิงอวี๋ยังคงยุ่งอยู่ ใจของจ้าวซวนก็มิรู้ว่าควรรู้สึกเยี่ยงไรเลย

แม้ว่าพระชายาจะอยู่ในนามของพระชายาอย่างถูกต้อง แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมามิเคยได้รับการยอมรับจากทุกคนในตำหนักอ๋องอี้เลย!

แต่ก็เป็นนางที่เป็นห่วงเรื่องความเป็นความตายของท่านอ๋องมากกว่าใคร ๆ ในตำหนัก!

มีภรรยาเช่นนี้ สามีจะยังต้องการอะไรอีกเล่า?