ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 364

“คุณหนู ไยท่านยังใจเย็น!”

หลิงซวนดูท่าทางหลิงอวี๋ไม่เคืองขุ่นเลยสักกะผีก พลันเอ่ยร้อนใจ

“ยามนี้พ่อค้าพวกนั้นต่างกำลังโวยวายว่า หากมิให้ค่าชดเชยพวกเขาจักมิย้ายออกเด็ดขาด!”

ขณะทั้งสองกำลังคุยกัน หลี่ชุงก็วิ่งรุดเข้ามา

หัวใจหลิงอวี๋บีบรัดขึ้นฉับพลัน หรือว่าสถานการณ์พัฒนาไปเหนือจินตนาการตนแล้ว?

“อาจารย์ แย่แล้วเจ้าค่ะ พวกพ่อค้ารอบ ๆ วิ่งมาก่อเรื่องที่โรงเหยียนหลิงมิรู้เป็นผู้ใดบงการเจ้าค่ะ!”

“พวกเขาว่าเดิมทีไม่ต้องรื้อถอนเป็นเพราะพระชายาล่วงเกินองค์ชายเว่ย องค์ชายเว่ยจึงยืนกรานจะรื้อจนพัวพันถึงพวกเขา!”

“พวกเขาต้องการคำอธิบาย หากมิแก้ไข พวกเขาจักพังโรงเหยียนหลิง!”

“ไป ไปดูกัน! หลิงซวนเจ้าเรียกสุ่ยหลิง เถาจื่อไปด้วย!”

หลิงอวี๋รีบผลัดผ้ากำลังจะออกไปก็คิดอะไรขึ้นได้จึงกล่าว

“หลิงซวน เจ้าไปบอกพี่ใหญ่จ้าวส่งองครักษ์สักสองสามคนให้ข้า!”

หลิงซวนรู้ว่าถ้าทะเลาะกันขึ้นจริง พวกนางที่เป็นผู้หญิงไม่กี่คนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกนั้นแน่ จึงรีบไปเรียกคนทันที

ในไม่ช้า หลิงซวนก็วิ่งกลับมาคนเดียว เมื่อนางเห็นหลิงอวี๋พลันยิ้มขื่นกล่าวคำ

“คุณหนู พี่ใหญ่จ้าวมิอยู่ตำหนักเจ้าค่ะ!”

“นางรับใช้ของเสิ่นจวนขวางประตูไว้มิยอมให้ข้าไปหาท่านอ๋องที่เรือน พวกนางว่าท่านอ๋องพักผ่อนอยู่มิอนุญาตให้คนรบกวนเจ้าค่ะ!”

“ลู่หนานก็มิอยู่รึ?”

หลิงอวี๋รู้สึกพิกล หรือว่าศาลาริมน้ำกลายเป็นพิภพของเสิ่นจวนไปแล้ว?

“มิเจอลู่หนานเจ้าค่ะ เราเถียงกันหน้าประตูเนิ่นนานก็ไม่เห็นเขาออกมา!”

หลิงอวี๋พูดไม่ออกทันใด ด้วยสถานการณ์ฉุกละหุกนางเลยไม่มีเวลาไปหาเซียวหลินเทียนเองได้