“เหอะ!”
“เห็นแก่หน้าพี่เจ้า ครั้งนี้ตัวข้าจักไว้ชีวิตเจ้า!”
องค์ชายเว่ยเห็นว่ากวนอิ่งจวนสิ้นใจก็นึกถึงว่าเขายังต้องการความมั่งคั่งของตระกูลกวนและผลพลอยได้ของกวนซิน พลันคลายมือออก
กวนอิ่งทรุดลงแทบเท้าองค์ชายเว่ย หายใจหอบหนักหน่วง
ในที่สุดนางก็รู้จักความหวั่นเกรง!
นางคิดมาตลอดว่าตระกูลกวนร่ำรวยเทียมแคว้น แม้แต่องค์จักรพรรดิยังต้องหวาด ยิ่งไม่ต้องพูดถึงลูก ๆ ทางสายเลือดเขาเลย!
แต่นางพอเห็นนัยน์ตาจิตสังหารของเซียวหลินเยี่ยนเท่านั้! เมื่อครู่ชั่วพริบตานั้น นางเกือบคิดว่าตัวเองจะไม่รอดแล้ว!
“หญิงชั่ว เจ้ามีแค้นกับพระชายาอ๋องอี้! หมายรื้อร้านนาง เจ้าหลอกใช้ตัวข้ามิเป็นไร แต่เจ้าบังอาจร่วมมือกับองค์ชายคังตลบหลังข้า!”
เท้าข้างหนึ่งขององค์ชายเว่ยเหยียบหน้าอกกวนอิ่งพลางขยี้อย่างแรง
กวนอิ่งเจียนสลบจากความเจ็บ
ครั้นองค์ชายเว่ยนึกถึงแผนกวนอิ่งกับองค์ชายคังที่เกือบติดกับเข้าให้ พลันกล่าวอย่างน่าหวาดประหวั่น
“เจ้ารู้หรือไม่ว่าเป็นพระชายาอ๋องอี้ลอบเผยเรื่องที่เจ้ากับองค์ชายคังใส่ไคล้ตัวข้า! ไม่งั้นข้าคงตกหลุมพรางพวกเจ้า!”
“ฉะนั้น ที่เจ้าประสบวันนี้เป็นเจ้าทำตัวเจ้าเอง! ตัวข้ามิฆ่าหญิงชั่วเช่นเจ้าก็ควรสำนึกบุญคุณซะ!”
องค์ชายเว่ยคิดอย่างน่ากลัวสยด เรื่องในวันนี้ตนจะเสียเปรียบมิได้ งั้นก็ให้กวนอิ่งไปปะทะกับหลิงอวี๋ต่อเถอะ!
ผู้ใดจะคิดว่า หลิงอวี๋นางหญิงชั่วผู้นั้นจะช่วยชีวิตเซียวหลินเทียนได้จริง ๆ!
หลิงอวี๋?
คิดไม่ถึงว่าจะเป็นหลิงอวี๋ส่งคนไปใส่ร้ายตนต่อองค์ชายเว่ย!
กวนอิ่งขบฟัน เดิมทีหลิงอวี๋ลอบวางแผน!
พริบตานั้นกวนอิ่งบังเกิดจิตสังหารต่อหลิงอวี๋ทันใด!
“หญิงชั่ว ตอนนี้เจ้าคือคนของตัวข้าแล้ว กลับไปรอดี ๆ อย่าดื้อ ข้าจักไปสู่ขอ!”
องค์ชายเว่ยก้มลง มือพลางลูบบนคอกวนอิ่ง
กวนอิ่งกลัวจนขนลุกซู่พลันได้ยินเขากล่าวข้างหูตนอย่างน่ากลัวสยด
“หากเจ้าทำอันใดมิควรอีก ข้าจักทำให้เจ้าตายร่างไม่ศพ!”
“หืม? เข้าใจหรือยัง?”
องค์ชายเว่ยเอ่ยเสียงเยือกเย็น มือยังคงหยุดอยู่บนคอตน!
ครั้นกวนอิ่งนึกถึงฉากที่เจียนตายเมื่อครู่ แม้ใจแค้นจนแทบคลั่ง แต่ปากกลับมิกล้าอวดเบ่ง!
“องค์ชาย… หม่อม… หม่อมฉันเข้าใจแล้ว…หม่อมฉันจักมิทำเรื่องมิควรอีกเพคะ!”
กวนอิ่งแค่อยากหลุดพ้น ขนตานางหลุบลงบดบังนัยน์ตาอาฆาตของตน!
หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียน พวกเจ้ารอข้าก่อนเถอะ!
หากฆ่าพวกเจ้าไม่ได้ ก็อย่าเรียกข้ากวนอิ่งว่าคน!
ไม่ หลิงอวี๋… ความอัปยศและเฆี่ยนตีที่ตนประสบวันนี้ นางจะเอาคืนหลิงอวี๋สองเท่า!
“ไสหัวไปซะ!”
ในที่สุดองค์ชายเว่ยก็ยกเท่าขึ้นด้วยความปรานี
ซุ่ยเอ๋อร์และพ่อบ้านเหอหวั่นองค์ชายเว่ยเปลี่ยนใจ อารามช่วยพยุงกวนอิ่งขึ้นรถม้า พลันรีบออกตำหนักองค์ชายเว่ยฉับไว
“เซียวหลินเยี่ยน ข้าจะฆ่าเจ้าแน่!”
กวนอิ่งคิดอาฆาตแค้น
เรื่องในวันนี้ทำให้นางกระจ่างหลักการข้อหนึ่ง หากมีแค่เงิน แต่ไร้ซึ่งอำนาจก็ไร้ค่า!
นางหมายฆ่าเซียวหลินเยี่ยน แต่หากไม่มีที่พึ่งแข็งแกร่งก็ไร้ค่า!
ยังมีหลิงอวี๋ นางเป็นพระชายาอ๋องอี้ หลิงอวี๋สามารถใช้อำนาจท่านอ๋องอี้ทำตนคุกเข่ากราบนางได้!
หมายจะสู้กับหลิงอวี๋ องค์ชายเว่ย นางจักต้องหาที่พึ่งตีเสมอพวกเขาให้ได้ก่อน!
ทันใดนั้นกวนอิ่งก็นึกถึงองค์ชายคังขึ้น เรื่องที่พระองค์เคยส่งคนมาตระกูลกวนเสนอให้ตนเป็นพระชายารอง
ก่อนหน้ากวนอิ่งดูถูกการเป็นพระชายารองขององค์ชายคัง เลยปฏิเสธไป!
แต่บัดนี้ไร้ซึ่งทางเลือก พระชายารองเป็นก็เป็นเถอะ!
ขอเพียงมีเงินมีอำนาจในมือ หลังพลิกหมากเดินขององค์ชายเว่ยกับหลิงอวี๋ได้แล้ว นางค่อยใช้อุบายกำจัดพระชายาเอกขององค์ชายคัง!
อย่างนั้นตนก็จะเป็นพระชายาองค์ชายคังแล้ว!
กวนอิ่งยิ่งคิดยิ่งตื่นเต้นเรื่อย ๆ แผนการร้ายต่าง ๆ เริ่มแฉลบเข้าสมอง!
นางจมิให้หลิงอวี๋ตายสบาย ๆ แน่
นางจะทำให้หลิงอวี๋ทนรับการตรอมตรมและความอัปยศอดสู คุกเข่าวิงวอนต่อหน้าตน!
รอนางเล่นให้สมใจ นางถึงจะบดกระดูกหลิงอวี๋ให้เป็นขี้เถ้าแน่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
ลุ้นจะหนียังไง...
หงุดหงิด กับเด็กนรกก...
อ๋องอี้กับชิวเหวินซวงเหมาะสมกันมาก เหมือนผีเน่ากับโลงผุเลย คนนึงเป็นอ๋องใจบอด อีกคนมักใหญ่ใฝ่สูง เล่เหลี่ยมมากมาย...
ถ้านางเอกกับลูกยอมรับอ๋องอี้ในที่สุดคือไม่เข้าท่าเลยนะ...
จะได้เปิดโรงหมอแล้ว เย่ๆๆๆ...
อ๋องอี้ก็ยังโง่ให้คนอื่นจูงจมูกง่ายๆเหมือนเดิม...
ต่อให้ไม่ใช่ลูกเห็นเด็กเล็กโดนขนาดนั้นก็ต้องรู้สึกอะไรบ้างไหม แต่นี่คือจิตใจอำมหิตมากกกก...
ในที่สุดควสมจริงก็เปิดเผยสักที แล้วทุกคนจะรับผิดชอบที่รักแกเยวี่ยเยวี่ยกับหลิงอวี่อย่างไรล่ะ...
อ๋องอี้ก็เฮงซวย ฮ่องเต้ก็ถูกจูงจมูกง่ายๆ หวังว่านางเอกกับลูกจะรอด แล้วทำให้พ่อกับปู่รู้ว่าตัวเองชั่วช้าคิดฆ่าลูกกับหลานแท้ๆได้ลงคอ หรือยัยน้องกับลูกต้องถูกทรมานเจียนตายจนใกล้ตอนจบเลยหรือเปล่า ส่วนไทเฮานั้นถ้าน้องรอดชีวิตไปได้ก็อย่าได้พบหญิงชรานางนี้อีกเลย...
อ๋องอี้คือผัวสารเลวสุดแสนเฮงซวยที่สุดแล้ว ต่อไปข้างหน้า ถ้านางเอกมารักกับผัวเฮงซวยแทนที่จะเลิกรากันไปนี่คือ เธอช่างใจกว้างไปละ...