ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 397

เสิ่นจวนตาเป็นประกายพลางรีบพยักหน้า

“แม่นม ข้าล้วนฟังเจ้า! เจ้าช่วยข้าหาวิธีเร็วเข้า ข้าจักให้ท่านพี่หย่ากับหลิงอวี๋ให้ได้!”

แม่นมเฉาพลันดึงเสิ่นจวนมากระซิบกระซาบระหว่างทางกลับ

……

เซียวหลินเทียนมิอยากเชื่อเลยว่า ตระกูลกวนจะเกิดการแปรผันพลิกฟ้าพลิกแผ่นดิน(1)ขึ้นในชั่วข้ามคืน

และเขายิ่งเหนือคาดตอนหลิงอวี๋มาขอความช่วยเหลือเขาเมื่อคืนก่อน

เซียวหลินเทียนเพิ่งทราบสถานการณ์หลังจากที่อิ๋นฮู๋มาแจ้ง

อิ๋นฮู๋ยิ้มขมขื่น “ครั้นพวกเราไปรับครอบครัวท่านกวนเอ้อร์ตามที่อยู่ที่ท่านอ๋องมอบ ถึงรู้ว่าครอบครัวของท่านกวนเอ้อร์ถูกรับไปเสียแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

“พอเราตรวจเส้นทางทราบก็ตามไป พระชายาอ๋องอี้ก็พาผู้ติดตามตามถึงแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

“ทว่าพระชายาช้าไปหนึ่งก้าว ช่วยแค่ท่านกวนเอ้อร์กับเด็กได้ หลังฮูหยินกวนเอ้อร์โดนขืนใจ… ก็ปลิดชีวิตตนพ่ะย่ะค่ะ!”

เมื่อจ้าวซวนกับเซียวหลินเทียนได้ยินต่างเบิกตากว้างตะลึงงัน

เซียวหลินเทียนเสียใจสุดซึ้ง เมื่อคืนเขาน่าจะฟังประสงค์ของหลิงอวี๋!

มิใช่แค่เพราะรังเกียจนาง เขาถึงได้ทำพลาดใหญ่หลวงหรอก!

ไม่เพียงพลาดโอกาสช่วยครอบครัวท่านกวนเอ้อร์ แต่ตนยังต้องตกสู่สถานการณ์ที่ไร้เมตตาธรรมและความยุติธรรมด้วย!

“ท่านกวนเอ้อร์ฝังศพนายท่านกวนแล้ว เขามิแจ้งให้ผู้ใดไปร่วมพิธีเลย!”

อิ๋นฮู๋กล่าวว่า “ท่านกวนเอ้อร์จุดไฟเผากระท่อมเพิงพลางเผาศพฮูหยินกวนเอ้อร์ไปด้วย”

“เขาเอาเถ้ากระดูกแล้วจากไปเงียบ ๆ กับเด็ก เรามิรู้ว่าเขาไปที่ใด! บางทีพระชายาอาจรู้ที่อยู่เขาก็เป็นได้พ่ะย่ะค่ะ!”

“กวนอิ่งกับกวนซินขอพึ่งองค์ชายคัง องค์ชายคังจัดจวนให้พวกเขาอยู่นอกเมือง ประหวั่นท่านกวนเอ้อร์แก้แค้นจึงส่งทหารยามไปด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”

หลังจากรายงานจบ อิ๋นฮู๋ก็ถอยออกไป

จ้าวซวนกลับคุกเข่าลงด้วยความรู้สึกผิด พูดทั้งดวงตาแดงก่ำ

“ท่านอ๋อง เป็นความผิดกระหม่อม! ได้โปรดท่านอ๋องลงโทษเถิดพ่ะย่ะค่ะ”

หากไม่ใช่เพราะท่าทีเปลี่ยนไปของเขาที่มีต่อหลิงอวี๋ องครักษ์ด้านล่างคงมิขวางให้หลิงอวี๋พบท่านอ๋องเมื่อคืนนี้

“เรื่องนีมิอาจโทษเจ้าทั้งหมดได้… เป็นข้า… เป็นข้าดูแลหลิงอวี๋ไม่ดี… จึงเกิดความผิดพลาดใหญ่หลวงครั้งนี้!”

เซียวหลินเทียนหลับตาลง ความรู้สึกผิดกัดกินหัวใจของเขาราวกับหนอน สมองเขาสับสนวุ่นวายไร้