และหลิงอวี๋ก็นึกถึงเรื่องที่แม่นมลี่บอกว่ามีหัวขโมยขึ้นเรือนบุหงาเมื่อคราก่อนด้วย!
คราวนี้หลิงหลานก็อยากกลับมา หรือว่าเป็นหวางซือส่งนางมา?
ครั้งก่อนเข้ามาค้นของที่ต้องการไม่พบ ฉะนั้นหลิงหลานจึงอยากแทรกซึมเข้ามาค้นต่อข้างในหรือ?
หลิงอวี๋ตาเป็นประกายพลางกล่าว “อยากกลับมาก็มิใช่ว่ามิได้!”
“คุณหนู… ท่านยังเชื่อใจนางหญิงชั่วนี่อยู่หรือเจ้าคะ? เห็นเต็มตาว่านางมีเจตนาร้ายหนาเจ้าคะ!” แม่นมลี่พูดร้อนใจ
“แม่นม อดทนใจเย็น ๆ!” หลิงอวี๋เอ่ยปลอบ
หลิงหลานเห็นจุดเปลี่ยนที่ดีขึ้นพลันเอ่ยร้อนรน “พระชายา ท่านตกลงรับบ่าวกลับมาแล้วจริงหรือเจ้าคะ?”
หลิงอวี๋พยักหน้าพลางพูดตรงไปตรงมา “เจ้าตอบคำถามข้าสักสองสามข้อ หากข้าพอใจข้าจักให้เจ้ากลับมา!”
หลิงหลานตาวับวาบ รีบกล่าว “พระชายาท่านโปรดถาม บ่าวจักตอบอย่างสัตย์จริงแน่นอน มิเอ่ยปดพระชายาเด็ดขาดเจ้าค่ะ!”
หลิงอวี๋ถามว่า “เจ้ารู้หรือไม่ว่าหลังจากที่หลิงผิงถูกไล่ออกตำหนักอ๋องอี้แล้วไปที่ใด?”
หลิงหลานชะงักครู่หนึ่งพลางส่ายหัว “พระชายา บ่าวมิรู้เจ้าค่ะ! บ่าวมิได้ติดต่ออันใดกับนางเลยเจ้าค่ะ!”
หลิงอวี๋ถามยิ้ม ๆ ว่า “หลังข้าศึกษาวิชาแพทย์ก็พบว่าข้าติดพิษเรื้อรัง และพิษชนิดนี้ได้ทำลายตับของข้าไปแล้ว!”
“เจ้ารู้หรือไม่ว่าผู้ใดวางพิษข้า?”
หลิงหลานหลุบตาลง ด้วยตาอันแหลมคมของหลิงอวี๋จึงเห็นความลุกลี้ลุกลจากนางชั่วแวบหนึ่ง
“พระชายา… ท่านถูกพิษหรือเจ้าคะ? บ่าวมิทราบเลย! ท่านถูกพิษตั้งแต่เมื่อใดเจ้าคะ?”
หลิงหลานเงยหน้าไวว่อง เอ่ยเปี่ยมแค้นเคือง “หรือว่าเป็นหลิงผิงทำเจ้าคะ? พระชายา ไฉนนางถึงโหดเหี้ยมเพียงนี้!”
“คนเยี่ยงนี้ หากเจอก็สมควรสับนางเป็นหมื่นท่อน! นางทำเรื่องเช่นนี้กับท่านได้อย่างไร!”
หลิงอวี๋เม้มริมฝีปาก หลิงหลานผู้นี้เจ้าเล่ห์กว่าหลิงผิงนัก!
นี่มองว่าหลิงผิงหายไปและตนหาหลิงผิงไม่พบจึงโยนความผิดไปที่หลิงผิงงั้นหรือ?
หลิงอวี๋มองหลิงหลานเขม็งโดยมิกล่าวคำ หลิงหลานรู้สึกไม่สบายใจเมื่อถูกนางจ้องพลางก้มหน้าลงเรื่อย ๆ
“พระชายา… ยัง… ยังมีคำถามอันใดอีกหรือไม่เจ้าคะ?”
หลิงหลานฝืนพูดให้สงบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...
ต่อๆ รอออ...
รอนะคะ...
จะมีตอนต่อไปให้อ่านใหมคะ กำลังฟินเลย...