ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 413

“ชิวเฮ่า วันนี้เกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่?”

หลังจากที่เซียวหลินเทียนทำให้จูเผิงสงบลง ก็เอ่ยถาม

แม้ว่าชิวเฮ่าจะพาตัวหลู่ชิ่งกลับมาอย่างตั้งใจเต็มที่ แต่เซียวหลินเทียนกลับมิสามารถขจัดความสงสัยที่มีต่อสองคนพี่น้องเพราะสิ่งนี้ได้!

หากนี่เป็นกลยุทธ์ทุกข์กายเล่า?

บัดนี้หลู่ชิ่งดูเหมือนว่าจะไม่สามารถพูดหรือเขียนได้เลย ทำให้เซียวหลินเทียนต้องคิดไปเช่นนั้น!

“ขอตอบท่านอ๋อง กระหม่อมเจอหลู่ชิ่งอยู่บนถนนพ่ะย่ะค่ะ ยามนั้นเขาถูกคนที่ดูลับ ๆ ล่อ ๆ สองคนตามอยู่!”

ชิวเฮ่าตอบอย่างเป็นธรรมชาติ “ยามนั้นกระหม่อมอยากรู้มากว่าหลู่ชิ่งไปทำให้ผู้ใดขุ่นเคืองเข้า จึงได้ตามพวกเขาไปอย่างเงียบ ๆ!”

“ไหนเลยจะคิดว่าหลู่ชิ่งเห็นพวกมันแล้ว ถึงได้จงใจล่อพวกเขาเข้าไปที่ซอยเล็ก ๆ ไกล ๆ! กระทั่งตอนกระหม่อมตามไปทัน ก็พบว่าพวกเขากำลังต่อสู้กันอยู่พ่ะย่ะค่ะ!”

“กระหม่อมรีบเข้าไปช่วย แต่ฝีมือของคู่ต่อสู้นั้นดีมาก กระหม่อมกับหลู่ชิ่งสู้มิได้ จึงถูกแทงพ่ะย่ะค่ะ!”

เซียวหลินเทียนขมวดคิ้ว “พวกมันเป็นคนของผู้ใด?”

ชิวเฮ่าคิดคำพูดเอาไว้อยู่ก่อนแล้ว จึงแสร้งทำเป็นเอ่ยไปอย่างโกรธ ๆ

“อาจเป็นคนขององค์ชายเว่ยพ่ะย่ะค่ะ...!”

“กระหม่อมได้ยินพวกเขาเอ่ยถึงเหมือง บอกว่าท่านอ๋องทำให้องค์ชายเว่ยสูญเสียเงินไปจำนวนมาก องค์ชายเว่ยอยากให้ท่านอ๋องได้ลิ้มรสความเก่งกาจของเขาพ่ะย่ะค่ะ!”

เซียวหลินเทียนคิดไปถึงเงินที่ตรวจแม่ทัพหลูที่ท่านอ๋องเฉิงนำกลับมา จึงเลือกที่จะเชื่อคำพูดของชิวเฮ่า

ภายใต้ความอับอายขององค์ชายเว่ยที่มิสามารถฆ่าตนได้ จึงมาลงกับคนข้างกายของตนแทน!

นี่ไม่ใช่เรื่องจะที่เป็นไปไม่ได้!

“ช่วงนี้ พวกเจ้าอย่าออกไปข้างนอกตามลำพัง!”

เซียวหลินเทียนกำชับ “องค์ชายเว่ยล้มเหลวติดต่อกัน คงอารมณ์มิดีนัก เลี่ยงทำตัวเป็นจุดสนใจ! ข้าจักหาโอกาสล้างแค้นให้กับพวกเจ้าเอง!”

ชิวเฮ่าเอ่ยอย่างกังวล “ท่านอ๋อง ครั้งที่แล้วท่านอ๋องถูกองค์ชายเว่ยส่งคนมาลอบสังหาร ยามนี้เขาก็จักฆ่าพวกเราอีก เราจะทนไปเช่นนี้ได้เยี่ยงไรพ่ะย่ะค่ะ!”

“อีกอย่าง องค์ชายเว่ยก็แย่งโครงการก่อสร้างซ่อมแซมร้านค้าของท่านอ๋องไปแล้ว เราต้องเอากลับคืนมาพ่ะย่ะค่ะ! เราจักเลี่ยงเรื่องการทำเป็นจุดสนใจมิได้ เราต้องเริ่มโจมตีก่อน!”

เซียวหลินเทียนขมวดคิ้ว

ชิวเฮ่าเอ่ยตรง ๆ “ท่านอ๋อง กระหม่อมได้ยินมาว่าองค์ชายเว่ยทำให้คุณหนูใหญ่กวนเป็นมลทินพ่ะย่ะค่ะ...”

“นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำเช่นนี้! เขาใช้ประโยชน์จากสถานะของฮองเฮาเว่ยกับการเป็นองค์ชายไปรังแกผู้คนทั้งชายหญิง...”

“ท่านอ๋อง แม้ว่าเราจะให้สวรรค์บัญชาความยุติธรรม แต่ก็ปล่อยให้เขาอาละวาดต่อไปเช่นนี้มิได้พ่ะย่ะค่ะ!”

“ท่านอ๋อง เช่นนั้นเราตามหาผู้ที่ได้รับความเสียหายอย่างเงียบ ๆ แล้วร่วมมือกับพวกเขาไปร้องเรียนดีหรือไม่!”