ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 442

ลู่หนานพาเซียวหลินเทียนกลับไปที่ตำหนักอ๋องอี้อย่างรีบร้อน

เขาบังคับรถม้าตรงไปที่เรือนของเซียวหลินเทียน และรีบให้จูเผิงไปตามหาจ้าวซวนอย่างเร่งด่วน

ลู่หนานกับเฉาอี้เพิ่งจะพาเซียวหลินเทียนเข้ามาในห้องนอน จ้าวซวนก็กระหืดกระหอบเข้ามา

ลู่หนานเห็นเขาก็เอ่ยอย่างกังวลทันที

“พี่จ้าว ท่านอ๋องกระอักเลือด!”

“เจ้ารีบไปเชิญพระชายามาเร็วเข้า!”

จ้าวซวนเห็นรอยเลือดขนาดใหญ่บนหน้าอกของเซียวหลินเทียน และใบหน้าแดงปานโลหิต จึงพอจะคาดเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น!

เขาโกรธมากจนอยากจะอัดลู่หนานให้เละสักที เรื่องที่เซียวหลินเทียนถูกลอบสังหารครั้งที่แล้วไม่เพียงพอให้ลู่หนานระวังตัวอีกหรือ?

กล้าออกไปข้างนอกกับเซียวหลินเทียนเป็นการส่วนตัวโดยไม่รายงาน นี่ลู่หนานคิดจะปลิดชีพท่านอ๋องหรือไร?

“ประเดี๋ยวข้าจักชำระความกับเจ้าทีหลัง!”

จ้าวซวนทิ้งคำพูดดุร้ายนี้ไว้ แล้วรีบวิ่งไปหาหลิงอวี๋

ครั้งที่แล้วหลิงอวี๋ช่วยหลู่ชิ่งไว้ ในช่วงสองวันมานี้ก็มาตรวจและเปลี่ยนยาให้หลู่ชิ่งทุกวัน แต่พวกทหารองครักษ์ใต้บังคับบัญชาของเขาล้วนไม่อยากพบหลิงอวี๋

แม้ว่าพวกเขาจะมิกล้าพูดคำพูดแย่ ๆ ต่อหน้าหลิงอวี๋อีก แต่การแสดงออกทางสีหน้าว่าดูถูกนั้นก็มีแต่คนตาบอดเท่านั้นที่จะมองไม่เห็น

บัดนี้เขาต้องหน้าหนาไปหาหลิงอวี๋ให้มาช่วยท่านอ๋อง จ้าวซวนเองก็รู้สึกละอายใจยิ่ง

แต่อาการของท่านอ๋องวิกฤตเช่นนี้ ไป่สือก็ไม่อยู่ตำหนักอีก นอกจากหลิงอวี๋แล้วจ้าวซวนมิสามารถไปหาผู้ใดได้แล้ว

เขารีบไปที่เรือนบุหงาอย่างรีบร้อน แม่นมลี่กำลังกวาดพื้นอยู่ที่หน้าประตู พอเห็นเขาก็รีบเข้าไปแล้วปิดประตูดังปังทันที

“แม่นมลี่ พระชายาอยู่หรือไม่? มีเรื่องเร่งด่วนที่ต้องการความช่วยเหลือจากพระชายา”

จ้าวซวนไม่สนใจถือสาหาความกับท่าทีของแม่นมลี่ แล้วตบประตูพลางตะโกน