ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 443

หลิงซวนเลิกคิ้ว อยากจะด่าลู่หนาน

ลู่หนานกลัวว่าหลิงอวี๋จะโกรธ จึงรีบเอ่ย

“พระชายา พระชายาเข้าไปดูก็จะรู้ หลิงซวนอย่าเข้าไปจะดีกว่า หากนางเห็นเข้าคงมิเป็นการดีขอรับ!”

หลิงอวี๋เลิกคิ้ว มองลู่หนานอย่างประหลาดใจ ครั้งนี้นางไม่โกรธ

เพราะว่าหลิงอวี๋รู้จักลู่หนาน เขาถือว่าชีวิตของเซียวหลินเทียนล้ำค่ายิ่งกว่าชีวิตของเขาเอง!

การที่เขาพูดเช่นนี้ มิใช่เป็นการห้ามหลิงซวนมิให้รักษา แต่...

เซียวหลินเทียนที่อยู่ในห้องอาจจะมีบาดแผลที่ไม่สะดวกจะให้หลิงซวนเห็นจริง ๆ!

“หลิงซวน เจ้ารออยู่ข้างนอก! ข้าเข้าไปดูเอง!”

หลิงอวี๋หยิบล่วมยาจากมือของหลิงซวนแล้วเดินเข้าไป

เมื่อเดินเข้าไปใกล้เตียง หลิงอวี๋ได้กลิ่นคาวแปลก ๆ แรกเริ่มนางไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

กระทั่งได้ยินเสียงโอดครวญของเซียวหลินเทียน และได้เห็นใบหน้าแดงก่ำของเซียวหลินเทียน นางก็เข้าใจได้ทันที

ใบหน้าของหลิงอวี๋แดงขึ้นทันที บัดนี้นางเข้าใจแล้วว่าเหตุใดลู่หนานถึงไม่ให้หลิงซวนเข้ามา

หลิงซวนเป็นสตรี หากให้นางเห็นภาพนี้เข้า ไม่เพียงแต่เซียวหลินเทียนเท่านั้นที่จะกระอักกระอ่วน แต่หลิงซวนก็จะกระอักกระอ่วนไปด้วย!

หลิงอวี๋รีบหยิบยาแก้พิษออกมาแล้วโน้มตัวเอาให้เซียวหลินเทียนกิน

เซียวหลินเทียนกำลังรู้สึกทรมาน วิงเวียนหัว แล้วก็ได้กลิ่นหอมสดชื่น

ดวงตาของเขาแดงไปหมด มองเห็นใบหน้าของคนตรงหน้าไม่ชัดเจน เขาแค่อยากบรรเทาความรู้สึกทรมานของตน

เขาเอื้อมมือออกไปกอดคนตรงหน้าทันที แล้วพลิกตัวกดหลิงอวี๋ไว้ข้างใต้

หลิงอวี๋ตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วริมฝีปากของเซียวหลินเทียนก็จูบนางอย่างร้อนรน

หลิงอวี๋รีบหันหน้าไปด้านข้างทันที ริมฝีปากของเซียวหลินเทียนจึงไปอยู่ที่แก้มของนาง

เซียวหลินเทียนขบไปอย่างมิสนใจ หลิงอวี๋รู้สึกได้เพียงความเจ็บที่แก้มจากการกัดของเขา

เมื่อเห็นเซียวหลินเทียนดึงอาภรณ์ของตนอย่างรีบร้อน ความโกรธของหลิงอวี๋ก็ปะทุขึ้นมา