ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 457

วันรุ่งขึ้น หลิงอวี๋เป็นห่วงเรื่องเกิ่งเสี่ยวหาว จึงตื่นตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อพาหลิงซวนกับเถาจื่อไปโรงเหยียนหลิง

นางให้เถาจื่อส่งข่าวถึงเกิ่งเสี่ยวหาว โดยขอให้เกิ่งเสี่ยวหาวมาพบตนที่โรงเหยียนหลิง

เกิ่งเสี่ยวหาวรุดมายามอาหารกลางวัน

หลิงอวี๋เห็นเขาเข้าประตูด้วยสีหน้ามืดครึ้ม พลันถาม “สืบพบหรือไม่?”

“ขอรับ มันเป็นแผนของคนแซ่ผัง! เขาเป็นหนอนบ่อนไส้แทรกซึมอยู่ข้างกายข้า!”

เกิ่งเสี่ยวหาวพูดอย่างขุ่นเคือง “เขาแค่เห็นเงินกำไรของข้าก็อิจฉาตาร้อนไปพึ่งพิงตระกูลจ้าวแล้ว!”

ท่านผัง?

หลิงอวี๋นึกถึงครั้งแรกที่ตนพบหน้าเกิ่งเสี่ยวหาวที่ภัตตาคารจี๋เสียง ตอนนั้นเพราะตนจ่ายค่าข้าวไม่ไหว ท่านผังผู้นี้จึงอยากลากตนไปประจานข้างถนน!

“เจ้ามิได้ทำอันใดเขาใช่หรือไม่?” หลิงอวี๋ถาม

“หามิได้ เมื่อคืนข้าแค่สืบให้แน่ชัดและคุยกับท่านพ่อ ท่านพ่อบอกให้ข้าอย่าหุนหันพลันแล่น!”

“ท่านพ่อข้ากล่าวว่าท่านผังกล้าแว้งกัดข้า ต้องมีแผนสองอีกเป็นแน่! พวกเราต้องจัดการเขา และจำต้องแม่นยำทุกการโจมตี เพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่มีโอกาสพลิกสถานการณ์!”

เกิ่งเสี่ยวหาวเอ่ยอย่างเคียดแค้น

หลิงอวี๋ยิ้มตอบ “พ่อเจ้ามีประสบการณ์กว่าเจ้านัก! ตีงูต้องตีจุดหลังหัวเจ็ดชุ่น!(1) คนเช่นท่านผังหากเจ้าตีเขามิตายในคราวเดียว เขาจะยิ่งคืนสนองอย่างโหดเหี้ยม!”

“ยามนี้เขามีตระกูลจ้าวหนุนหลัง! เจ้ากับพ่อเจ้าต้องกำหนดแผนที่ดี ๆ หากจับจุดอ่อนตระกูลจ้าวมิได้จักพัวพันทั้งครอบครัวของเจ้า!”

เกิ่งเสี่ยวหาวผงกศีรษะกำลังจะเอ่ยบางอย่าง เปียวจื่อก็พลันวิ่งรุดเข้ามาแล้ว

“ท่าน เกิดเรื่องอีกแล้วขอรับ!”

เกิ่งเสี่ยวหาวยืนขึ้นทันใด รีบกล่าวว่า “เกิดเรื่องอันใดขึ้นอีก?”

“เกิดเรื่องที่โรงงานยาของเราขอรับ!”

“ผู้ใหญ่บ้านของหมู่บ้านหลี่มาภัตตาคารจี๋เสียงบอกว่ามิให้เราเช่าแล้ว ขอให้เราย้ายออกภายในสองวันขอรับ!”