ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 463

เมื่อไม่กี่วันก่อน ฉินรั่วซือกับเจิงจื่ออวี้ได้ไปเดินเล่นด้วยกัน

ครั้นเดินผ่านโรงเหยียนหลิง เจิงจื่ออวี้พลันด่าเคียดแค้น

‘นางชั่วหลิงอวี๋ เปิดโรงเหยียนหลิงมิพอ! นางยังเปิดโรงงานยาด้วย!’

‘หญิงชั่วนี่แย่งการค้าขายของโรงหุยชุน เสียดายที่คู่หมั้นข้าเป็นสามัญชน ไร้อำนาจสิ้นอิทธิพลจัดการกับนาง!’

‘หากมีคนยับยั้งหลิงอวี๋ได้ ไปซื้อที่ดินที่นางเปิดโรงงานยา! บังคับให้นางปิดตัว! คงคลายโทสะทีเดียว!’

เจิงจื่ออวี้ถอนหายใจยาวเหยียด ‘สูตรยารักษาแผลในมือนาง หากได้มาคงยิ่งค้าขายสร้างเงินกำไรมหาศาลแน่!’

‘แต่น่าเสียดาย ข้างหลังนางคือท่านอ๋องอี้ เราก็ได้แค่กล้าคิดมิกล้าทำ!’

เมื่อฉินรั่วซือฟังวาจานี้ก็ใจเต้นทันใด

ข้างหลังหลิงอวี๋มีท่านอ๋องอี้ แต่ข้างหลังตนมีองค์หญิงหก!

องค์หญิงหกเป็นที่โปรดปรานมากต่อองค์จักรพรรดิ หากโน้มน้าวองค์หญิงหกไปซื้อที่ดินนั่น แม้ท่านอ๋องอี้รู้แล้วจะเป็นอย่างไร เขาจักแย่งกับองค์หญิงหกได้รึ?

ฉินรั่วซือไปเข้าเฝ้าองค์หญิงหกอย่างลิงโลด พลางเล่าความคิดนี้กับองค์หญิงหก

อย่างไรเสียฉินรั่วซือก็คิดมิถึงว่ายารักษาแผลของหลิงอวี๋จะขายให้แม่ทัพเหยียน

แถมองค์จักรพรรดิยังเชื่อคำพูดของหลิงอวี๋ ประทานที่ดินนั่นของหมู่บ้านหลี่แก่หลิงอวี๋อีก!

บัดนี้เห็นองค์หญิงมิพอใจ ตัวฉินรั่วซือเองก็ยิ่งมิพอใจไปอีก นางขบคิดพลันกล่าว

“องค์หญิงหก ครั้งนี้ฝ่าบาททรงเข้าข้างหลิงอวี๋… เพราะฝ่าบาทมิทรงทราบว่าหลิงอวี๋เป็นคนเช่นไร!”

“ช่วงนี้มิใช่ว่าเสิ่นจวนพักอยู่ตำหนักอ๋องอี้รึ? หม่อมฉันได้ยินนางบอกว่านางเห็นหลิงอวี๋ไปมั่วสุมกันกับบุรุษที่ข้างนอกบ่อย ๆ ดึกดื่นมิกลับบ้านกลับช่องประจำเพคะ!”

“หากเราเอาหลักฐานที่หลิงอวี๋มีชู้มาได้ ฝ่าบาทต้องมิเข้าข้างนางอีกแน่นอนเพคะ!”

“ถึงครานั้น ไม่แน่ฝ่าบาทอาจประหารนาง เพื่อเลี่ยงให้หลิงอวี๋ทำราชวงศ์ขายหน้าด้วยเพคะ!”

ขณะองค์หญิงหกฟังก็ใจเต้นรัวเช่นกัน

ถูกต้องแล้ว หากเกิดเรื่องแบบนี้กับหลิงอวี๋ขึ้นจริง อย่าว่าแต่องค์จักรพรรดิ กระทั่งไทเฮาก็มิปกป้องหลิงอวี๋อีก!