ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 462

เพล้ง…

เสียงพังข้าวของดังก้องเรือนธาราจิตรขององค์หญิงหก

นางกำนัลน้อยหลายคนต่างไม่กล้าเข้าไป หวั่นได้รองรับความโกรธเกรี้ยวขององค์หญิงหกเซียวทง

“นางชั่วหลิงอวี๋… นางหญิงชั่ว… คาดไม่ถึงว่าจะกล้าต่อต้านข้า!”

“ข้าจักฆ่านางแน่! กรี๊ด กรี๊ด…”

ฉินรั่วซือยืนตัวสั่นงันงกอยู่ข้าง ๆ รอเซียวทงระบายความโกรธให้เสร็จ นางจึงเดินอ้อมเศษของแตกบนพื้นอย่างเจี๋ยมเจี้ยมพลางเทน้ำแก้วหนึ่งส่งให้เซียวทง

“ผลัวะ…”

เซียวทงสะบัดมือด้วยท่าทีสบาย ๆ พลางปัดถ้วยชาของฉินรั่วซือตกพื้น

นางมองค้อนใส่ฉินรั่วซืออย่างโหดเหี้ยม ตะคอกว่า

“ทั้งหมดเป็นเพราะความคิดโง่เขลาของเจ้า… เจ้าบอกว่าขอแค่ตัวข้าซื้อที่ดินนั่น นางชั่วหลิงอวี๋ผู้นี้จักมาอ้อนวอนข้าแน่นอนมิใช่รึ?”

“เจ้ายังพูดอีกว่าแม้หลิงอวี๋มิมอบสูตร แต่ข้าก็บีบให้นางซื้อที่ดินคืนในราคาที่สูงได้!”

“เจ้าดูตอนนี้สิ ตัวข้ามิเพียงมิได้กำไรสักเฟินเดียว ยังกลับเสียหกหมื่นไปด้วย!”

ฉินรั่วซือกล่าวเจื่อน ๆ “องค์หญิง หม่อมฉันมิทราบว่าหลิงอวี๋เจ้าเล่ห์เพียงนี้เพคะ! มิคาดว่าจักโน้มน้าวองค์จักรพรรดิมอบที่ดินให้นางเพคะ!”

“องค์หญิงเพคะ ตั๋วเงินหกหมื่นเอาคืนได้! เราไปหาผู้ใหญ่บ้านหลี่กัน เขาไร้อำนาจสิ้นอิทธิพล อีกทั้งล่วงเกินหลิงอวี๋แล้ว หลิงอวี๋มิช่วยเขาหรอกเพคะ!”

เซียวทงคิดแล้วก็รู้สึกว่าถูก ถึงอย่างไรตนก็มิได้ที่ดิน เพียงแค่ขู่ขวัญเขามิกี่ประโยค เงินที่ซื้อที่ดินกับผู้ใหญ่บ้านหลี่เขาก็ต้องคืนตนแน่

“แต่ตัวข้ามิอยากฝืนทนกับความไม่เป็นธรรมอีกแล้ว!”

“เซียวทงกล่าวเคืองขุ่น “นางชั่วหลิงอวี๋ผู้นี้ทำให้ข้าต้องถูกไทเฮาด่าอีกเป็นชุด!”

“นางมิสูญเสียอันใดเลย ทั้งยังได้รับถ้อยคำสำนวนที่เสด็จพ่อประทานด้วย! จักให้ข้ายินดีได้เช่นไร!”

หลังจากที่ไทเฮาทราบเรื่องหลิงอวี๋เข้าวังขอรับโทษ แล้วได้สอบถามถึงรู้ว่าเซียวทงทำอะไรไป!

ไทเฮาเรียกเซียวทงไปตำหนิทันทีรอบหนึ่ง

ถึงแม้เซียวทงจะเฉไฉว่าตอนซื้อที่ดินนั้นมิรู้ว่าเป็นโรงงานยาที่หลิงอวี๋เปิด ครั้นแล้วก็ปกปิดเรื่องนี้ต่อไป

ทว่าไทเฮาที่รักใคร่ตนมาตลอดกลับดุด่าตนเพื่อหลิงอวี๋ครั้งแล้วครั้งเล่า เซียวทงจะฝืนทนความไม่เป็นธรรมนี้ได้อย่างไร!

“องค์หญิง พวกเราจัดการหลิงอวี๋แบบโจ่งแจ้งมิได้ แถมยังจัดการนางแบบลับ ๆ ก็มิได้อีกหรือเพคะ?”