ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 504

ภารกิจของจูเผิงในครั้งนี้คือการเฝ้าติดตามชิวเฮ่ากับคนของตระกูลชิวอย่างลับ ๆ

เขาพาองครักษ์สองสามคนติดตามคนของตระกูลชิวไป ระหว่างทางไม่มีอะไรผิดปกติเลย

จูเผิงเองก็มิกล้าชะล่าใจ เขารู้เรื่องที่หลู่ชิ่งถูกหลิงอวี๋รับตัวไประหว่างทาง จึงกลัวว่าชิวเฮ่าจะใช้ลูกไม้กลยุทธิ์จักจั่นลอกคราบเช่นนี้มาทำให้ตนตายใจเช่นกัน

หลังจากเดินทางเช่นนี้เป็นเวลาสามวัน จูเผิงก็กังวลใจเล็กน้อย

หรือว่าชิวเฮ่ามิได้คิดจะไปปล้นเงินทหาร?

พลบค่ำวันนี้ ท้องฟ้าค่อย ๆ มืดลงแล้ว รถม้าของพวกชิวเฮ่าก็ยังเดินทางไปอย่างสบาย ๆ บนถนน

จูเผิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อสองวันก่อนชิวเฮ่าได้พาครอบครัวของเขาไปหาที่พักแล้ว แต่คืนนี้ดูท่าทีไม่เหมือนว่าเขาจะพักโรงเตี๊ยมเลย!

หรือว่าชิวเฮ่าวางแผนที่จะหลบหนีในคืนนี้?

จูเผิงพาคนตามไปอีกช่วงถนน ถนนส่วนนี้อยู่ในถิ่นทุรกันดาร ไม่มีผู้ใดอยู่บนถนนเลย

จูเผิงมิกล้าตามไปใกล้มากเกินไป กระทั่งเห็นรถม้าหายไปตรงทางเลี้ยว เขาจึงพาคนตามไป

แต่เมื่อพวกเขาเลี้ยวไป กลับพบว่ารถม้าของครอบครัวชิวเฮ่าหายไปแล้ว

จูเผิงตกใจมาก ขณะที่เขากำลังจะไล่ตามไป ก็เห็นป่าที่อยู่ข้างหน้าไม่ไกล

“พวกเจ้ารอข้าอยู่ที่นี่ ข้าจักไปดูหน่อย!”

จูเผิงลงจากม้า อาศัยภูมิทัศน์ซ่อนตัวแล้ววิ่งไปอย่างเงียบ ๆ

เมื่อเข้าไปในป่าก็เห็นร่องรอยล้อรถม้าจาง ๆ จูเผิงจึงผ่อนฝีเท้าแล้วย่องไปข้างหน้า

ขณะที่กำลังเดินอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังขึ้น ตามด้วยเสียงตะคอกอย่างโกรธเกรี้ยวของคนแก่

“เหวินอิง เขาเป็นสามีของเจ้า เจ้าฆ่าเขาได้เยี่ยงไร… พวกเจ้า… นี่พวกเจ้าจักฆ่าปิดปากรึ?”

เสียงของชิวเฮ่าดังมา “ยายแก่ตายยาก… เจ้าคิดว่าเราเดินทางไกลไปส่งพวกเจ้ากลับไปจริง ๆ รึ!”

“ข้าจักส่งเจ้ากลับไปเดี๋ยวนี้...”

“อ๊า... อย่าฆ่าข้าเลย… ข้าจักให้เงินเจ้าทั้งหมด…”

จูเผิงเดินไปสองสามก้าว ก็เห็นชิวเฮ่ากับชิวเหวินอิงกำลังจะฆ่าป้าชิวในป่านั้น...