จูเผิงได้ยินเสียงลม ก็รีบหันกลับมาใช้ดาบต้านไว้ แล้วทั้งสองก็ต่อสู้กัน
จูเผิงกังวลมาก ในขณะที่กำลังต่อสู้กันอยู่นั้น ชิวเหวินอิงก็ตามมาทันแล้ว
“ข้าจะจัดการกับเขาเอง...”
ชิวเหวินอิงเอ่ย “ชิวเฮ่าเจ้าออกไปแสร้งทำเป็นเผชิญหน้ากับโจร ดูว่าจูเผิงพาคนมากี่คนแล้วล่อพวกเขาเข้ามา!”
“พวกเจ้ามันเป็นชายหญิงที่หัวใจโหดเหี้ยม ข้าไม่มีทางยอมให้พวกเจ้าทำสำเร็จหรอก!”
จูเผิงกัดฟันตะคอกด้วยความโกรธ จากนั้นก็ยกดาบแทงไปทางชิวเฮ่า ชิวเฮ่าหันกลับมาเหวี่ยงดาบใส่แขนของเขา
หนังแยกออกเสียจนเห็นกระดูก!
จูเผิงกัดฟัน เขาจับดาบไว้แน่นแล้วหันกลับไปแทงชิวเฮ่าอีกครั้ง
ชิวเหวินอิงแทงไปที่เอวของจูเผิง
เขาเดินโซเซ อดทนต่ออาการบาดเจ็บยกดาบฟันไปที่ชิวเหวินอิง
ชิวเฮ่ารีบวิ่งออกไป พลางตะโกน “ใครก็ได้… พวกเราถูกซุ่มโจมตี!”
พวกองครักษ์ที่ติดตามจูเผิงได้ยินเสียงจึงลงจากหลังม้าแล้ววิ่งเข้าไป
เมื่อชิวเฮ่าเห็นว่าอีกฝ่ายมีทั้งหมดสี่คน ก็รู้สึกสบายใจทันที
“ข้าง… ข้างใน รีบหน่อย จูเผิงจักทนมิไหวแล้ว!”
ชิวเฮ่าวิ่งนำเข้าไปข้างใน พวกองครักษ์ได้ยินเสียงการต่อสู้กันในป่าจึงรีบวิ่งไปอย่างรวดเร็ว
“ตรง… ข้างหน้านั่น...”
ชิวเฮ่าแสร้งทำเป็นได้รับบาดเจ็บวิ่งไม่ได้ แล้วจับเข่าหายใจหอบอยู่ที่เดิม มององครักษ์คนสุดท้ายวิ่งผ่านตนไป
ชิวเฮ่าแสดงสีหน้าดุร้ายขึ้นมาทันที เขายกมือขึ้นแล้วเหวี่ยงดาบออกไป แทงหน้าอกขององครักษ์ผู้นั้นจากด้านหลังโดยไม่มีเสียงใด ๆ
“อ๊าก...”
องครักษ์กรีดร้องออกมา องครักษ์ที่อยู่ข้างหน้ารู้สึกถึงความผิดปกติแล้ว พอหันกลับมาก็เห็นชิวเฮ่าดึงดาบเปื้อนเลือดออกมาแทงที่ตน...
“ชิวเฮ่า เจ้าคนทรยศ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...
ต่อๆ รอออ...
รอนะคะ...
จะมีตอนต่อไปให้อ่านใหมคะ กำลังฟินเลย...