ฮูหยินลั่วเองก็ไม่ยอมแล้ว พลางตะโกนอย่างร้อนใจ
“พระชายาอ๋องอี้ นี่พระชายากล่าวหาหรือเจ้าคะ? พระชายามีหลักฐานอะไรมาพิสูจน์ว่าอวี้จูของพวกเราขโมยไปเล่า?”
“พระชายาจะเอ่ยปากใส่ร้ายอวี้จูของเรามิได้นะเจ้าคะ! พวกพระชายามิต้องการชื่อเสียง แต่พวกเรายังต้องการศักดิ์ศรีเจ้าค่ะ!”
หลิงอวี๋โต้กลับทันที “สิ่งที่ฮูหยินลั่วเอ่ยออกมานั้นตลกนัก บุตรีของท่านมิใช่หรือที่ใส่ร้ายน้องสาวของข้าโดยไร้หลักฐาน? นางต้องการศักดิ์ศรี แล้วเรามิต้องการชื่อเสียงหรือ?”
“ไฉนถึงอนุญาตเพียงบุตรีของท่านให้ใส่ร้ายผู้อื่นได้ แต่มิอนุญาตคนอื่นให้สงสัยนาง?”
เมื่อฮูหยินลั่วเห็นว่าสู้หลิงอวี๋ไม่ได้ ก็หันไปเอ่ยกับพระสนมหรงและจ้าวเจินเจินทั้งน้ำตา
“พระสนมหรง พระชายาคัง พวกท่านเห็นหรือไม่ พระชายาอ๋องอี้ใช้อำนาจรังแกผู้อื่น… นางต้องการปกป้องลูกพี่ลูกน้องของนางที่เป็นขโมย นางจึงใส่ร้ายอวี้จูของเราเจ้าเพคะ!”
“พวกท่านต้องตัดสินให้อวี้จูเพคะ!”
พระสนมหรงมองหลิงอวี๋อย่างเย็นชา พลางเอ่ยอย่างรังเกียจ
“หลิงอวี๋ หยุดสร้างปัญหาโดยไร้เหตุผลได้แล้ว! น้องสาวของเจ้าขโมยจี้หยกที่องค์จักรพรรดิมอบให้องค์หญิงหกไป เจ้าก็รีบให้นางเอาออกมาเถิด!”
“ไม่เช่นนั้นเราคงต้องรายงานทางการ!”
หลิงหว่านโกรธจนตัวสั่น หลิงอวี๋เองก็โกรธมากเช่นกัน บัดนี้นางรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น!
เซียวทงมิได้เจตนาดีเชิญหลิงหว่านมาเข้าร่วมงานเลี้ยงชมบุปผาเลย นางแค่มิพอใจที่ตนทำให้นางต้องเสียหายในครั้งก่อน จึงอยากจะใช้ความอับอายของหลิงหว่านมาทำให้ตนอับอายไปด้วย!
พระชายาผิงหนานแม่ของอันซินเดินนำอันซินมา ทั้งยังมีอวี๋หลานกับเจียงอวี้เพื่อนสนิทอีกสองคนของหลิงหว่านมาด้วย
อันซินเห็นลั่วอวี้จูใส่ร้ายหลิงหว่านจึงตะโกนขึ้นมา
“ลั่วอวี้จู เจ้าอย่าพูดไร้สาระ หลิงหว่านมิใช่คนเช่นนั้น!”
เจียงอวี้ที่ตัวสูงกว่าทั้งสองคน เป็นบุตรีของผู้บังคับบัญชาค่ายกองหน้าฝ่ายซ้าย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...
ต่อๆ รอออ...
รอนะคะ...
จะมีตอนต่อไปให้อ่านใหมคะ กำลังฟินเลย...