ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 552

การให้ท้ายที่โจ้งแจ้งเช่นนี้ทำให้มีคนข้างล่างเวทีมิน้อยโกรธขึ้นทันที อันเจ๋อเองก็อดพูดเหน็บแนมมิได้

“แม่นางชางกำลังเย้ยว่าเรามิเข้าใจพิณหรือ? สายพิณขาดเราล้วนสังเกตมิพบ ซึ่งนั่นพิสูจน์ได้ว่าทักษะพิณของพระชายาอ๋องอี้เลิศล้ำยิ่ง สามารถแปลงเหตุร้ายเป็นเหตุดีได้ เดิมทีสิ่งนี้มิเกี่ยวกับความผิดพลาดด้วยซ้ำ!”

แม้ก่อนหน้าเผยอวี้จะรู้สึกว่าหลิงอวี๋ไม่คู่ควรกับเซียวหลินเทียน แต่บทเพลงนี้ของหลิงอวี๋ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความเดือดเลือดพล่านครั้นอยู่บนสนามรบ

ถึงแม้เขาไม่แตกฉานการดีดพิณ แต่ก็ฟังรู้ว่าทักษะพิณของหลิงอวี๋เหนือกว่าจ้าวเจินเจินหลายชั้นนัก

ขณะที่เผยอวี้กำลังจะพูดช่วยหลิงอวี๋ เซียวทงพลันพูดแทรกขึ้นมาทันควัน

“กระไรนะ? หลิงอวี๋ เจ้าทำสายพิณขาดรึ? เจ้ารู้หรือไม่ว่ากู่ฉินอี้หยางล้ำค่ามากเพียงใด?”

“นั่นเป็นของที่มีเงินก็ซื้อไม่ได้ เจ้าชดใช้ไหวรึ?”

หลิงอวี๋ยกยิ้มหยัน นางไม่สนใจคำพูดขององค์หญิงหก แต่กลับเลิกคิ้วต่อแม่นางชางเสียแทน

“แม่นางชาง ท่านมิได้มาตรวจดูด้วยซ้ำ ท่านมั่นใจได้เช่นไรว่าสายพิณขาดเล่า?”

แม่นางชางพูดอย่างมั่นใจสุดขีดว่า “ขาดแน่นอน! ทุกคนรู้ดีว่าสองหูข้าฟังจุดผิดของดนตรีออกทุกอย่าง! ข้าแค่ได้ยินเสียงก็ฟังออกแล้ว!”

หลิงอวี๋น้อมคารวะท่านอ๋องเฉิงข้างล่างเวที

“ท่านอ๋องเฉิง ในบรรดาผู้คนท่านคือผู้อาวุโสที่สุด รบกวนท่านขึ้นมาช่วยหลิงอวี๋ตรวจดูสักหน่อยเถิดเพคะ ดูว่าสายพิณขาดจริงหรือไม่!”

ท่านอ๋องเฉิงเดินขึ้นเวทีพลางตรวจสอบสักพัก หลังจากที่พบว่าสายพิณทั้งสองคันอยู่ครบสมบูรณ์ เขาก็ถลึงตามองแม่นางชางอย่างมิพอใจ

“ผู้ดูแลชาง เจ้ามิได้เห็นกับตา แต่กลับอ้างว่าสายพิณขาด เจ้าใส่ไคล้พระชายาอ๋องอี้ตามอำเภอใจเลยงั้นรึ!”

“เจ้ามาดูเองเถอะว่ามันอยู่ดีหรือไม่?”

แม่นางชางเดินมาอย่างไม่เต็มใจ เมื่อเห็นว่าสายพิณทั้งสองคันครบสมบูรณ์ดีก็พลันผงะไปในพริบตา

“เป็นไปได้อย่างไร เมื่อครู่หม่อมฉันได้ยินเสียงสายพิณขาดอย่างชัดเจน…”